" Oglum benim halimi görüyorsun , benim zamanim doldu, artik dunyaya fazlayim , bugun varim yarin yokum.iyi kötü cok şey gördüm yaşadım , Allahima şükürler olsun.Ama Kaan , o daha küçücük bir cocuk. Okuma yazmayi bile bilmez. Daha okula gidemeden , hayatinin en guzel anlari kabusa döndü.Biz cahiliz doktor, köylüyuz.Her soylenene inaniriz , cok hocaya gittik.Ama hicbiri derdimize care bulamadı.Sen okumussun , doktor olmussun. Allah rızası için bizim cok yanlislarimiz oldu ama Kaan bunların hicbirini haketmedi.Ne olur doktor , kurtar torunumu , yalvarırım sana kurtar onu. " diyerek aglamaya başladı. Sizden büyük birilerinin karsinizda ağlaması gerçekten cok kötü ve pis bir duygu." Merak etme anacim " diyerek elini tuttum ve " Torunun bana emanet. " dedim. Elini öptükten sonra vedalaşıp dışarı ciktim. Kenan siseyi Serapa vermişti , kendi elinde ise kazma ve küregi tutuyordu. Arabaya doğru yürüyorduk , Kenan bizden 4-5 metre öndeydi. Serap kulagima yaklaşıp kigib bir sesle " O kimlik neydi öyle ? " dedi gülerek." Bu ilk deneyimim olmuyor." dedim.

Fadime Hanımlarin evine gelmiştik fakat igiblar yanmıyordu." Uyumuslardir belki rahatsız etmeyelim. " dedi Serap. Birdaha ne zaman gorucektik ki onları , son bir kez gormek istedim.Hem belki karanlıkta oturuyolardir.Alt katin kapısı acikti , ittirerek içeri girdik. Telefonumun fenerini yakip merdivenleri ağır ağır çıktık.2. kata geldik , evin kapisida acikti. Tedirgin olmustuk. Yavasca kapiyi araladim eve adım atar atmaz sanki icimden birşey geçmişti , ruhum bedenimden cikar gibi oldu. Dengemi kaybedip elimle duvardan destek aldim. Serap koluma girerek " iyi misin ? " dedi. Cevap vermeden devam ettim. Salonun kapısı kapaliydi , kapiyi aralar aralamaz gördüğüm karsisinda sok oldum. Tavanda bir kanca vardi ve Fadime Hanım kancanin ucuna boğazından asılmıştı. isigi tuttum , üstündekiler cikarilmisti , heryeri sanki vahşi bir hayvan tarafindan saldiriya uğramış gibi paramparça olmuş , kesilmisti. Arkasinda ise Fahriye vardi.

Arkadaşlar bugün birazcık işlerim var , ancak akşam gelebiliriim onun icin bir entry girip size haber vermek istedim. Aksam görüşmek üzere , sağlıcakla kalın.

Telefonu kapatıp Sadık hocamın yanına gittim, üstünü giyiyordu." Kim ile konusuyordun ? " dedi." Asistanim Seher hanim ile , Kaan'in bulunduğunu söyledi." dedim." Gözümüz aydın." dedi gülerek." Siz kim ile konustunuz hocam ? " dedim üstümü giyerken." Hüseyin hoca ile görüştüm.Dun sana bahsettiğim kişi." dedi." Bu üniversite hocasimi yoksa o *** hocalardan mı ? " diye sordum. Cevap vermedi anlamıştım *** hoca olduğunu." Hocam siz bize böyle kisilerden uzak durmamizi , guvenmemizi soylemememis miydiniz. Boyle hocaların tek derdinin para , mal ve mülk olduğunu soylemistiniz." dedim. Sadik Hoca elini omzuma koyarak " Ramazan sen bana ne kadar guveniyorsan bende ona o kadar güveniyorum." dedim." Ama... " diyemeden lafımı keserek " Ben sana onları söylerken seni uzak tutmak icin söylemiştim , bu işi ancak dini, ilimi yüksek kişiler çözebilir. inan bana." dedi." Peki hocam nasıl isterseniz." dedim. Arabaya binip yola koyulduk, Sadik hoca yolu tarif ediyor ben ise sürüyordum. Hocama dönüp " Peki hocam kim bu Hüseyin Hoca ? " diye sordum. Merak etme oglum oldukca ilim sahibi birisi hatta en iyisi.*** Üniversitesi ilahiyat Fakültesi Dekanı." dedi.

Çarşamba günü sıradan bir gündü , hatta belki o olaylardan sonra en sıradan gündü. Dışarı çıkmamaya çalışıyorduk , herkes odasında oturuyordu.

Perşembe sabahı kahvaltıya indik , kahvaltımızı yaparken telefonum çaldı. Sadık hocaydı " Efendim hocam buyrun ? " dedim." Yeri mesaj olarak attım sana , akşam görüşmek üzere. " dedi." Sağolun hocam , görüşmek üzere. " dedim. Adresi atmıştı Sadık hoca." Ne oldu ? " dedi Kenan." Adresi attı , akşam gideceğiz. " dedim. Daha zaman vardı , " istersen birazcık kalalım. " dedi Kenan ve kulağıma yanaşarak " Bu onunla son günüm , birazcık zaman geçirsek ? " dedi." Tabi , haklısın. istersen onu lunaparka zütürelim ? " dedim. Pehlivan gibi adam Kenan , karşımda bir çocuk gibi sevinmişti " Olur , çok iyi olur hemde. " dedi. Kahvaltımızı bitirip odalarımza çıkıp hazırlandık. Otelden çıkışımızı vererek arabaya doğru gittik. Lunapark çok uzak değildi , oraya doğru sürmeye başladım." Kaan , hiç lunapark gördün mü ? " diye sordum." Hayır o ne ? " dedi." Gidince görürsün. " dedim gülerek. Kenan'ın adeta gözleri parlıyordu , ilk defa bu kadar mutlu görmüştüm onu , ilk defa ölüme giden birini bu kadar mutlu görmüştüm.

Uzunca bir yolculuğun ardından hocamın tarif ettiği yere yaklaştık. Köye yakındı tarif ettiği yer fakat köyde değildi , köyün dışında boş bir alandaydı. Boş bir alandan bir sürü araba farı ışığı geliyordu. Oraya doğru yaklaştım , bir kaç tane araba vardı. Arabadan inerek selam verdik. Sadık hocada oradaydı." Bunlar kim hocam ? " dedim." Hüseyin hocanın arkadaşları , sorun yok , işin ehli o demiştim sana. " dedi. Hüseyin hocaya doğru yaklaştım , bir kaç kişi ile konuşuyordu. Selam vererek tokalaştım , Kaan'ı gösterdim." Demek çocuk bu. " dedi oradan birisi." Evet. " dedim. Kaan ayağıma sarılıyordu, korktuğu belliydi. Kenan elinden tutarak uzaklaştırdı oradan." Ne zaman yapıyoruz hocam ? " dedim." Acele etme sabırlı ol , akşam ezanının okunmasını bekle. " dedi." Peki. " diyerek Sadık hocamın yanına gittim." Bu kadar kişinin ne işi var burada hocam , bu işler böyle mi oluyor ? " dedim." Oğlum bu sıradan bir ritüel değil , onun içinde ki sıradan birşey değil. " dedi." Sonuçta c*n değil mi hocam ? Ne farkı var. " dedim." C*n mi ? C*nler bu kadar büyük bir işe kalkışamaz , şeytanın ta kendisi bu. " dedi." Ne yani şeytan ile mi konuşacağız ? " dedim." Biz değil onlar konuşacak. " dedi." Hocam ne yaptığımızın farkındayız öyle değil mi ? " dedim." Sakin ol oğlum , Hüseyin Hoca işini bilir , güvenilirdir. " dedi. Tedirgin olmuştum fakat daha fazla uzatmak istemedim. Kenan ve Kaan'ın yanına gittim. Kenan , Kaan'a fıkra anlatıyordu , kahkaha atarak gülüyordu Kaan. Kafasını " Ne oldu ? " anlamında salladı Kenan." Ezanı bekliyoruz. " dedim. Kaan meraklı bir şekilde " Neden ki ? " dedi.

Hüseyin hoca ortaya bağırarak " Hadi gidelim. " dedi.En önden yürümeye başladı. Nereye gittiğimiz hakkında en ufak bir fikrim yoktu , onu takip ediyorduk.

Y A S A S I N I R K I M I N S O S Y A L I Z M U L K U S U

Cevap gelmedi. Soru işareti bırakarak gönderdim.Bir kaç dakika daha bekledim. Hala bir cevap yoktu. internetten bulunduğu hastanenin numarasını aldım.O esnada Seher odaya girdi , ama bağırarak odadan çıkmasını söyledim. Telefonumu masadan alarak numarayı çevirdim.Bir kaç dakika sonra bir bayan açtı telefonu ve " Buyrun , *** Hastanesi ? " dedi." Merhaba , ben *** Hastanesinden Pgibolog Kadir Zor. Serap Hanım ile görüşmem gerek. Bağlama ihtimaliniz var mı ? " dedim." Tabi , bekleme de kalın lütfen. " dedi.Bir kaç saniye sonra bağlamıştı ve telefonun diğer ucundan " Merhaba , ben Pgibolog Serap Bahçıvan, nasıl yardımcı olabilirim ? " dedi." Merhaba Serap Hanım , ben Ramazan Serhatlı , Kaan hakkında konuş- " cümlemi tamamlayamadan telefonu kapatmıştı. Tekrar aradım , sonra tekrar , defalarca aradım , bağlamasını söyledim fakat Serap Hanımın meşgul olduğunu , şuan da kimse ile konuşamayacağını söyledi.

Telefonu masanın üstüne koydum, sinir ve korku ile ağlamaya başladım.

Dediği gibi on beş dakika sonra çıktı , çantamı arabanın arka koltuğuna atarak arabaya bindik. Serap Hanım yolu tarif ediyor ben ise sürüyordum. Yollar az da olsa açılmıştı , en azından kar yağışı azalmıştı." Onun yerinde benim oturmam gerekiyordu Ramazan. " diye bir ses duydum. Serap Hanım'a döndüm , " Birşey mi oldu ? " dedi. Gözlerimi ovuşturarak yola devam etmeye çalıştım." Beni neden bıraktın Ramazan ? Çocuklarımızı neden bıraktın ? " diye bir ses geldi ve sanki boynuma bıçak batırılmışçasına anlık bir acı girdi boynuma. Arabanın hakimiyetini bir anlık kaybettim fakat hızlı gitmediğimizden sorun olmadı. Arabayı durdum , kafamı direksiyona koydum , şimdide garip sesler duyuyordum. Eşimin sesiydi bu.Ağlamaklı oldum , Serap Hanım " iyi misiniz ? " dedi. Cevap vermedim , " isterseniz ben sürebilirim ? " dedi." Tansiyonum düştü sanırım , siz sürseniz daha iyi olur. " dedim ve yer değiştirdik. Kafamı koltuğa yaslayarak yolu izlemeye başladım. Serap Hanıma göstermeden ağlıyordum fakat hakim olamıyordum kendime. Kendimi iyice kaptırmıştım , onları özlemiştim.

Bir kaç dakika sonra 3 katlı bir evin önünde durduk. Arabayı park etti , arka koltuktan çantamı aldım ve dışarı çıktım. Serap Hanım kapıyı kitleyerek anahtarı bana verdi.En üst katta oturuyordu , binaya girdik , evin kapısını açtı ve içeri girdik.

Beni koridorda görür görmez " Ne oldu ? " diye sordu. Arabaya doğru gittim , arkamdan geliyordu. Arabaya binip kontağı çalıştırdım. Serap cevap beklercesine bana bakıyordu." Kaan. Kaçmış. " dedim. Gözlerini büyültüp , elini ağzına zütürerek " Ne! " diye bağırdı." Sen ciddi misin ? " dedi." Evet , gittiğim de polis oradaydı. Asistanım çağırmış. " dedim." Seni neden aramamış ? " diye sordu." Korkmuş sanırım , ona emanet etmiştim. " dedim." Ne zaman olmuş.Bu sabah mı ? " dedi." Sanırım. " dedim. Yola koyulmuştuk , olayı tamamıyla anlattım. Daha önce Serap'ın başına hiç gelmediğini , hiç kaçmadığını söyledi.

Kaan'ın akrabalarının yaşadığı şehre doğru gitmeye başladık , tabelaları takip ederek gitmeye çalışıyorduk.Bir benzinlikte durarak benzin aldık. Serap benzinliğin marketinden birşeyler almak istediğini söyledi , bende o esnada lavaboya gittim. Benzinliğin arkasında , küçük bir tuvaletti. işimi hallettikten sonra elimi ve yüzümü yıkadım. Aynaya baktığımda arkamda Kaan'ı gördüm. Arkamı döndüğümde kimse yoktu. Yüzüme tekrar su çalarak hafifçe tokat attım " Kendine gel. " dedim. Lavabodan çıkarak ödemeyi yaptım. Serap atıştırmalık birşeyler almıştı ; gofret, bisküvi,çikolata. Yolda giderken atıştırıyorduk. Yaklaşık üç veya dört saatlik yolculuğun ardından şehre girmiştik." Evi hatırlıyor musun ? " dedim." Hayır. " dedi." Nasıl bulacağız peki koskoca şehirde onları ? " dedim." ilçeyi ve mahalleyi hatırlıyor musun ? " diye ekledim. Serap gözlerini kısarak alnını kaşıdı ve " Sanırım , bir dakika... *** ilçesindeydi ve ... *** Mahallesiydi sanırım , evet orasıydı. " dedi. Yaklaşık kırk beş dakika esnaflara sora sora ilçeye girmiştik.

Arabayı park ettim , saat öğlen civarıydı. Genelde lunaparklar yazları açılırdı fakat şehir merkezine yakın olduğu için gelen çok oluyordu o yüzden kış sonrasıda açık olurdu burada. Hava bir kaç gün öncesine kadar iyiydi , yerde karlar vardı fakat güneş daha baskındı , hava sıcaktı. Bilet alarak içeri geçtik. Kaan ilk defa görüyordu lunaparkı , gözlerinde o şaşkınlığı ve sevinci görebiliyordum.Bir çocuğun yüzünde ki gülümseme hiç birşeye değiştirilemez. Hele de bu çocuğun Kaan olduğunu düşünürsek.

Atlı karıncaya bindi , çarpışan arabalara derken neredeyse hepsini denemişti.Ben gezidiriyordum onu , ilk defa bu kadar neşeli görmüştüm , sürekli geziyor , etrafa koşuyordu.Çarpışan arabalara tekrar bindi.Onu izlerken arkamı döndüğümde Kenan uzaklara dalmıştı. Kaan gülüyordu , eğleniyordu.Onu orada bırakarak Kenan'ın yanına gittim." iyi misin ? " dedim. Eliyle gözünü sildi , ağladığı belliydi." iyiyim iyiyim , birşeyim yok. " dedi." Senin bir suçun yok bu olayda Kenan , kimsenin suçu yok. " dedim." O huur dışında kimsenin. " dedi. Birşey diyemedim , " Bu gece bitecek Kenan." dedim." Bunu belki ben göremeyeceğim ama olsun be Doktor , buna da razıyım. " dedi." Hadi. " diyerek elinden tutup kaldırdım ve çarpışan arabalara doğru zütürdüm. Boş boş yüzüme bakıyordu," Gelsene. " dedim." Yok daha neler , kaç yaşında adamız. " dedi." Ne olmuş be Kenan , Kaan için. " dedim. Bizde bindik çarpışan arabalara.Bir sağa bir sola çarpıyorduk , Kaan kahkaha atarak gülüyordu.O gün bizde çocuk olmuştuk.

Hava ikindi vaktine doğru geliyordu. Kenan yüzünü asarak " Vakit geldi. " dedi. Arabaya binerek hocamın verdiği adrese doğru sürmeye başladık.

Günaydın arkadaşlar öğlen gibi devam edeceğim.

" Size buraya gelmeden önce ki yaşadıklarını anlattı mı ? " diye sordu." Henüz hepsini değil. " dedim." Peki neden öğrenmek istiyorsunuz ? " diye sordu." Serap Hanım , 11 sene önce ki trafik kazasında o çocuğun elinde Kaan'ın anlattığı cisim vardı , inanın ama inanmayın onu gördüğüme yemin edebilirim. Nasıl bilmiyorum ama tuhaf bir şekilde bende bu işin içindeyim ve bu işin içinden sizin gibi Kaan'dan uzaklaşarak çıkabileceğimi zannetmiyorum. " dedim." Diyelim ki herşeyi öğrendin , sonra ne olacak ? " diye sordu." Bilmiyorum , elbette bir çaresi bulunur. Aklımda onlarca soru var , cevabını bulamadığım ve her cevapsız soru sanki kurşun gibi gün geçtikte beni öldürüyor , bitiriyor. Aklımı yitirmeye başladığı mı bile düşündüm Serap Hanım.Bir pgibolog için bu ne demektir , umarım anlıyorsunuzdur beni ? " dedim." Anlıyorum fakat Kaan'a neden sormuyorsunuz , sonuçta bunları yaşayan o. " dedi."Bunları ona sormam imkansız , onunla bir daha aynı odada kalmam da öyle. Bunların cevabını ancak sizden öğrenebilirim. " dedim. Serap Hanım sigarasını pencereden dışarı atarak derin bir nefes çekti ve " On beş dakika sonra işim bitiyor. Arabanız var mı ? " dedi." Evet. " dedim." Güzel , on beş dakika sonra çıkalım o zaman. " dedi. Dışarı çıktım ve Serap Hanım'ı beklemeye başladım.

Camiye varmıştık , hava kararmaya başlamıştı. Caminin önünde banklar vardı ve banklara oturan bir kaç yaşlı amca. Yanlarında ise torunları. Yanlarına yanaşarak " Selamun Aleykum amca , hocayı nerede bulabiliriz ? " diye sordum." Aleykum selam evladım , içerde olması lazım , bir göz at istersen. " dedi. Cami iki katlıydı , alt katı yazları kuran kursu olarak kullanıyordu , üst katta ise namaz kılınıyordu. Serap'a " Burada bekle istersen , bakıp geliyorum. " dedim. Merdivenleri hızlı adımlar ile çıkıp ayakkabılarımı çıkardım. Besmele çekip sağ ayak ile içeri girdim. Büyük kahverengi kapıyı iterek içeri girdim. Hoca tam karşımda , yüzü bana dönük , önünde rahle vardı ve onun üstünde Kuran-ı Kerim. Kuran okuyordu. Ağır adımlar ile hocaya doğru gidiyordum bir yandan ise etrafı inceliyordum. Hocanın karşısına geçip çöktüm ve bağdaş kurarak oturdum. Hoca bir kaç dakika daha okumaya devam etti ve bitirdikten sonra Kuran-ı Kerimi kapattı , bir yandan hala birşeyler okumaya devam ediyordu. Benim sağım , onun solunda ki rafa yönelip Kuran-ı Kerimi koydu. Rahleyi alarak pencerenin altına koydu ve karşıma geçti." Selamun aleykum hocam. " dedim." Aleykum selam evladım , buyur. " dedi. Ellili yaşlarda , saçları beyazlamıştı.Üstünde mavi bir gömlek ve onun üstünde siyah bir yelek. Altında ise gri renginde kumaş bir pantolon." Hocam size bir kişinin yerini sormak istiyorum. Sizden önce kime sorsak cevap vermeyip terslediler. " dedim." Neden böyle birşey yaptılar ? " dedi." Bilmiyorum hocam. " dedim." Siz kimi arıyorsunuz ki ? " dedi." Fadime Kılıççı. " dedim. Hoca yere bakan gözlerini bana doğru kaldırdı , çenesindeki oldukça uzun ağarmış sakallarını kaşıyarak " Şimdi anlaşıldı terslemelerinin sebebi. " dedi." Biliyor musunuz nerede olduğunu ? " dedim." Biliyorum. " dedi.

" Ben bir tane işkembe çorbası ile kuru fasulye alabilir miyim ? " dedim." Tabi. " diyerek elindeki kağıda yazdı ve Serap Hanım'a döndü. Serap Hanım " Mercimek çorbanız var mı ? " dedi." Evet. " dedi garson." Ben mercimek çorbası alıyım o zaman. " dedi." içecek birşeyler ister misiniz ? " dedi garson. ikimizde ayran istedik. Garson gittikten sonra Serap " O esnaf neydi öyle ? " dedi." Olayları duymamış olmaları imkansiz , ben olsam bende aynı tepkiyi verirdim. " dedim." Ama onlar gibi geri çekilmek yerine en dibine kadar gidiyorsun. " dedi. Bugün masamdaki dosyam geldi aklıma , çantamdan dosyayı çıkardım ve Serap'a uzattım." Bu ne ? " dedi." isimi tanıdın mı ? " dedim." Canan Bahadır. " dedi heceleyerek." Bu ... Bu ne demek oluyor ? " dedi. Garson siparişlerimizi getirmişti. Yemekleri masaya koyup gitmesini bekledim ardından " Kaan'ın annesini , Canan Bahadır'ı 1993 yılında tedavi ettim Serap. " dedim." Emin misin ? " dedi." Evet. " dedim." Neden daha önce söylemedin ? " dedi." Aklıma hiç gelmedi ki , 11 sene önceki hastam. Nereden bilebilirim ki ? " dedim. Dosyayı incelemeye devam ediyordu , " Nereden aldın bu dosyayı , arşivinden mi ? " dedi.Bir yandan çorbamı yudumlarken bir yandan da " Hayır , odamda ki masamın üstündeydi. " dedim." Nasıl ? " dedi şaşırarak." Bilmiyorum geldiğimde oradaydı. " dedim." Senden başka kimse girebilir mi odaya ? " dedi." Hayır anahtarı sadece bende var. " dedim." Şimdi anladın mı bu işi neden bu kadar sorguluyorum ? Neden bu kadar üstüne düşüyorum. " dedim. Serap kekeleyerek " Ama. " dedi ve " Bu nasıl oluyor ? 11 sene önce annesini , şimdide kendisini tedavi ediyorsun. Tesadüflere inanırım fakat... Fakat bunun tesadüf olduğunu sanmıyorum. " dedi." Bende öyle düşünüyorum fakat bu aile ile nasıl bir bağım olabilir bunu bir türlü anlayamıyorum , bir türlü aklım almıyor. " dedim.

Kadın " Kenan! " diye çığlık atmaya başladı. Serap kadını hala sıkı sıkı tutuyordu." Ölmedi dimi ? " dedi Serap." Yok , yani sanırım. " dedim. Kenandı adı , hocanın bahsettiği çocuk.27 veya 28 yaşlarındaydı. Gençti daha , bacaklarından tutarak içeri doğru sürüklemeye başladım. içeri alıp ellerini ve ayaklarını bağladım. Serap hala tutuyordu kadını.2. kata çıktık , evlerine. Debeleniyordu kadın , " Kimsiniz siz ? Kardeşime ne yaptınız ? " diye.Çok öfkeli ve sinirliydi. Evlerine çıktık ve salona geçtik. Yaşlı , hasta bir kadın vardı koltukta. Koltukta yatıyordu.ip ince , çok zayıftı. Bizi görünce şaşırmıştı ve " Bunlar kim Fahriye ? " dedi. Sesi çok boğuk ve kısıktı. Neredeyse konuşamıyordu. Serap kadını bırakmıştı artık , kadın annesinin yanına koştu.Bu Kaan'ın teyzesiydi , yatan hasta kadın ise anneannesiydi.Bir sandalye çekerek kadının yanına oturdum. Fahriye Hanım korkuyla bakıyordu bana." Uzak dur! " dedi." Kimseye zarar vermeye gelmedik , lütfen sakin olun. " dedim." Kardeşimi neden öldürdünüz o zaman ? " dedi." Ölmedi bayıldı sadece.Hem ilk saldıran sizdiniz. " dedim." Ne istiyorsunuz bizden ? Rahat bırakın artık , mahallenizden de gittik işte , kimseye bir zararımız yok. Daha ne istiyorsunuz , canımızı mı ? " diyerek ağlamaya başladı kadın." Fahriye Hanım , lütfen ağlamayın. " diyerek kadının omzuna dokundum." Buraya Kaan Bahadır hakkında konuşmaya geldik " dedim. Fahriyenin gözleri donmuştu , put gibi kesilmişti. Beni öldürecekmişçesine bakıyordu." Defolun burdan , defolun! " diye bağırdı. Eliyle bacağıma vuruyordu , tutamıyordum kadını.O anda Fadime hanım " Fahriye! " diye bağırdı. Durmuştu Fahriye. Fadime Hanım yutkunduktan sonra " Ne istiyorsunuz oğlum ? " dedi." Bilgi. " dedim. Fahriye annesine dönerek " Anne ? Bunlara yardım mı edeceksin bide ? Bu şerlileri ? Kenanı öldür- " cümlesini bitiremeden Fadime Hanım bağırarak " Yeter artık! Yeter , yıllardır bu çileyi , bu ızdırabı çekmekten bıktım Fahriye.Ne olacaksa olsun , herbir günümüz ölümle geçiyor.Her günümüz sıkıntı ile şer

Kaan ağlıyordu , " Bu pisliği ancak bu çocuğun ölmesiyle temizleyebiliriz , bundan sonra ise sıra sana gelecek Doktor meraklanma. " dedi ve bıçağı yavaşça Kaan'ın boğazına batırmaya başladı. Bıçağa kan bulaşmıştı fakat çok derine sokmamıştı, iyice derine sokmaya çalıştığında " Anneni ben öldürmedim , ablan Fahriye öldürdü.O Kaan'ın içinde ki şey ablanında içine girdi. Sana yemin ederim ben hiçbirşey yapmadım. Meslektaşım Serap Hanımıda o öldürdü. " dedim. Kenan kafasını kaldırarak " Yalan söylüyorsun. " dedi." Tüm şerefim üzerine yemin ederim ki doğru söylüyorum.Çok az kaldı Kenan , yolun sonuna geldik , kurtaracağım Kaan'ı , annene verdiğim sözü tutacağım. Lütfen bırak o bıçağı. " dedi." Nasıl yapacaksın Doktor ? Herkes öldükten sonra mı ? Tüm ailemi kaybettim , bu çocuk tüm hayatımızı mahvetti. " dedi." Hayır , babaannesi yaptı herşeyi. Büyü yapmış , onun hiçbir suçu yok.Oda kaybetti annesini , babasını , teyzesini , anneannesini. " dedim." Babaannesi mi ? " dedi." Evet , herşeyi o yapmış.Bir hocayla görüştüm , *** Üniversitesi ilahiyat Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Hüseyin Yayla , bu işi bitirebileceğini söyledi. " dedim." Emin misin Doktor ? " dedi." Evet. " dedim. Elinde ki bıçağı yavaşça aşağı indirdi , yere atarak duvara yaslanıp yere çöktü. Kaan ağlayarak bana doğru koştu ve boynuma sarıldı. Seheri çağırarak Kaan'ın boynuna bakmasını söyledim. Kalabalık hala kapıdaydı. Kapıyı kapatarak kilitledim. Yanına yaklaştım Kenan'ın , yere çökmüş ağlıyordu , elini omzuma koyarak " Sakin ol , az kaldı , biticek herşey. " dedim." Bitmiyor Doktor , hiç bitmedi bitmeyecekde.Önce Canan ablamı , sonra annemi. Fahriye ablam ise ne halde olduğunu bile bilmiyorum. Tüm hayatımız ailemiz dağıldı , ne yapacağımı bilmiyorum artık.O babaannesi yokmu onun , en başından beri tahmin etmeliydik o huurnun yaptığını.Ne kadarda aptalız. " dedi.

" Doktor olduğumu nereden anladınız ? " diye sordum. Kadın zor bela gülerek " Hatırlamadınız mı beni ? " dedi. Gözlerimi kısarak kadına bir kaç saniye bakıp " Yok hayır. " dedim." Kızımı tedavi etmiştin bundan yıllar önce , Canan Bahadır. " dedi. Birkaç saniye düşündükten sonra gözlerimi açarak " Evet , evet.ilk gün sizde gelmiştiniz onun ile beraber. " dedim.Şimdi hatırlamıştım , aradan o kadar uzun zaman geçmişti ki.O zamanlar daha kilolu ve şimdikine göre gençti." Kızınız için üzgünüm Fadime Hanım , Allah rahmet eylesin , onun için artık birşey yapamayız. Fakat torununuz , kızınızın size kalan tek emanetini koruyabiliriz , düzeltebiliriz. " dedim." Bunu yapabilir misiniz ? " dedi.Tam cevap vericekken Serap atıldı konuya ve " Düşünüyor musunuz onu ? " dedi. Kadın öksürerek " Düşünmez olur muyum hiç kızım.Her gün rüyalarıma giriyor , her gün özlüyorum onu. " dedi." Madem özlüyorsunuz 3 sene önce Jandarma size sorduğunda neden onu reddettiniz ? " diye çıkıştı. Kadın utanarak " Korktuk kızım. Bize haber geldi , torunumun bir karakolda tutulduğunu , gelip almamız söylendi.O kadar sevindik ki bir bilsen. Kaç gündür onlardan haber alamıyorduk. Meraklanmıştık , kimse bilmiyordu ne olduğunu , nerede olduğunu fakat oraya gitmeye çalıştığımızda her gün başımıza olaylar geldi. Otobüsümüz kaza yaptı , Kenanımın hastalığı başladı , Fahriyem oğlunu kaybetti.Ben kabuslar görmeye başladım. Gitmek istiyordum fakat kabuslarımda sürekli birisi engelliyordu gitme diyordu.Her gitmeye çalıştığımızda başımıza türlü belalar geliyordu.Ona rağmen gitmeye çalıştım , buradan kalkarak otobüse bindik , *** şehrine gitmek için. Otobüsümüz kaza yaptı ve felç oldum kızım. " dedi.

" Anladım , ne yapacagiz peki ? " diye sordum. Fadime Hanim Kenana dönerek " Oğlum , bodrum katta ki sandığı aç , cisimi gomerken ki kullandığın şişeyi al getir." dedi. Kenan kalkip annesinin tarif ettigi yere giderken " Ne şişesi ? " diye sordum. Fadime Hanım " Sabret oglum. " dedi.Bir kac dakika sonra Kenan geldi. Elinde altın renginde bir beze sarılmış şişe vardı." Ne yapacağız bunu ? " diye sordum. Kenan " Çok soru soruyorsun be doktor , acele etmek isteyen sen degil miydin , hadi. " dedi. Merakliydim , bilmek istiyordum fakat daha fazls ustelemedim. Kenan annesinin elini öpüp bodrum kata gidip kazma ve kürek almaya gitti. Fadime Hanim Serapa " Kızım bize birkac dakika yalnız birakir misin ? " dedi. Serap " Tabi , aşağıdayim ben." diyerek kapıdan çıktı." Yaklaş oglum." dedi , sandalyemi yattığı koltuga daha da yaklaştırarak " Dinliyorum. " dedim

Arkadaşlar bugünlük bu kadar yeterli diye düşünüyorum yarın devam ederiz.Bir kaç güne biter diye tahmin ediyorum.Cok sabırsız oldugunuz icin sizi daha fazla meraklandirmamak adina oldukca çok ipucu ve detay veriyorum. Hikayeninde yavaş yavaş sonuna geldigimiz ve belki finali bile tahmin ettiginizi düşünüyorum.

iyi geceler , sağlıcakla kalın.

Arkadaşlar hikayenin sonunda hikayede adi geçen herkesin suan da ne yaptığını açıklayacağım ve sorularınızı cevaplayacagim. Sadece biraz daha sabredin.