" Seher şimdi kendini topla ve dışarı çık. Onlara Kaan ile ilgili bana anlattıklarını sakın anlatma , sıradan normal bir çocuk olduğunu söyle. Daha fazla üstelerlerse eğer doktor hasta ilişkisinden dolayı sizi şikayet edeceğimi söyle. Benim gitmem lazım , seni tanıyorum , güçlü bir kadınsın , güveniyorum sana , halledersin bu işi. Tamam mı ? " dedim. Kendini toparlayarak " Tamam. " dedi." Söz mü ? " diye sordum , gözlerime bakarak " Söz. " dedi." Peki o zaman , hadi bakalım. " dedim. Dışarı çıktık , polis ikimizin de onunla gelmesini söyledi. Polise " Şu anda çok önemli bir işten dolayı şehir dışına çıkmam lazım , asistanım Seher Hanım size istediğiniz tüm bilgileri vericektir. " dedim. Polis bir kaç saniye gözlerime bakarak " Peki. " dedi. Odama geri döndüm ve çekmecemden sahte polis kimliği çıkarıp cüzdanıma koydum.Tam odadan çıkacakken masamın üstünde bir dosya gördüm.Bu benim arşivlediğim dosyalardandı. Mavi şeffaf dosyalardan.Her hastam için , bilgileri , tedavi sürecini herşeyi bir dosya haline getirirdim.Her hastanın bir dosyası olurdu. Dosya'ya baktığımda Canan Bahadır adlı hastama aitti.

Bir kaç adım geri gelerek koltuğuma oturdum." Canan Bahadır ? " dedim kısık bir sesle dosyanın üstündeki isime bakarak." Bu isim ... Bu isim... " tanıdık geliyordu bir yerden. Dilimin tam ucundaydı , hatırlamaya çalışıyordum.Ani bir hareket ile monitöre dönerek kendime baktım ve " Kaan'ın annesi. " dedim.Şok olmuştum adeta , elimdeki çantam yere düştü. Gözlerimin karardığını fark ettim , beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Hatırlıyordum bu hastamı.1993 yılında kaynanası tarafından dayak yediği , işkence gördüğü, arasıra garip kabuslar gördüğü için gelen bir hastamdı. Fakat burada ne işi vardı ? Kim koymuştu ? Hatta daha önemlisi Canan ve Kaan'ın , ikisininde tedavi olmak için bana gönderilmesi , tesadüf müydü ? ilk ana geri dönmüştüm. Aklımda tekrardan yüzlerce soru oluştu. Düşündükçe çıldırıyordum , içim içimi yiyordu. Dosyayı açtım , Canan Bahadır'a ait bir kaç fotoğraf vardı. Gördüğü kabusları çizdirmiştim ona , çizdiği şey benim ormanda gördüğüm kabus ile aynıydı.Bir kez daha donup kaldım. Bunlar artık normal gelmeye başlamıştı , bunları normal saymam bile normal geliyordu. Sayfaları çevirdim , Canan Bahadır'ın dayak yemekten , işkence görmekten morarmış ve kesilmiş vücudunun resimleri vardı. Dosyaya baktığımda tedavisi 5 ay sürmüştü.O zamanlar hamileydi , Kaan'a hamileymiş.Bu işin içine iyice girmiştim , Kaan yetmezmiş gibi şimdide 11 sene önce tedavi ettiğim annesi girmişti. Bunlar ile nasıl bir bağım olabilirdi ?

Odamda tek başıma olayların şaşkınlığını üstümden atmaya çalışırken telefonum çalmaya başladı. Telefonu açarak " Alo ? " dedim." Alo ? Ramazan Bey , vazmıgeçtiniz gitmekten ? " dedi. Seraptı bu , unutmuştum." Aa,kusura bakmayın Serap Hanım burada birazcık olaylar oldu. " dedim." Ne gibi olaylar ? " dedi." Gelince anlatsam daha iyi olur , hemen çıkıyorum. " dedim." Peki bekliyorum. " dedi ve telefonu alıp , dosyayı çantama koyup kapıyıda kitledikten sonra arabaya doğru koştum. Seher Hanım çoktan gitmişti. Haluk Bey ile karşılaştık " Ramazan Bey ? Nasılsınız ? " dedi , " Kusura bakmayın Haluk Bey acil bir işim var gitmem gerek. " dedim.Şaşkın şaşkın bana baktı.Çünkü böyle biri değildim ben , hareketli , aceleci değildim. Koltuğumda otururdum sabahtan akşama kadar , yaptığım tek aktivite konuşmaktı , çünkü işim buydu. Arabama binerek Serap Hanımın hastanesine doğru sürdüm , yollar hala aynıydı , kar oldukça hızlı yağıyordu. Saat öğlen civarıydı. Hastaneye gelmiştim. Lobiye giderek " Serap Hanım beni bekliyordu , çağırabilir misiniz acaba ? " dedim." Tabi. " dedi ve telefon ile Serap Hanımı aradı.Bir kaç dakika sonra Serap Hanım geldi.

Beni koridorda görür görmez " Ne oldu ? " diye sordu. Arabaya doğru gittim , arkamdan geliyordu. Arabaya binip kontağı çalıştırdım. Serap cevap beklercesine bana bakıyordu." Kaan. Kaçmış. " dedim. Gözlerini büyültüp , elini ağzına zütürerek " Ne! " diye bağırdı." Sen ciddi misin ? " dedi." Evet , gittiğim de polis oradaydı. Asistanım çağırmış. " dedim." Seni neden aramamış ? " diye sordu." Korkmuş sanırım , ona emanet etmiştim. " dedim." Ne zaman olmuş.Bu sabah mı ? " dedi." Sanırım. " dedim. Yola koyulmuştuk , olayı tamamıyla anlattım. Daha önce Serap'ın başına hiç gelmediğini , hiç kaçmadığını söyledi.

Kaan'ın akrabalarının yaşadığı şehre doğru gitmeye başladık , tabelaları takip ederek gitmeye çalışıyorduk.Bir benzinlikte durarak benzin aldık. Serap benzinliğin marketinden birşeyler almak istediğini söyledi , bende o esnada lavaboya gittim. Benzinliğin arkasında , küçük bir tuvaletti. işimi hallettikten sonra elimi ve yüzümü yıkadım. Aynaya baktığımda arkamda Kaan'ı gördüm. Arkamı döndüğümde kimse yoktu. Yüzüme tekrar su çalarak hafifçe tokat attım " Kendine gel. " dedim. Lavabodan çıkarak ödemeyi yaptım. Serap atıştırmalık birşeyler almıştı ; gofret, bisküvi,çikolata. Yolda giderken atıştırıyorduk. Yaklaşık üç veya dört saatlik yolculuğun ardından şehre girmiştik." Evi hatırlıyor musun ? " dedim." Hayır. " dedi." Nasıl bulacağız peki koskoca şehirde onları ? " dedim." ilçeyi ve mahalleyi hatırlıyor musun ? " diye ekledim. Serap gözlerini kısarak alnını kaşıdı ve " Sanırım , bir dakika... *** ilçesindeydi ve ... *** Mahallesiydi sanırım , evet orasıydı. " dedi. Yaklaşık kırk beş dakika esnaflara sora sora ilçeye girmiştik.

Serap'ın söylediği mahalleye doğru gidiyorduk esnafların tarifi ile.Bir nalburun önünde durup camı indirdim ve " Selamun aleykum üstadım kolay gelsin. " dedim. Adam çok içten bir şekilde " Ve aleykum selam kardeşim , buyur ? " dedi." *** mahallesi ne taraftaydı acaba ? " dedim. Adam gülerek " Burası. " dedi." Gelmişiz. " dedi Serap. Serap'a dönerek " Anneannesinin adı neydi ? " diye sordum." Fadime , Fadime Kılıççı. " dedi. Adama dönerek " Fadime Kılıççı diye bir kadın oturuyormuş burada , nerede oturduğunu biliyor musunuz ? " diye sordum.Az önce ki güleryüzlü adam gitmiş yerine soğuk , sinirli bir adam gelmişti. Yüzünü ekşitmişti , huysuzlanmıştı fakat bir yandan da belli etmemeye çalışıyordu." Öyle biri yok burada. " diyerek oturduğu tabureyi alıp dükkanına geçti. Kolay gelsin diyemeden gitmişti , aldırış etmeden devam ettik. ileride bir bakkala , oradan sonra bir manava , sonra ise bir saatçiye. Kimse nerede oturduğunu bilmiyordu hatta burada öyle birinin olmadığını söylüyordu.Şaşırmıştık." Taşındı mı acaba ? " diye sordum Serap'a." Taşınmış olsa bile tanırlardır , nereye gittiğini bilirlerdi. Esnaf bunlar sonuçta , yıllardır burada olan adamlar.Bir kaç yıl önce ki kadını mı tanımayacaklar. " dedi. Doğru söylüyordu , anlam verememiştim." Ne yapacağız peki ? " dedim." Camiye gidelim , hocaya soralım. " dedi. Caminin minaresi gözüküyordu , o yöne doğru sürmeye başladım.

Camiye varmıştık , hava kararmaya başlamıştı. Caminin önünde banklar vardı ve banklara oturan bir kaç yaşlı amca. Yanlarında ise torunları. Yanlarına yanaşarak " Selamun Aleykum amca , hocayı nerede bulabiliriz ? " diye sordum." Aleykum selam evladım , içerde olması lazım , bir göz at istersen. " dedi. Cami iki katlıydı , alt katı yazları kuran kursu olarak kullanıyordu , üst katta ise namaz kılınıyordu. Serap'a " Burada bekle istersen , bakıp geliyorum. " dedim. Merdivenleri hızlı adımlar ile çıkıp ayakkabılarımı çıkardım. Besmele çekip sağ ayak ile içeri girdim. Büyük kahverengi kapıyı iterek içeri girdim. Hoca tam karşımda , yüzü bana dönük , önünde rahle vardı ve onun üstünde Kuran-ı Kerim. Kuran okuyordu. Ağır adımlar ile hocaya doğru gidiyordum bir yandan ise etrafı inceliyordum. Hocanın karşısına geçip çöktüm ve bağdaş kurarak oturdum. Hoca bir kaç dakika daha okumaya devam etti ve bitirdikten sonra Kuran-ı Kerimi kapattı , bir yandan hala birşeyler okumaya devam ediyordu. Benim sağım , onun solunda ki rafa yönelip Kuran-ı Kerimi koydu. Rahleyi alarak pencerenin altına koydu ve karşıma geçti." Selamun aleykum hocam. " dedim." Aleykum selam evladım , buyur. " dedi. Ellili yaşlarda , saçları beyazlamıştı.Üstünde mavi bir gömlek ve onun üstünde siyah bir yelek. Altında ise gri renginde kumaş bir pantolon." Hocam size bir kişinin yerini sormak istiyorum. Sizden önce kime sorsak cevap vermeyip terslediler. " dedim." Neden böyle birşey yaptılar ? " dedi." Bilmiyorum hocam. " dedim." Siz kimi arıyorsunuz ki ? " dedi." Fadime Kılıççı. " dedim. Hoca yere bakan gözlerini bana doğru kaldırdı , çenesindeki oldukça uzun ağarmış sakallarını kaşıyarak " Şimdi anlaşıldı terslemelerinin sebebi. " dedi." Biliyor musunuz nerede olduğunu ? " dedim." Biliyorum. " dedi.

" Nerede hocam ? " diye sordum meraklı bir şekilde.O esnada namaz vakti yaklaştığı için camiye mahalleli gelmeye başlamıştı." Neden soruyorsun evladım ? Ne yapıcaksın onu ? " dedi. Bağdaş şeklinden çıkarak dizlerimin üzerine oturdum , " Hocam ben *** hastanesinde , Fadime Kılıççı'nın torunu Kaan Bahadır'ın pgiboloğuyum. " dedim. Hoca tebessüm etmeye başladı , " Demek mesele o çocuk. " dedi." Evet hocam. " dedim." O olayın bittiğini sanmıştım , kapandığını. " dedi." Kaan'ı tanıyor musunuz ? " dedi." Burada ki herkes bilir onu , sadece onu değil o aileyi. Annesini ve babasını. Mahalleli bundan seneler önce çok uğraştı anne ve babasını barıştırmak için. Oldukça sevilen , saygı gören bir aileydiler fakat o olaylardan sonra. " dedi ve sustu." Ne oldu hocam ? O olaylardan sonra ne oldu ? " dedim." Namaz vakti geliyor evladım , mahalleli gelmeye başladı , eğer işin yoksa namazdan sonra konuşalım bu konuyu. " dedi." Tabi olur hocam. " dedim ve oradan ayrıldım. Ayakkabılarımı giyerek dışarı çıktım. Serap banklara oturmuş , ellerini birleştirerek hafiften titriyordu." Üşüdün mü ? " dedim." Boşver beni öğrendin mi nerede oturduğunu ? " dedi." Hayır , anlatacaktı fakat mahalleli gelince namazdan sonra anlatacağını söyledi. " dedim ve " Gel istersen birşeyler yiyelim , hem ısınmış olursun. " dedim." Olur. " dedi. Arabaya binerek mahallede yemek yiyebileceğimiz bir yer bulmaya çalıştık. Mahallenin çarşısı up uzun bir caddenin üzerindeydi. Caddenin üzerinden giderek etrafa bakıyorduk , en sonunda *** Yemek adında bir restorant bulduk. içeri girip selam verdikten sonra en köşeye , cam kenarına oturduk. Mahalleye göre oldukça lüks , güzel bir yerdi. Bizim ile beraber 2 tane genç , bir aile ve tek başına oturan bir kadın vardı. Garson hızlı adımlar ile yanımıza gelerek " Hoşgeldiniz , bir şey ister misiniz ? " dedi.

" Ben bir tane işkembe çorbası ile kuru fasulye alabilir miyim ? " dedim." Tabi. " diyerek elindeki kağıda yazdı ve Serap Hanım'a döndü. Serap Hanım " Mercimek çorbanız var mı ? " dedi." Evet. " dedi garson." Ben mercimek çorbası alıyım o zaman. " dedi." içecek birşeyler ister misiniz ? " dedi garson. ikimizde ayran istedik. Garson gittikten sonra Serap " O esnaf neydi öyle ? " dedi." Olayları duymamış olmaları imkansiz , ben olsam bende aynı tepkiyi verirdim. " dedim." Ama onlar gibi geri çekilmek yerine en dibine kadar gidiyorsun. " dedi. Bugün masamdaki dosyam geldi aklıma , çantamdan dosyayı çıkardım ve Serap'a uzattım." Bu ne ? " dedi." isimi tanıdın mı ? " dedim." Canan Bahadır. " dedi heceleyerek." Bu ... Bu ne demek oluyor ? " dedi. Garson siparişlerimizi getirmişti. Yemekleri masaya koyup gitmesini bekledim ardından " Kaan'ın annesini , Canan Bahadır'ı 1993 yılında tedavi ettim Serap. " dedim." Emin misin ? " dedi." Evet. " dedim." Neden daha önce söylemedin ? " dedi." Aklıma hiç gelmedi ki , 11 sene önceki hastam. Nereden bilebilirim ki ? " dedim. Dosyayı incelemeye devam ediyordu , " Nereden aldın bu dosyayı , arşivinden mi ? " dedi.Bir yandan çorbamı yudumlarken bir yandan da " Hayır , odamda ki masamın üstündeydi. " dedim." Nasıl ? " dedi şaşırarak." Bilmiyorum geldiğimde oradaydı. " dedim." Senden başka kimse girebilir mi odaya ? " dedi." Hayır anahtarı sadece bende var. " dedim." Şimdi anladın mı bu işi neden bu kadar sorguluyorum ? Neden bu kadar üstüne düşüyorum. " dedim. Serap kekeleyerek " Ama. " dedi ve " Bu nasıl oluyor ? 11 sene önce annesini , şimdide kendisini tedavi ediyorsun. Tesadüflere inanırım fakat... Fakat bunun tesadüf olduğunu sanmıyorum. " dedi." Bende öyle düşünüyorum fakat bu aile ile nasıl bir bağım olabilir bunu bir türlü anlayamıyorum , bir türlü aklım almıyor. " dedim.

Yemeğimizi bitirip hesabı ödemeye gittim. Arabaya bindik ve tekrar camiye döndük. Mahalleli dağılıyordu , en arkadan ise hoca geliyordu. Hoca yanımıza geldi ve Serap'a baktı tuhaf bir şekilde." Beraberiz hocam. " dedim. Bizi camiden iki veya üç dakika uzaklıkta ki çay bahçesine zütürdü ve üçer tane çay söyledi." Evet gençler , neyi merak ediyorsunuz ? " dedi hoca." Hocam , Fadime Kılıççı'yı bulmamız lazım , yerini söyleyebilir misiniz ? " dedim. Hoca Serap'a bakarak " Sen bir kaç yıl önce de gelip Fadime Kıllıçı'nın yerini soran kız değil misin ? " dedi." Evet. " dedi Serap tebessüm ederek. Hoca çayından bir yudum alarak " Fadime Abla o olaylardan sonra , bu olayları anlatmama gerek yok siz benden daha iyi biliyodursunuz çünkü bu işin içinde olan sizsiniz , mahalleli ile çok tartıştı.Her gün kavga gürültü oluyordu. Geceleri sürekli bağırışmalar oluyordu evlerinde. Fadime Abla kızı ve oğlu ile kalırdı.Hem kendi aralarında hem de mahalleli ile kavga ederlerdi. Oğlu Kenan bir defasında mahalleden birine , bu olaydan dolayı , bıçak çekmiş.Çevrede ki vatandaşlar ayırmış. Mahalleli en sonunda bunları burada istemediklerini , gitmelerini söylemiş. Bunlar direnince de Kenan'ı dövmüşler. Kılıççı ailesi de gitmek zorunda kalmış. Buradan yarım saat uzaklıkta ki boş bir arazide yapımı durmuş evler vardır. Onlardan birine taşındılar diye duydum , hangisi olduğunu bilmiyorum , hiçte uğramadım. " dedi." Ne tarafta hocam ? " diye sordum. Eliyle caddenin aşağısını göstererek " Bu caddeyi sonuna kadar takip edin , tren istasyonuna gelince alt geçitten karşıya geçin. Biraz daha ilerleyince bahsettiğim evleri görüceksinizdir. " dedi.Çayımı bitirerek " Bize müsade o zaman hocam. " dedim." Bu saatte mi gideceksiniz ? " dedi." Evet , zaten oldukça zaman kaybettik , bir an önce yola koyulalım. " dedim. Hoca ayağa kalkarak yeleğinin cebinden bir ipe sarılmış muska çıkardı ve " Al oğlum , boynuna as bunu. " dedi. Sevmezdim böyle muska olaylarını fakat saygısızlık yapmamak için de reddedememiştim. Alarak boynum

Hocanın dediği yolu takip ettik , alt geçite geldik. Yayalar içindi , arabayı bir köşeye bırakıp yürüyerek devam etmeye karar verdik.Kar yine bastırmıştı.Çantamı göğsüme sokarak hocanın tarif ettiği evlere doğru gelmeye başladık.Bir kaç dakika sonra görmüştük evleri. Yürümeye başladık , etraf çimendi ve kardan bem beyaz olmuştu. ileride evlerin birinin ışığının yandığını gördük. Evler sıradan , 3 katlıydı. Işık ise 2.kattan geliyordu. Yürümeye devam ettik , evin önüne geldik. Etrafta çok sayıda ev vardı fakat hepsi bomboştu. Kapıyı çalmaya başladık , etraf o kadar sessizdi ki bir çatırtı bile olsa hemen duyulurdu.Bir kaç saniye sonra birinin pencereden perdenin arkasına saklanıp bize baktığını gördüm , bizi görünce hemen geri çekildi.Bir kaç saniye sonra ise ışığı söndürdü.Her taraf karanlıktı , bir kaç santimetre ötemdeki Serap Hanımı bile zar zor görüyordum." Fadime Hanım , lütfen kapıyı açar mısınız ? " diye bağırdım.Ses gelmedi. Tekrar bağırdım." Onca yolu boşuna geldik , söylemiştim sana. " dedi Serap. Eldivenlerimi çıkarıp cebimden cüzdanı çıkardım , içindeki sahte polis kimliğini alarak telefonuma ışık tuttum ve tekrar bağırdım " Fadime Hanım , Polis! Lütfen kapıyı açın , zorluk çıkartmayın bize. " dedim. Kadın tekrar kafasını uzattı , kimliği görünce bu sefer camı açarak " Ne istiyorsunuz ? " dedi.Bu Fadime Hanım değildi , daha gençti , büyük ihtimalle kızıydı." Sizinle bir kaç konuda konuşmam gerekiyor , lütfen kapıyı açar mısınız ? " dedim. Kadın istemeye istemeye içeri girdi ve bir kaç saniye sonra merdivenlerden ayak sesi gelmeye başladı.

Bir kaç saniye sonra elinde bir mum ile kapıyı açtı. Kimliği tekrar gösterek " Ben polis memuru Arif Çatallı. içeride bir kaç dakika konuşa- " diyemeden Serap'ın çığlık atıp beni itmesi bir oldu. Yere düştüm , yüzüm kara çarpmıştı fakat çimen olduğu acımamıştı. Arkamı döndüğümde adamın biri baltayı kapıya saplamıştı. Serap beni itmese bana gelicekti. Kapıya saplanan baltayı çekmeye çalışıyordu , ben kendime gelmeye çalışıyordum. Serap adama vurmaya çalışıyordu, yüzüne sağlam bir yumrum indirmişti adam balta ile uğraşırken. Adam birazcık afalladıktan sonra elinin tersi ile Serap'a vurdu. Serapta yere düşmüştü , baltayı çıkarmıştı , ayağa kalktım geri geri gitmeye başladım , hiçbirşey gözükmüyordu. Elinde ki baltayı deli gibi savuruyordu etrafına. Daha da yaklaşayarak baltayı yüzüme doğru salladı , kaçmaya çalışırken ayağım takıldı ve düştüm. Baltayı eliyle iyice kavrayarak tepeme getirdi tam indirecekken Serap " Bırak yoksa ablanı öldürürüm! " dedi. Evin önüne baktığımda Serap bir bıçak ile kapıyı açan kadının boğazına dayamıştı. Elindeki baltalı adam yavaşça indirerek Serap'a döndü. Yerden büyük bir taş bulup elimle iyice kavrayıp kafasına vurdum,diz üstüne çöktü ardından bir tane daha vurdum.Bir kaç saniye sonra tamamen yere yığıldı. Yüzümü Serap'a çevirdim , şaşkındım.

Kadın " Kenan! " diye çığlık atmaya başladı. Serap kadını hala sıkı sıkı tutuyordu." Ölmedi dimi ? " dedi Serap." Yok , yani sanırım. " dedim. Kenandı adı , hocanın bahsettiği çocuk.27 veya 28 yaşlarındaydı. Gençti daha , bacaklarından tutarak içeri doğru sürüklemeye başladım. içeri alıp ellerini ve ayaklarını bağladım. Serap hala tutuyordu kadını.2. kata çıktık , evlerine. Debeleniyordu kadın , " Kimsiniz siz ? Kardeşime ne yaptınız ? " diye.Çok öfkeli ve sinirliydi. Evlerine çıktık ve salona geçtik. Yaşlı , hasta bir kadın vardı koltukta. Koltukta yatıyordu.ip ince , çok zayıftı. Bizi görünce şaşırmıştı ve " Bunlar kim Fahriye ? " dedi. Sesi çok boğuk ve kısıktı. Neredeyse konuşamıyordu. Serap kadını bırakmıştı artık , kadın annesinin yanına koştu.Bu Kaan'ın teyzesiydi , yatan hasta kadın ise anneannesiydi.Bir sandalye çekerek kadının yanına oturdum. Fahriye Hanım korkuyla bakıyordu bana." Uzak dur! " dedi." Kimseye zarar vermeye gelmedik , lütfen sakin olun. " dedim." Kardeşimi neden öldürdünüz o zaman ? " dedi." Ölmedi bayıldı sadece.Hem ilk saldıran sizdiniz. " dedim." Ne istiyorsunuz bizden ? Rahat bırakın artık , mahallenizden de gittik işte , kimseye bir zararımız yok. Daha ne istiyorsunuz , canımızı mı ? " diyerek ağlamaya başladı kadın." Fahriye Hanım , lütfen ağlamayın. " diyerek kadının omzuna dokundum." Buraya Kaan Bahadır hakkında konuşmaya geldik " dedim. Fahriyenin gözleri donmuştu , put gibi kesilmişti. Beni öldürecekmişçesine bakıyordu." Defolun burdan , defolun! " diye bağırdı. Eliyle bacağıma vuruyordu , tutamıyordum kadını.O anda Fadime hanım " Fahriye! " diye bağırdı. Durmuştu Fahriye. Fadime Hanım yutkunduktan sonra " Ne istiyorsunuz oğlum ? " dedi." Bilgi. " dedim. Fahriye annesine dönerek " Anne ? Bunlara yardım mı edeceksin bide ? Bu şerlileri ? Kenanı öldür- " cümlesini bitiremeden Fadime Hanım bağırarak " Yeter artık! Yeter , yıllardır bu çileyi , bu ızdırabı çekmekten bıktım Fahriye.Ne olacaksa olsun , herbir günümüz ölümle geçiyor.Her günümüz sıkıntı ile şer

" Doktor olduğumu nereden anladınız ? " diye sordum. Kadın zor bela gülerek " Hatırlamadınız mı beni ? " dedi. Gözlerimi kısarak kadına bir kaç saniye bakıp " Yok hayır. " dedim." Kızımı tedavi etmiştin bundan yıllar önce , Canan Bahadır. " dedi. Birkaç saniye düşündükten sonra gözlerimi açarak " Evet , evet.ilk gün sizde gelmiştiniz onun ile beraber. " dedim.Şimdi hatırlamıştım , aradan o kadar uzun zaman geçmişti ki.O zamanlar daha kilolu ve şimdikine göre gençti." Kızınız için üzgünüm Fadime Hanım , Allah rahmet eylesin , onun için artık birşey yapamayız. Fakat torununuz , kızınızın size kalan tek emanetini koruyabiliriz , düzeltebiliriz. " dedim." Bunu yapabilir misiniz ? " dedi.Tam cevap vericekken Serap atıldı konuya ve " Düşünüyor musunuz onu ? " dedi. Kadın öksürerek " Düşünmez olur muyum hiç kızım.Her gün rüyalarıma giriyor , her gün özlüyorum onu. " dedi." Madem özlüyorsunuz 3 sene önce Jandarma size sorduğunda neden onu reddettiniz ? " diye çıkıştı. Kadın utanarak " Korktuk kızım. Bize haber geldi , torunumun bir karakolda tutulduğunu , gelip almamız söylendi.O kadar sevindik ki bir bilsen. Kaç gündür onlardan haber alamıyorduk. Meraklanmıştık , kimse bilmiyordu ne olduğunu , nerede olduğunu fakat oraya gitmeye çalıştığımızda her gün başımıza olaylar geldi. Otobüsümüz kaza yaptı , Kenanımın hastalığı başladı , Fahriyem oğlunu kaybetti.Ben kabuslar görmeye başladım. Gitmek istiyordum fakat kabuslarımda sürekli birisi engelliyordu gitme diyordu.Her gitmeye çalıştığımızda başımıza türlü belalar geliyordu.Ona rağmen gitmeye çalıştım , buradan kalkarak otobüse bindik , *** şehrine gitmek için. Otobüsümüz kaza yaptı ve felç oldum kızım. " dedi.

" Özür dilerim , ben sanmıştım ki ... " dedi Serap." Sorun değil kızım , sorun değil. " dedi Fadime Hanım. Serap'a ters ters baktım , celallenerek kalktığı sandalyeye tekrar oturdu." Fadime Hanım bize yardım etmelisiniz. " dedi." Söyle oğlum , ne yapabiliriz. " dedi.O esnada kapı çaldı , Fahriye kalkarak kapıyı açtı , Kenandı bu beni görür görmez üstüme doğru koşmaya başladı.Tam tutacaktı ki Fadime Hanım " Kenan! " diye bağırdı. Kenan durup annesine döndü. Fahriye Hanım tekrar kısık sesiyle bağırarak " Otur yerine. " dedi." Anne! " dedi Kenan." Kenan , sütümü helal etmem sana , otur yerine dedim. " dedi. Kenan bana ters ters bakarak koltuğa oturdu. Yavaş yavaş , çekinerek yerime oturdum. Fahriye hanım Kenan'ın kafasında ki kanı gördü ve onu alarak odadan çıktı." Fahriye Hanım , olayı çözmeye çalışıyoruz.Çözmek için bütün soru işaretlerini cevaplamamız lazım. Kaan'ı iyileştirmek için olayı bütünüyle anlamamız , bütün taşları yerine oturtmamız lazım.Bu yaşanan olaylar , bunların Kaan'ın odasına astığı cisim ile ilgili olduğunu düşünüyoruz. " dedim. Fadime hanım iç çekerek " Ah evladım , o cisim , bütün bunların sebebi zaten o cisim. " dedi." Şuan da nerede olduğunu biliyor musunuz ? " diye sordum. Fadime Hanım " Kenan! " diye bağırdı.Bir kaç saniye sonra Kenan geldi." Geç otur oğlum. " dedi. Kenan odaya girerek annesinin yanındaki koltuğa oturdu." Kaan'ın odasında asılı olan cisimi hatırlıyor musun ? " diye sordu." Hatırlamaz olur muyum anne , hatırlıyorum tabi ki. " dedi." Onu biryere gidip gömmeni söylemiştim , nereye gömdün , tarif et abine. " dedi. Kenan bana bir kaç saniye baktıktan sonra " Emin misin anne ? " dedi." Anlat oğlum. " dedi.

Arkadaşlar birkaç saatlik işim var , bugünlük bir istisna yapıp geceye doğru yazabilirim. Sağlıcakla kalın.

Kenan bir kac saniye durduktan sonra " isterseniz ben zütüreyim sizi. " dedi." Olur hatta daha iyi olur. " dedim ve " Hadi o zaman. " diye ekledim. Kenan " Ne ? Şimdi mi ? " dedi. " Evet , yeterince zama kaybettik zaten. " dedim. Fadime Hanim " Oğlum sabahı bekleseydiniz , bu saatte iyi olmaz." dedi." Fadime Hanım , bu işi bir an önce bitirmek , çözmek istiyorum. Kaybettigimiz her an olay daha da büyüyor. " dedim. Kenan alaycı bir şekilde gülerek " Kusura bakmayın ama ben bile oraya , o cisimi çıkarmaya gidecek kadar deli değilim." dedi." Sizi zorlayamam, cisimin nereye gömülü oldugunu tarif edin biz gidelim." dedim. Kenan annesine döndü , bir kac saniye bakistiktan sonra annesi onay verirmiscesine kafasıni salladı." Tamam gidelim." dedi Kenan. Ayaga kalkarak " O zaman bize musade " dedim. Serap Fadime Hanıma dönerek " Ne yani öylece gidip kazacak mıyız ? " dedim." Neden ? Ne olmuş ? " diye sordum şaşırarak. Fadime Hanım " Kızım doğru söylüyor , öylece kazip acamaziniz. Acarsiniz fakat sonrası hic hayirli olmaz. Oradan cikardiginiz tek sey o cisim olmaz." dedi.

" Anladım , ne yapacagiz peki ? " diye sordum. Fadime Hanim Kenana dönerek " Oğlum , bodrum katta ki sandığı aç , cisimi gomerken ki kullandığın şişeyi al getir." dedi. Kenan kalkip annesinin tarif ettigi yere giderken " Ne şişesi ? " diye sordum. Fadime Hanım " Sabret oglum. " dedi.Bir kac dakika sonra Kenan geldi. Elinde altın renginde bir beze sarılmış şişe vardı." Ne yapacağız bunu ? " diye sordum. Kenan " Çok soru soruyorsun be doktor , acele etmek isteyen sen degil miydin , hadi. " dedi. Merakliydim , bilmek istiyordum fakat daha fazls ustelemedim. Kenan annesinin elini öpüp bodrum kata gidip kazma ve kürek almaya gitti. Fadime Hanim Serapa " Kızım bize birkac dakika yalnız birakir misin ? " dedi. Serap " Tabi , aşağıdayim ben." diyerek kapıdan çıktı." Yaklaş oglum." dedi , sandalyemi yattığı koltuga daha da yaklaştırarak " Dinliyorum. " dedim

" Oglum benim halimi görüyorsun , benim zamanim doldu, artik dunyaya fazlayim , bugun varim yarin yokum.iyi kötü cok şey gördüm yaşadım , Allahima şükürler olsun.Ama Kaan , o daha küçücük bir cocuk. Okuma yazmayi bile bilmez. Daha okula gidemeden , hayatinin en guzel anlari kabusa döndü.Biz cahiliz doktor, köylüyuz.Her soylenene inaniriz , cok hocaya gittik.Ama hicbiri derdimize care bulamadı.Sen okumussun , doktor olmussun. Allah rızası için bizim cok yanlislarimiz oldu ama Kaan bunların hicbirini haketmedi.Ne olur doktor , kurtar torunumu , yalvarırım sana kurtar onu. " diyerek aglamaya başladı. Sizden büyük birilerinin karsinizda ağlaması gerçekten cok kötü ve pis bir duygu." Merak etme anacim " diyerek elini tuttum ve " Torunun bana emanet. " dedim. Elini öptükten sonra vedalaşıp dışarı ciktim. Kenan siseyi Serapa vermişti , kendi elinde ise kazma ve küregi tutuyordu. Arabaya doğru yürüyorduk , Kenan bizden 4-5 metre öndeydi. Serap kulagima yaklaşıp kigib bir sesle " O kimlik neydi öyle ? " dedi gülerek." Bu ilk deneyimim olmuyor." dedim.

Arabayi Kenan sürüyordu , ben yaninda Serap ise arkadaydi. Saat gecenin ikisiydi. Yaklagib 45 dakika sonra bir sahil kenarina geldik. Arabayi park etti. Kuregi ve kazmayi alip yürümeye basladik. Yaklagib 15 dakika sonra toprakli bir yol vardi , yukarı dogru çıkıyordu. Oldukca dikti , zorlaniyorduk cikarken , kar bu durumu daha zorlu hale getiriyordu. Yokusun sonunda bir kale vardi. Kaleye girecegimizi söyledi. Arkadan dolandik , duvarin yarisi kırılmıştı ordan girdik.Hic bir yer gözükmüyordu. Telefonu cikararak fenerini yaktim. Bizi bos ve oldukça geniş bir odaya zütürdü." Burası." dedi. Kazmayı alarak tam vurucaktim ki Kenan beni tutarak " Dur napiyosun ? " dedi bağırarak. Anlamsizca ona baktim." Doktor sen bilimini yap ilimi bana bırak." dedi ve Serap'in elindeki şişeyi aldı. Telefonu igib yapması icin yüksekte taslarin arasina gibistirdim. Sisenin kapağını açarak kazacagimiz yerin etrafina dokmeye başladı. Sisede ki su kirmiziydi.Bir insanin gecebilecegi kadar bosluk bıraktı. Yani tam bir daire cizdi fakat daireyi tamamlamadi. Siseyi kapatıp bize döndü ve " Herkes bu bosluk bıraktığım yerden girip buradan cikacak." dedi. Olan bitaneni izlerken Kenan coktan kazmaya başlamıştı.

Bi önce ki entrymde bahsettigim su sözde *** hocaların define , gömü kazarken kullandığı sudur. Arastirarak daha detaylı bilgi bulabilirsiniz , tabi kaynak varsa.