geçen yıl tam bugün ihanete uğradım

Adem ise benle sohbet etmeye devam ediyordu. kendime bazewn hayran oluyordum. nasıl da erteleyebiliyordum bazı şeyleri. acının en derininde bir anı bekliyordum. hiç patlama noktasına gelmiyordum mesela. zamanını bekliyordum. her şey için. ağlamak için de gülmek için de. her şey için beklediğim bir zaman vardı.

Merve yüzüme bakıyordu. baaşını "ben de" imasında salladı. belli ki sıkılmıştı durumdan ve dışarıya çıkmak için Adem'in "hadi" demesini bekliyordu.

Adem yanında sevgilisyle geldi ve ben ayağa kalktım.
"kardeşim tebrik ederim!" dedi."Çok iyisin."
"Teşekkür ederim." dedim. Ve sevgilisini gösterdi.
"Seni Merve ile tanıştırayım." dedi.
"Memnun oldum."dedim.

bir müddet sonra aşağıya indim. konser için kendimizi hazır hissettikten sonra çıktık sahneye ve bir saat kadar bayağı rağbet alan bir show yaptık. öğrenciler hocalar çok beğenmişlerdi.
Bir ara verdikten odaya çekildim. bir sigara yaktım ve dışımdaki samimiyeti içimde de hissetmek için biraz hazırlanmak istedim. ama Adem'in girmesiyle dışım yine rolüne devam etti. Belki de içim kimbilir.

ne kadar daldığımı bilmiyorum. gözüm Adem e takıldı. Sevgilisiyle birlikte geliyordu. El ele ve ikisi de sevinerek geliyordu. ben ise içimde o mutluluğu yaşamayı o kadar özlemiştim ki, belki de ben değildim o, bir başkasıydı. belki de ben olmadığı için kaybetmişti. kimbilir ben kadar şerefsiz bir kişi olmadığı için içinde o saf temiz duygulardan utanmıştı.
kulağımda geçmiş yankılanıyordu.
"Anne! o gitti."
"Kim gitti oğlum."
"O gitti anne! arkasına bakmadan çekti gitti."
Bahar bu kadar mı özlenirdi? Kış bu kadar mı uzun sürerdi bir ömürde. günlerdir içim donuyor ve bu soğum beni yakıyor kül ediyordu.
"O gitti"
"Kim?"
Kim olduğunu söylemek için nefes yetmiyor, hıçkırımlarıma teslim oluyordu.

konser günü geldiği zaman grubum oldukça heyecanlıydı. ben de ise farklı bir merak içimi kemirmeye başlamıştı.
"o gelecek mi?" diye düşünmeden edemiyordum. terasa çıkıp etrafı izlemeye başladım. konser yarım saate kadar başlayacaktı. ben ise aklımda geçmiş, kulağımda haykırışlar, ileriyi seyrediyordum. boşluğa dalmış gitmiştim.

reserved.. okuruz yarın..

popülerite planımı müzik üzerine kurdum. bir kaç gün sonra küçük bir çevrem oldu. içlerinde Adem in de bulunduğu bir çevre. gitar kursu veriyordum bir yığın gereksiz kişilerle tanışıyordum. bir amatör grup kurmaya bile başlamıştık ki şehirde ki kafelerden canlı müzik teklifi gelmeye başladı. bu hız beni oldukça şaşırtmıştı. ama hiçbirisini kabul etmedim. müzik kulübünün konserine hazırlıyordum kendimi...

Adem isminde bir çocukla tanıştım. Aslında tanışmam gerekiyordu. geçen yıl bu kulübün başkanlığını yapmıştı. aynı bölümdeydik o son sınıfta okuyordu. son sınıfta okuduğu için kpss uğraşı falan derken başkanlık yapmayı bu yıl kabul etmemişti. müzikteki başarımdan dolayı da benim başkan olacağımı düşünüyordu.

bunada reserved

sesim güzeldi, iyi gitar çalıyorum. planım bunu kullanarak bir kaç çevreye girtmekti.
ilk haftalarda kendimi tanıtmak da çok zorlandım. ama talih müzik kulubüne girdikten sonra yüzüme gülmeye başladı.

hayaller insan mı yohsa bizler hayal miyiz?

anlat panpa hikayeni dinliyorum

Yepyeni bir ortama girmek oldukça zordu. kimse tarafından tanınmıyorsun ve herkesin kurmuş olduğu ortamın içerisinde sen yapayalnız kalıyorsun. oysa hazırladığım planın içerisinde popüler olmak vardı. bunu ne yapıp edip başaracaktım.

kurtlar vadisinin gençlik üzerindeki etkisi

amk yine okuyacam dayanamıyorum

edit : lan at yarra yaz fakat hikayeyi sonlandırmazsan giberün adam gbi başla bitir

ezel güzel diziydi panpa

ve şimdi intikam için onun yanındayım. her şey istediğim gibi gidiyor, ben yazıyorum ben oynuyorum ama yazdığım kaderin içinde onu bana ihanet ettiği çocukla görmek ağır dokunuyor.
Ben ben miyim?
bunun cevabını belki bir gün bulurum. Hikayem yatay geçiş yaptıktan sonra başladı. aslında bitmiş olması gerekeni kendi ellerimle yeniden başlattım.

Edit: devdıbını sonra anlat diyen olursa anlatacağım. anlatmak iyi geliyor, anlatma diyen olursa da anlatacağım. okumazsanız okumayın. bugün çok kötüyüm. planımın en dayanılmaz yerindeyim.
sevdiğim kız ile sevgilisi yan odada yıl dönümlerini kutluyorlar.
bense ihanetimin yıl dönümünü size yazıyorum. kapım kilitli, gizli gizli sigara içiyorum karanlık odada.
ağlayamıyorum hıçkırıklarımı duyarlar diye.
ben ben miyim? bu ben olamam.