Arkadaşlar herkes mutlu olmak ister, mutluluğu da ulaşılmaz olarak görür. Ama mutlu olmak, mutlu hissetmek aslında çok basit bir şey, bilgisayar başında bile. Ama biz, bizi üzenlere değer verdiğimiz gibi bizi üzecek şarkılar dinleyip o sanatçıları meşhur ediyoruz. Neyse dıbına koyim, mevzu sanatçılar değil. Bakın şöyle anlatayım,
Şöyle düşünün, bilgisayar başında oturuyorsunuz. Hatta sözlükte şuursuzca takılıyorsunuz. Mesaj kısmına durduk yere mavi yuvarlak içinde (1) düşse, içiniz kıpır kıpır olmaz mı? O mesajı açınca birinin size hal hatır sorduğunu görmek ? Yada yolda giderken, az muhabbetinizin olduğu birisi tebessüm içerisinde selam verse, yine içiniz kıpır kıpır olur. Yani mutlu olmak çok kolay. Ama bunu karşı taraftan beklemeyin, siz adımı atın... dıbına koyduğumun dünyasında niye birbirimizi üzüyoruz lan

edit: hepinize esenlikler panpalarım