olay geçen pazar meydana geldi. yine arkadaşlarla halı saha maçı falan. halı sahadaki adamları herkes bilir. o 16 kişide illa ki bir tane yemiş sıçmamış birisi bulursunuz, fizik koydu mu yerde olursunuz, bir de pis buruncudur. adamın ismi ali olsun. lan bu kadar iyi bir defans olmaz adam fiziğinin ve futbolunun hakkını veriyordu. bizim korner kullanılacağı sıra ben dışta bekliyordum belki dönen topa vurup gol atarım diye. bizimki açtı ortayı içeride kaldı top. karambol vardı, tam ben de vurayım diyecekken top ali nin önüne düştü. ben tehlikeyi sezemedim. ali gücünü, medeniyetini, hürriyetini, ceddini ayağında topladı ve pis burunu benim emanete geçirdi. ulan fatih in topları bizans surlarına bile böyle ateş etmedi, bir barut sesi ekgibti. nefes alamadım. benimki içeri göçtü, hayata küstü amk. bir de adam öyle güçlü vurmadı, ben arkaya gittim en az bir metre. beni arkadaş işemeye zütürdü, ayakta durmak o pis burunu vurmaktan daha zor. neyse işte, işedim maça girdim, zaten son 10 dakika kalmıştı. maç bitiminde ali gelip özür diledi. tam başlayacam konuşmaya, vicdanım engel oldu, ali kıyak adamdır, yemek oldu mu ilk bizim tayfayı çağırır. önemli değil falan dedim. hala ağrıyo.