Nerden başlasam bilemiyorum. Sosyal olarak bitmiş durumdayım. Belki en kötüsü olmasa da sözlükteki asosyaller arasında üst sıralarda yerimi alırım.En yakın arkadaşım dahi olsa iki kelimeyi yanyana getirip muhabbet edemiyorum uzun zamandır. Bir süreye kadar katlanıyor kim olursa sonrasında haklı olarak ne arayıp ne soruyorlar. Ne düzgün bir mesleğim ne maddi gücüm ne de çevrem var. Sadece ailem var. Onlarda benden umudu kesmiş durumdalar sanki.26 yaşındayım ve hayata uyum sağlayamıyorum.Ne denediysem olmadı.Bir çok farklı ortama girdim ama hiç bir zaman aradığımı bulamadım. Buraya uzun uzun anılarımı yazıp size eziyet etmek istemiyorum.
iyi kötü bu noktaya kadar geldim ama artık aşırı can sıkıcı olmaya başladı. Sürekli bir stres halindeyim. Geceleri uykuya dalmakta bile sıkıntı çekiyorum. Sağlık problemleri arka arkaya gelmeye başladı. Sanki doğal seleksiyona uğruyorum. Bunları buraya yazınca belki biraz rahatlarım dedim ama yine bir taka yaramadı...