gitmek

Geri dönmeyeceğini bilmek...

Bazen öyle bir giderler ki, dönseler de fayda etmez..

gerekiyorsa zorlamamak lazım.

Zor ama herkes gidecek bir gün.

gitmek cesaret ister ufaklık,,,

bazen gerekiyor.

zalimce bi eylem cok . yahu insan bi anda değer vediklerini sevdiklerini nasıl geride bırakıp gidebilir. zaten onlar için yaşanmıo mu bu hayat.

he gerektiği zamanlarda oluo ama çok nadir

gitmek yenilmek değildir kazanmak da!
gitmek gitmektir işte.
hepsi bu.

(bkz: çıplak ve başı açık hacca gitmek capsli)

dönüşünü beklemek mi onu heycanlı kılar bilmem .

19-15-5-26-21-16-6-22-6-28-5-12-17 14-6-23-14-6 2-6-17-12.

salı günü yapacağım şey. yarın izin almak valiz hazırlamak sonra birkaç gün gitmek. hiç gitmediğim güzel bir şehre. duyduğum güzelliğini görmeye. tıpkı prensin prensesi 5 dk görmek için okyanusları aşması gibi..

şu an içimi kasıp kavuran istek. istiyorum arkadaş herkeyi herkesi bırakıp beni kimselerin tanımadıgı yere gitmek istiyorum ama olmuyor.

can yücel babadan geliyor

Bu günlerde herkes gitmek istiyor
Küçük bir sahil kasabasina
Bir baska ülkeye, daglara, uzaklara...

Hayatindan memnun olan yok.
Kiminle konussam ayni sey...
Herseyi, herkesi birakip gitme istegi.

Öyle "yanina almak istedigi üç sey" falan yok.
Bir kendisi
Bu yeter zaten.
Herseyi, herkesi zütürdün demektir..
Keske kendini birakip gidebilse insan.
Ama olmuyor.

Hani kendimizden raziyiz diyelim, öteki de olmuyor.
Yani herseyi yüzüstü birakmak göze alinmiyor.

Böyle gidiyoruz iste.
Bir yanimiz "kalk gidelim",
öbür yanimiz "otur" diyor.

"Otur" diyen kazaniyor.
O yan kalabalik zira...
is, Güç, sorumluluk, çoluk çocuk, aile,
Güvende olma dugusu...
En kötüsü aliskanlik
Aliskanligin verdigi rahatlik,
Monotonlugun dogurdugu bikkinligi yeniyor.
Kaliyoruz...
Kus olup uçmak isterken, agaç olup kök saliyoruz.

Evlenmeler...
Bir çocuk daha dogurmalar...
Borçlara girmeler...
isi büyütmeler...
Bir köpek bile bizi uçmaktan alikoyabiliyor.

Misal ben...
Kapidaki Rex'i birakip gidemiyorum.
Degil busehirden gitmek,
iki sokak öteye tasinamiyorum.
Alip zütürsem gelmez ki...
Bütün sokagim köpegim oldugunun farkinda
Herkes onu o herkesi seviyor.
Hangi birimizle gitsin?

"Sirtinda yumurta küfesi olmak" diye bir deyim vardir;
Evet, sirtimizda yumurta küfesi var hepimizin
Kendi imalatimiz küfeler.

Ama egreti de yasanmaz ki bu dünyada.
Ölüm var zira.
Ölüme inat tutunmak lazim.

Barik ufak kaçislar yapabilsek.
Var tabi yapanlar, ama az
Sadece kaymak tabakasi
Hepmiz kaçabilsek...
Bütçe, zama, keyif... Denk olsa.
Gün içinde mesela...
Küçücük gitmeler yapabilsek.

Ne mümkün
Sabah 9, aksam 18
Sonra baska mecburiyetler
gibisip kaldik.
Sirf yeme, içme, barinmanin bedeli
Bu kadar agir olmamali.

Hayatta kalabilmek için bir ömür veriyoruz.
Bir ömür karsiligi, bir ömür yani.
Ne saçma...
Bahar midir bizi bu hale getiren?
Galiba.

Ben her bahar agib olmam ama
Her bahar gitmek isterim.
Gittigim olmadi hiç.
Ama olsun... istemek de güzel.

özet geç demeyin okuyun...

oha! bu başlık açılmamış, ohaa!