gercekten dellendigim eylem.

tamam guzel, fotograf cekmek veya cektirmek. ama cevremdeki insanlarin sirf baskalarina ne kadar gezdigini, ne kadar enteresan, renkli bir hayati oldugunu gostermek icin kiliktan kiliga girip bir de beni soyle cek, beni cek ama arkasi bulanik olsun tarzi davranislarina dayanamiyorum. nefret ediyorum o anda. cok sevdigim insanlarin bu denli kuculmesinden tiksiniyorum. kuculuyorlar cunku o gercekten karakterli, durusu olan insan gidiyor yerine ozenti, ezik, kendini sosyal medyada paylasacagi, binbir turlu sopla kendini bambaska biri gibi gosterecegi fotograflarla ifade etmeye calisan bir insan geliyor.

sirf bu yuzden baskalarina fotograflarimi cok gerekmedikce, cok begendigim bir yer olmadikca cektirmiyorum.

sus lan çirkin bin