durak ne kadar kalabalık olursa olsun sıra mıra olmadığından şoförün duracağı o stratejik noktayı içgüdüsel olarak tespit edip beklemeye başlıyorum. bazen en fazla bir iki atıp daima otobüse ilk önce ben biniyor ve en kıyak köşeyi kapıyorum.
işte böyle bi süper gücüm var beyler.

mesela başlığımdaki resimde görmüş olduğunuz insanlar arasında otobüse ilk kim biner diye soracak olursanız önce hepiniz en soldaki ufaklığın bineceğini düşünebilir ama değil. bu resimde otobüse ilk binebilecek kişi olayla tamamen alakasız gibi görünen yeşilli panpamızdır derim. sırtı dönük olan kezbanın da yeri güzel ama duruş şekli yanlış. en sağdaki kravatlı abimizse ki muhtemelen bu veletlerin öğretmeni falandır, işte o en son binebilecek kişidir ki aslında bunun ona göre bi önemi yok çünkü ne de olsa öğrencilerden biri yer verir diye düşünüyor ve rahat takılıyor gördüğünüz gibi.
ben olsam burda o ufaklıkla sırtı dönük kezbanın arasında bi yerde dururdum ki yeşillinin önünü minik bi vücut çalımıyla kesebileyim.