göçük

deprem olunca aklıma geldi birden

Uzak bir göğün altındaydı deniz,

Suskunluğun adak testisi

Kocaman deniz suların altında.

Dipte, maviliklerin oynaştığı,

Küçük bir balığın kanadı gibi yalnız,

Umutsuzluğun bir anlamı kalmadığı,

Kumlara gömülmüş ya da kayaya takılmış
Çapanın, gemisini bekleyen çapanın

Altında, toprak başlar ya, sonra da maden.

Az önce göçmüş madenin altında,

Lamba söndükten sonra yıkılmış tavanın

Ve duvarı tutan kalasın altında

Tek başınaydı yaralı işçi, karanlık

Yok etmiş gözlerini ama

Kendindeydi daha, ufak bir güneş,

Dünyanın en ufak güneşi,

Çocukluk gibi, düşüncesiz kuşlar gibi,

Duydu demir aldığını geminin

Gürültülerle.

Ve yukarda,

Uzak bir göğün altındaydı deniz,

Bulutlar, martılar ve deniz.

melih cevdet anday