geçen yıl tam bugün ihanete uğradım

ezel terk

"neden bana Merveyi tanıdığını söylemedin" dedi.
"Merve yi nereden tanıyorsun ki sen."
"Numara yapma bana sırf ona yakınlaşmak için beni kullanıyorsun."
ben olayı çözmüşçesine başımı salladım.
"bahsettiğin ev arkadaşın oydu demek"dedim.
"bilmiyormuş gibi yapma."
"bilmiyordum."

ertesi günü nazifeyi evinin önüne bıraktım. bir kaç süslü edebiyat yaptıktan sonra kızı etkiledim. her şey istediğim gibi gidiyordu.
ve sonraki gün nazife yi almaya gittiğim zaman nazifenin isyanıyla karşı karşıyaydım.

bir sigara molası

alacağım ceket hakkında kızla pazarlık yapmak işe yaramadı. kız kasadaki adamı gösteriyordu.
üç beş geveze sohbetten sonra kız gitti ve benim için adamla konuştu. 50 lira olan ceketi 40 liraya indirdiğini söyledi.
arkadaşı olduğumu söylemiş güya.
50 lirayı kıza uzattım ki tekrar kasayı gösterdi.
"kasaya ödeyeceksin"
"Adamın adı ne?"
"Salih"
"Peki ben Salih e kimin arkadaşı olduğumu söyleyeyim" dedim.
kız ne güzel tebessüm etti öyle.
"soracağını sanmıyorum ama nazife dersin."
"tamam sana da sorarsa beni Murat de olur mu?"
gülerek baktı. üzerimdeki ceketin hesabını ödedim çıktım. tabi daha önceki ceketimi unutmuş gibi yaparak. buraya tekrar gelecektim.

sınavım var hala hikaye dinliyorum

okumadim

kız güldü ve gülerken cevap verdi.
"Hayır. sadece öğrenciysen nereli olduğunu soracaktım. geldiğin memleket soğuksa normaldir belki."
neyse uzatmaya gerek yok.
Kızla memleketlerimizi bölümlerimizi falan konuştuk. Ben bölümüü söyleyince benim bölümümden fakat benim sınıfımdan olmayan bir kızla ev arkadaşı olduğunu hatta benim memleketimden olduğunu söyledi.
Sadece kızla isim konusunda konuşmadık.
O kim
sen kimsin
falan yok. bunu da laf arasında sorayım dedim. Aynen şöyle oldu.

Sizofren olmus lan bu. Git bikac meme elle kendine gelirsin

kız montuna sarılmış müşteri bekliyordu. acayip komik bir görüntüsü vardı. ben ise üstümde ince bir ceketi sütüne üstlük bir de mevsimi olmayan ince bir ceket daha almaya gelmiştim.
"hava bu kadar mı soğuk ya?" dedim kıza göz ucuyla bakıp gülerek.
"Bilmiyorum ama ben üşüyorum". dedi " sence soğuk değil mi?"
"Bunu bana mı söylüyordun" dedim.
"Öğrenci misin?" dedi. bu sorunun karşılığında bu spruyu sorması aklıma şunu getirdi. Sordum:
"fakir olduğumu düşündüğün için mi bunu soruyorsun?"

bir kaç hafta geçtikten sonra nazife adında bir kıza yaklaşmaya başladım. tanışmamız bir maceraydı adlında. bir tuhafiye de part time olarak çalışıyordu.
ben de o tuhafiye ye gittim ve bu kızın yanına vardım. bir kapüşon vardı çok ilgimi çekti. aslında mevsimi olmamasına rağmen hoşuma gitti o kapüşonu alayım dedim. tabi fiyatı uygunsa.

"zekan beni kkorkutuyor" dedi Merve.
"Sen benden daha zekisin. yaptığın iş mesela... zekice... ama etik değil. yaptığın şeyi yapamam. zekadan yana kaygım yok aslında...
Buna karakterim fazla gelir.."

cevap vermedi.
"şimdi git. sevgilin merak eder."

"Dalga mı geçiyorsun benimle?" dedi sesini yükselterek.Ve "Sakın bir hata yapma?"
"Ne gibi?" dedim. yüzümü ona döndüm. hesap sorma sırasının bana geldiğini düşündüğüm anda. gözlerinin içine baktım. Korkuyordu.
"Ne gibi bir hata yapmamdan korkuyorsun?" dedim. bakışlarını yere indirdi.
"Adem ile tanışıyorsun gitgide ona yaklaşıyorsun."
"inanmazsın ama tamamen tesadüf. ben Adem gibi onlarca kişiyi tanıyorum."
"sakın bir hata yapma"
"beni yeterince tanımıyorsun galiba."
"Tanıyorum."
sinirlendim. gözlwerinin içine baka baka sesimi yükselterek
"beni yaptığım hatalarla mı tanıyorsun Merve!" dedim. cevap vermedi.
"Cevap ver bana."
"Hayır!"
“ Buraya gelirken aklıma ilk ne geldi biliyor musun?” dedim başımı sallayarak. “ Eğer benim burada olduğumu fark edersen, ilk düşüneceğin şeyi tahmin ettim. Senin için geleceğimi sanıyordun. Senden intikam almak için burada olduğumu düşünüyorsun. Akla ilk gelen şeyi düşünüyorsun. Beni tanımışlığını, benim sana karşı bir hatamın olmadığını düşünmüyorsun bile. Neden buraya senin için geleyim ki? Neden seni bu derece önemseyeyim?” dedim.
pes edercesine
"Önemseme zaten dedi."

sessizliğin sesini dinlemem bir kaç çıtırdıyla bozuldu. ayağa kalktım gelenin kim olduğuna baktım. Geleni tanıyınca yine önüme döndüm. kalbimin atışı değişti ama mimiklerim yine değişmedi.
"Neden geldin buraya?"
Aslında bu ses için bir zamanlar ömrümü gözümü kırpmadan verebilirdim.
"Okumaya!"
Burnundan soluyordu. bense sakini oynuyordum.
"Orda da okuyordun."
"Burada okumak istedim." yüzüne bile bakmıyordum. arkamda durmuş hesap soruyordu.

reserve

sadece su sesini duymak istiyordum. sigaramın çıkardığı sesler bile geliyordu kulağıma ve aklıma geçmiş gelince dalıp gidiyordum, bu dünyadaki tüm sesler kayboluyor yerini çığlıklar alıyordu.
"O gitti!"

reserved

zamane bini

müzik bittikten sonra ben dışarıya çıktım. kafam çok atıktı. aklımda hala atamadığım geçmişin kırıntıları vardı. kırıntılar bazen o kadar can yakıyor ki milyonlarca bıçağın verdiği acı bazen tek iğnenin verdiği ince sızı kadar can yakamaz. işte benim canım ince ince yanıyordu, ince ince gözlerim ağrıyor ve yine ağlamaya teslim oluvermek geliyordu içimden. dışarda bir dere vardı. su sesini dinlemenin sakinleştireceğini düşündüm uzandım dere kenarına. bir sigara yaktım. ne kadar sessizdi. tam istediğim ortam...

Adem ile sohbet ederken Merve bazen bizi izliyor bazen yere bakıyordu dalarcasına. Ve onun istediği an geldi. Adem
"Gidelim" dedi Merveye. Merve fırsatı beklediğini belli edercesine hemen kapıya yöneldi. Adem de benden özür dileme gereği duydu kendinde.
"Kusura bakma dostum. aslında böyle değildir Merve. Sana kızmış olmalı."
"Niye kızsın ki bana."
"Geçen yıl müzik kulübü başkanıydım. bu yıl senin olmanı bekliyordum ama sen yine bana bıraktın. ee MErve de tanınmamı istemiyor anlayacağın. buna zemin hazırladığın için olmalı."