evet evet. eskiden liseliler yuzunden geceyi beklerdik. cunku sabahlari basliklarin anasini giber, heves birakmazlardi. uyusunlar da muhabbetin hasi donsun diye bildigin dort gozle beklerdik geceyi.

geceleri dunyanin en guzel hikayelerini okurduk. ask hikayeleri, memleket hikayeleri, pompa hikayeleri akliniza gelebilecek her sey.

aglardik lan sozlukte, gulmekten sandalyeden duserdik. dur 5dk yazma sicip gelecem derdi biri, adam beklerdi lan.

1 hafta boyunca hikayesini yazan adam vardi. daha ilginci 1 hafta her gun duzenli okuyan kitleler vardi.

Simdi gece muhabbet bile donmuyormus onu gordum. sol tasakta hic hikaye yok. eskiden bildigin hikaye akardi.

Simdi bakiyorum da, kalite o kadar dusmus ki, toparlamak mumkun degil.

cok uzuluyorum. sonra burada gecirdigim guzel zamanlari dusunup teselli ediyorum kendimi. ben ve benim gibiler sozlugun son guzel zamanlarini yakaladilar bana gore.

ozet: eski inciyi ve eski yazarlari ozledim.

su an uyuyamiyorum. yarin ise gidecegim. ama guzel bir hikaye olsa, okurken agirlik cokse, reserve atip yatsam olmaz mi? yok, olmuyor.

neler neler vardi eskiden. yok bilader bitmis hepsi.

simdi sozlukten memnun olan panpalara sesleniyorum. 5 yil onceki gibi olsaydi bu sozluk, facebook twitter instagram filan kurmazdiniz bile telefonunuza. hatta kuranlarla tasak gecerdiniz. "ne bos adamlarsiniz lan, biz incide eglencenin dibine vuruyoruz" derdiniz.

mesela bu baslik. populer olmaya calismiyorum. bu basliga binlerce yorum yapilsin diye bir beklentim yok. Ama gordum ki eski sozlugu ozleyen neredeyse kimse yok. cunku eski inciyi bilen yok. bilseydiniz hepiniz terk ederdiniz burayi.. tadi yok inanin bana.