AMERiKA (Part 11): Askeriyeye geleli tam 42 gün olmuştu ve benim hatalı bir deneyden bu olayların yaşandığını öğreneli tam bir ay olmuştu. Babamın bana yapmamı istediği antrenmanları ekgibsiz yerine getirmiş, tam 40 gün bu antrenmanları yapmaya devam etmiştim. Son iki gün ise babam çok iyi dinlenmem için antrenmanlara ara vermemi istemişti. Bugün Amerika'ya doğru yola çıkacaktık. Hazırlıklarımız tamamlanmıştı. Burcu'nun Amerika'ya gelmesine babam karşı çıktığı için o burada kalacaktı ama Atakan gelecekti. Elimde yüzlerce MP4 kurşunu onlarca Deagle kurşunu bir askeri çakı almıştım. Açıkçası kurşunlarımız oldukça fazlaydı. Yiyecek ve su ihtiyacımız içinde erzak almıştık. Benim bedenime göre olan askeri kıyafetleri giymiş, saçım uzadığı için gitmeden önceki gün Burcu'ya saçlarımı kestirmiştim. Herşey tamamdı. Annemle ve kardeşimle vedalaştıktan sonra Burcu'yla göz göze geldik. Gözleri doldu ve sarıldı bir anda. Boğazım düğümlendiği için konuşamadım ve arkamı dönüp, uçağa doğru ilerlemeye başladım. Uçak hızlandı ve havalandı. Çok uzun sürecek bir yolculuk olacaktı. Bende kah uyudum kah sohbet ettim. Amerika'ya çok az kalmıştı sonunda. Uçakta yaklaşık 15 kişiydik. Babam, ben, Atakan, komutan ve 11 asker. içlerinden biri uçağı kullanıyordu. Ordaki hava üssüne iniş yapacaktık.
PiLOT: We come from Turkey. We're here to help to stop the epidemic. (Biz Türkiye'den geliyoruz. Salgını durdurmak için yardıma geldik.

HAVA ÜSSÜ: If you do not leave the border airspace we'll be fired. ( Sınır hava sahasından çıkmazsanız ateş edilecektir.)

PiLOT: But we're here because we want help top stop the epidemic. ( Ama biz burdayız çünkü salgını durdurmak için size yardım etmek istiyoruz.)

Pilotun bu kelimeleri kullanmasıyla birlikte 5sn sonra bize parlak birşey gelmeye başladı babam aniden koştu ve üstüme atladı. Uçak vurulmuştu. Pilot ölmüştü. Hızla düşüyorduk. Babam, ben, Atakan, komutan ve 2 asker yaşıyor gibiydik. Hepimiz paraşütlerimize davrandık ve atlamaya hazır bekliyorduk. Kapıyı zorla açsak da ilk 2 asker ve komutan atladı. Benle babam birbirimize baktık ve Atakan'la beraber 3'ümüz atladık. El ele tutuşmuştuk ve benle Atakan çığlık atıyorduk. Hızla düşüyorduk ve ipi çektim bir anda yukarı fırladım ve paraşütüm açıldı. Benim ardımdan babam ve Atakan'da paraşütlerini açtı ve yavaşça havada süzülmeye başladık. Yere yumuşak bir iniş yaptık ve aklımda tek birşey vardı. Biz yardım ederken, onlar bize ateş ediyordu. Denildiği gibi: ''Türk'ün Türk'ten başka dostu yoktur.'' Babam eline silahını almıştı bile. Bizde hemen paraşüt çantasını çıkarttık ve elimize silahlarımızı aldık. 3 kişi bize doğru geliyordu. Silahlarımızı onlara doğru doğrultmuş tutuyorduk.
KOMUTAN: Poyraz, sakin ol. Benim Ahmet Komutan.
Bizde silahlarımızı indirdik. Babamla komutan hemen bir plan yapmaya başlamıştı bile. Bizde etrafı gözlüyorduk. Birileri geliyordu bize doğru. Diğerleri fark etmemişti. Arkamı dönüp siper alın birileri geliyor dememle birlikte 2 el silah sesi duyuldu ve yanımda duran asker yere yığıldı.

ATAKAN: Noluyor ulan?
Tekrar 2 el ateş sesi duyuldu bu sefer bizden birisi değil karşıdan gelen 2 kişi yere yığıldı. Arkamı döndüğümde babamla, komutanın elindeki silahların üstünden duman çıktığını görmüştük. Hemen burdan gitmemiz gerekiyordu. Ben ise kafayı yemiştim. Noluyor ulan bu Dünya'da?

BABAM: Takip et Cem. Sende Atakan. Arkada kalmayın.
Ben artık bıkmıştım. Dünya'nın çivisi çıkmıştı. Birlik olmamız gereken yerde adamlar bize saldırmıştı. O sinirle önüme çıkanı vuracaktım artık. Kafaya koymuştum.

HATALI DENEY (Part 10): Aileme kavuşmam benim için çok büyük bir umut kaynağı olmuştu. Anneme ulaşmam sanki hayata tekrar gelmişim gibi hissettiriyordu. Bu arada aradan 12 gün geçmiş ve babam benim için inanılmaz bir program ayarlamıştı. Her gün 4 saat atış talimi, 4 saat spor(2 sabah/ 2 akşam) 2 saat de engelli koşu ve parkur. Babam ilk söylediğinde şaka yapıyor sanmıştım. Günün 10 saati bunlarla geçecekti. ilk 3 günün sonunda öleceğimi sandım ama daha da iyi olduğumu hissediyordum. Geçen 12 günün sonunda vücudum şekillenmiş ve atış işinde baya ilerleme kaydetmiştim. Sonra ki gün de geçen 12 gün gibi standart geçti ta ki akşam o konuşmayı dinleyene kadar. Antrenmanlarımı bitirmiştim ve çok bitkin düşmüştüm. Duş alıp, uyumak istiyordum. Zaten saat geç olduğu için bir çok kişi uyumuştu. Birkaç kişi çay içiyordu komutanın odasının yanında ki balkonda. Umursamadım ama çok hararetli konuşuyorlardı.
BABAM: Bu kadar da olamaz. Bir deney başarısız oldu diye tüm Dünya bu hastalığı çekiyor ve bizde yaşam mücadelesi veriyoruz. Orda güvenlik yok muydu? ilk başta bu işi durduramazlar mıydı?
Bu ses babamın sesine aitti. Komutan, babam, ve diğerleri çok gergindiler. Öksürerek burada olduğumu belli ettim ve gelmek için izin istedim. Babam da beni gördü ve gelmemi işaret etti. Bana da bir bardak çay doldurdu. Bende babama kaşlarımı kaldırarak baktım ve olayları anlatmasını istediğimi fark ettirdim.
BABAM: Bak Cem, olaylar aslında bir deney kazası sonucu oluştu. Amerika'da bir doktor insan metabolizması hakkında bir deney yapıyordu ve bu deneyde birşeyler ters gitti ve insan yiyenler meydana geldi. Olayları kontrol altına tutamadılar ve birçok ülkeye sıçradı bu salgın. Ama salgının çözümü var.
Eliyle karşımda oturan turuncu saçlı ve sakallı bir adamı işaret etti.
BABAM: Adı Kaan. Türkiye'de üst düzey bir bilim adamı ve alanı ise insan metabolizması. Birkaç gündür yakaladığımız bir insan yiyeni inceledi ve bu salgından kurtulabileceğimizi lakin Amerika'da ki o doktora ulaşmamız gerektiğini anlattı. Birkaç ekgib şey varmış bu ekgib olanları o doktor biliyormuş. Bizde birkaç hafta sonra Amerika'ya gitmeye düşünüyoruz. Sonuçta burası güvenli bir yer ve birçok asker var. Sizi burada korurlar ve siz-
BEN: imkanı yok bende seninle geliyorum.
BABAM: Cem, bak oğl-
BEN: Baba imkanı yok dedim. Senle geliyorum.
Babam önce gülümsedi ve gurur dolu bir bakışla kafasını salladı. Ben de uyumaya gitmek için izin istedim ve kalktım. Olayları düşünüyordum ve bunları hemen Atakan ve Burcu'ya anlatmam gerekiyordu. Onları uyandırdım ve olanları anlatmaya başladım. Baya bir kafa patlattık. Onlar da Amerika'ya gelecekmiş. Benim çok uykum var yatmam lazım dedim ve yatmaya gittim. O ikisi ise bu söylediklerim uykularını kaçırmış olmalı ki orda oturup konu hakkında konuşmaya devam ediyorlardı. Bense yatağıma yattım ve bu olanları en başından düşünmeye başladıktan birkaç saniye sonra uykuya daldım.