gençler neden yurtdışına kaçmak istiyor

@43 "sen yanmazsan ben yanmazsam biz yanmazsak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa?" N.H.R

beğenmeyen gibtir gitsin demiş ülkücü kardeşlerim. çok ta doğru demişler ama yurt dışına çıktığınızda anlıyorsunuz bu ülkenin ne kdr güzel anlayışlı yaşanabilecek bi ülke olduğunu.

doğrudur adam almanyada inşaat işçisi olarak aldığı parayı ülkemde bir mühendis alamıyor nerdeyse. rusyadaki ve türki cumhuriyetlerdeki müh. maaşı türkiyedekinin 5 katı. fakat gidince anlıycaksınız.sen bu ülkede 1000 lirayla bile geçinebilirken. şahsen bizim aile 5 kişi peder öğretmen 2ooo tl maaşı var okdr gül gibi geçinioruz her ay 1000 tl sadece ben harcıorum devlet katkısı ve burslar bunun yarısını olusturuyordu.

ama bi almanyada git 1000 tl ye 1 ay geçinmeye çalış adamın zütünden kan alırlar organlarını satmak zorunda kalırsın.

panpalar adamların ciddi anlamda tek eksiği var o da müslüman olmamaları. yoksa bir müslümandaki aranan bütün özellikler var sevgi saygı eşe dosta yardım faln. biz sözde müslümanız ama ülkenin hali ortada yazık..

Bende bir kaç avrupa ülkesine turist olarak gittim ve gördüm ki insanların birbirlerine saygısı var. insan olduğumu orada anladım en basitinden herkesin yüzü gülüyor kimse kimseyi rahatsız etmiyor. bizim ülkemizde ise bu tam tersi insanlar stres içerisinde trafiğinden tut kalabalığına kadar ve daha bir çok etken. çünkü yaşam standartları belli. insanlar çalıştıkları yerlerde hakettikleri konmda değiller ve hakettikleri maaşı alamıyorlar. herkes birbirinn kuyusunu kazmaya kısa yoldan para kazanmaya çalışıyor. ama birçok avrupa ülkesinde işsizlik parası alıyorlar. ama yinede insanlar en iyi şartlarda yaşıyorlar. Örneğin benim dayım belçikada kalebodur ustası inşaatlarda çalışıyor. yengem ise doktor. yengem orada doğuo büyümüş zamanında istanblda tanışıp evlenmişler. bizim ülkemzde hangi doktor bi kalebodr ustası ile evlenir. işte orada insanları aşşalama gibi bir durumları yok. ama malesef bizim ülkemzde en ufak bişeyi olan gösteriş peşinde. Halimize acımamak elde değil..

@43 biz kalırsak gibilmeye devam panpa. ya ne olacaktı
hep beraber toplanıp bi beldeyemi taşınsak adını da inci yapsak fena olmazdı heee

@40 napim panpa

bir diğer konu ise dışarıdan gelen yabancı sermaye ile ilgiliydi. Bunlar en karlı olan sektör bankacılığa el attılar. Krizde anası gibilen bankaları yok pahasına alıp sabırlı şekilde ilerlediler. Zaten çalışanlarına fazla para da ödemiyorlardı eskisi gibi. Personel giderleri düşüktü ve çalışanların pek çok hakkı ellerinden alınmıştı. Üstelik artık insanlar 5 gün değil 6 gün çalışıyordu.
Bunlar pek çok orta kademe yöneticinin yetkilerini ellerinden aldılar ve de tittle olarak düşmelerini sağladılar. Şube müdürü adam genel müdürlükte uzman olarak çalışmaya falan başladı. Kimi yerlerde ise insanlar tehdit edildiler "ya bir alt kademe görevi kabul edin ya da kapı" şeklinde. Bu en son yazdığımı çok yakın arkadaşım yaşadı kendisi bankada şube müdürü. (idi)

@42 biz kalırsak ne olacak?

Biz gidersek kim kalicak ?

sonrasında ise sadece hükümet yandaşı huur çocuklarını teğet geçen küresel kriz geldi biliyorsunuz. Artık herşeyin taku çıkmıştı.
Her krizde ücretleri ufalan insanlar ve de işsiz kalan bir sürü genç. Bu arada bu şakirtler epey güçlenmişlerdi. Özel sektörde sağlık, bilişim,parekendecilik, finans sektörlerinde birsürü yatırımları vardı ve de bir işyerine mülakata giden insanlara "oruç tutarmısnız, içki kullanıyormusnuz" soruları sorulur olmuştu. Eskiden bu sorular sadece kuveyt türk, albarakatürk gibi şirketlerde sorulmaktaydı.

@ruhlarintemizlendigiyer içimdeki ateşi körüklüyorsun dıbına koyim

@1 çünkü yırt dışında kızlar teklif ediyomuş

2001 krizinden sonra peydahlanan bir diğer canavar ise "taşeron" sistemiydi. Taşeron denince insanların aklına inşaat taşeronu gelirdi eskiden. Artık işyerleri yemeklerini catering firmalarına veriyor, sağlık hizmetleri taşeronlara devroluyordu. Daha önce işletmelerin kendileri güvenlik görevlilerini istihdam ederken şimdi güvenlik firmaları mantar gibi kuruluyor ve de şirketler bir telefonla bunlardan tedarik ediyorlardı ihtiyaçlarını. Bankalar bile çağrı merkezlerini taşeronlara verdiler (müşterilerinin bilgileri ile beraber tabii)
Bu taşeronlar insanlara ço komik paralar verdiler.Üstelik bu çalışanlar taşeronlara bağlıydı. düşünün x firmasında çalışıyorsunuz, patronununuz x firması mensubu falan ama siz Y taşeron firmasının çalışanısınız.
Bu taşeron firmalar mümkün olan en komik ücretleri verdiler. Taşeron oldukları için sözleşme yaparken geçiçi işçi statüsü teklif ettiler bazı insanlara. Bu kişiler asla çalıştkları yerin haklarına sahip olamadılar.

sene 2005 e geldiğinde 1990 larda insanların gıpta ile baktığı özel sektör lağım çukuruna dönmüştü artık. birsürü krizi fırsat bilen ve de insanların emeklerini sömüren sermaye sahibi işsizleri kullanıp ucuz işgücü ile işleri çevirmeye başlamıştı. "Performans yetersizliği" denen şey kanunlaşmış ve de işverene bu sebeple işçiyi/memuru çıkarma hakkı verilmişti.
düşünebiliyormusunuz siz dört dörtlük çalışın ama sizi performansını beğenmedim diye patronunuz işinden çıkartabiliyordu.Bu arada işverene 6 ay deneme süresi hakkıda 2004 gibi verilmişti yasa ile.

kaçıp gidicem sadece bu kadar

her kriz birşeyleri alıp zütürdü böyle. özel sektörde maaşalar komik hallere geldi.3 grup insan çıktı ortaya,

-krizden sonra uzun süre zaman almayan maaşı enflasyon karşısında küçülen insan
-işşiz kalıp kötü maaşa evet demek zorunda kalan insanlar
-krizden etkilenmeyen üst düzey yöneticiler. Az sayıda oldukları için onların maaşları yüksek olmasına reğmen şirketlere dokunmadı pek.

2003-2004 de özel sektör son güzel günlerini yaşıyordu. Pek çok insanın maaşı haricinde yol parası hakkını kaybetmiş, geceleri mesaiden sonra eve taksi ile dönme devri sona ermişti. Bu arada iş ilanlarında "esnek mesai saatlerine uyum sağlayabilen" diye bir (ekşicilerin deyimi ile) hede peydahlanmıştı. Artık insanlar 6-7 gün çalışıyorlardı ve de kimse fazla mesai ücreti isteyemiyordu

yine insanlar işsiz kaldılar. işyerinde kalmayı başaran şanslılar ise zamsız aylarca senelerce çalıştılar. Kimsenin gıgı çıkmadı Ücretler ufaldı. Yeni işe girenler ise komik ücretlere evet dediler.

bu işsiz kalan insanlar krizi fırsat bilen bazı yatırımcıların oyuncağı oldu. Mesela finansbank. hüsnü özyeğin adındaki kayserili grişimci daha önce sadece ticari bankacılıkla ilgili iken bu işsiz insanları alıp bireysel bankacılığı da sunmaya başladı. Banka büyüdüde büyüdü. O bankada insanlar 2004 senesinde falan 400-500 liraya çalışırlardı.Şimdide durumları pek iç açıcı değil.

2001 krizi zaten tuz biber ekti herşeyin üstüne.

Panpalarım 2000 lerin başında herşey iyiydi aslında şimdiye göre. Hatta 1990 ların sonları 1997 gibi falan çok iyiydi durumlar özel sektörde. insanlar iyi paralar kazanabiliyorlarlardı nispeten.Bu bolluk dönemi baya bi sürdü 2003 lere kadar.

98 de ilk kriz geldi ve de insanlar işlerini kaybettiler. Bazıları daha düşük ücretlerle çalışmaya razı oldu. işsiz kalan özellikle finans ve bankacılık sektörü çalışanları daha sonrasonda kurulan ve de büyüyen bankalarda komik ücretlerle çalışmaya başladılar. işsizlikten iyidir mantığı ile.98 de bir özel bankanın çağrı merkezinde çalışan arkadaşım 1300 dolar maaş alıyordu.O zamanlar dolar dolardı ama beyler.ama dolar eurodan pahalıydı ve şimdinin 2,5 lirası gibi belki bir dolar.

@29 senin bulacağın yol anca tak yolu olur bu ülkede. o bulduğun yoldanda geri dönersin bu da olmadı diye. O yüzden en iyisi gitmek.
Burdan bi gib olmaz. tanıdığın yoksa, arkan sağlam değilse, bir yerlerle organik bağın yoksa (hoş olsa yeri gelir onlar da giber) zor yani işler. Ben hep diyorum burası kabile ülkesi oldu artık. Kabile gibi yaşıyoruz. Kurumsallık yok, ciddiyet yok. Tanıdıklar, ilişkiler,"bizden" olma olmama durumları. Neyse şimdi uzun uzun yazarım. dinleyen yoksada gibime kadar

mücadele edemeyince kaç dıbına kodugum yazcaktım kendime baktım sonra hak verdim amk