Merhaba arkadaşlar, bu aralar kendimi çok kötü hissediyorum. üniversiteden mezun olduktan sonra oldu ne olduysa. Böyle şeyleri reelde olsa kimsenin yüzüne söyleyemem ama burda anonim olduğum için rahat rahat utanmadan kendini beğenmişlik yapicam.

Ben çok yakışıklı bir insandim, feet bir vücudum sempatik karizmatik karışımi bi yüzüm karakter olarakta çok iyi herkesin tanışmak isteyeceği biriydim. Modellik yaptım, profesyonel tiyatro yaptım yani şöyle soyliyim direk, arda kural gibi oldum çıktım.

universitede yüzlerce kızla yattım telefonlarim susmuyordu sürekli hat değiştiriyor günde 10-15 kizdan arkadaslik teklifi alıyordum , ulan bunları yazarken bile utanıyorum huur cocuguymusum gibi bi izlenim bıraktığımi düşünüyorum ama hemen sinirlenmeyin beyler durumumu anlatmaya calisicam.

dediğim gibi ne olduysa işe girdikten sonra oldu, çok başarılı bir mühendis oldum sirketteki en gözde elemanlardan biri oldum çünkü sürekli köpek gibi çalışıyordum kendimi yıpratiyordum. ama sürekli bilgisayar basinda masamdan kalkmiyordum. aynanın karşısında saatlerce kendine bakan kendini beğenmiş ben, tam tersi oldum aynaya bakmaz oldum bakım yapmaz oldum etrafımdaki yüzlerce kizi sürekli tersleyen hepsine gibtir ceken biri oldum.

artık etrafimda 1tane bile kız yok. bugün aynanin karsisina geçtim ve kendime baktim uzun uzun. o kadar çirkin olmusumki size anlatamam tipim kaymış resmen 1 yil içinde çökmusum. 80 kiloydum suanda 105 kilo olmusum. saçlarim dökülmus ön tarafı açılmış parliyor anasini gibiyim dedim noluyor bu amina soktumun cocugu kim !? abi görmeniz lazım yemin ediyorum gram yakışıklı değilim bakışlarımda bir yorgunluk var gormeniz lazım, lan bi guleyim dedim olmuyor o kadar yapmacık o kadar itici gülüyorumki kendimden nefret ediyorum. geçen ay müdür oldum on numara bi kariyer ama anasini gibeyim bole kariyerin ben, sürekli şen şakrak esprili biri olan ben o kadar ciddi resmi sıkıcı bi huur çocuğuna donustum ki anlatamam. ve en acı tarafı da bunun artk geri dönüşü olmaz. karakterim huyum suyum günden güne değişiyor iyice şerefsiz sevilmeyen nefret edilen o müdür pozisyonuna gidiyorum. bunları buraya yazıp içimi dökmek sizle dertleşmek istiyorum. şuan hayatimdan hic memnun değilim. bunlari okuyan varsa eger okuyunca aklınıza ilk gelen sey işi birak ozaman amk çocuğu olacaktır. ama kolay değil ki o dediğiniz. çünkü bi dünya borcum var ve sadece annemle yaşayan biriyim ben. yani sorumluluklarim var .. uzun lafın kısası çıkmazdayim ve git gide dibe batıyorum..