hayallerimi kaybettim

ölü gibiyim saçlarım döküldü. sakallarımda 2 tel beyaz cıktı. sivas tarih iö geldi dondurdum geldım. annemın babamın morelı bozuk ruh gıbı dolanıyorum. kafamı yumrukluyorum. zavallı basıt caresız ınancını hayallerını kaybetmış bir adam oldum cıktım
kendı cok gucsuz caresız hıssedıyorum. savaştım hayallerim için o kagıda yazılı hayallerım için her biri için savaştım her birini kaybedıp yeni bir hayalimle kendimi avuturken bir zaman sonra bütün hayallerimi kaybettiğimi gördüm. agladım lan 21 yaşında adamım aslında adamda degılım artık, kendimi canlı, varlık,insan gibi bile sıfatlara nesnelere sokmak istemiyorum.en aşalık en aciz en kaybetmiş en kötü durumda gibi hissediyorum. hayallerim için verdiğim savaşta kendimi hep kandırdım. hayallerim için onlara ulaşmak için hep savaştım. varımla yogumla
duşmanlarımı görunce yuzlerıne bakmadım. zıhnım karışmasın hayallerım için dedım
cesaretimden, onurumdan,gururumdan, her şeyimden fedakarlık verdim
bir kadının sıcaklığını bile hiç hissetmedim. hayallerim için hep erteledim.
annem, babam,kardeşlerim hepsinin piskoloji benim yüzümden bozuldu. sırf ben hayallerımı kaybettıgım ıcın zulum yaptım onlara, kendıme,evime
geriye ne kaldı. inançını,umudunu, hayallerını,kaybetmış aciz, acinasıca bir beden ve ruh. cebimdeki kelebekler artık hepsi yok oldu. hayallerim vardı lan anlıyormusun hayallerim niye lan alamadım. hangısıne elımı uzattıysam alamadım lan benım olmadı. benim olanı alamadım lan caresızım lan yorgunum, bıtkınım,kaybetmişim her şeyimle hemde. kaderim,şansım, allahım
hangisiyse hayallerımı vermedığı için bana sunduklarına bende bakmadım. belki hiç unmıcagım guzellıklerle karşılaşıcaktım
bir kadın tanıcaktım belki ben hıc hayatımda aşık olmadım bılıyomusun. huzunlu şarkı dınledıgımde zıhnıme gelcek bır kadın yuzu bıle yoktu lan yoktu lan yoktu.ben pes ettim.ben bana yakışanı yapıp korkup kaçtım. yine basit adam oldum ölümü istedim. savaşamadım bu sefer artık yoruldum ınancımı kaybettım omuzlarım belım büküldü. onları dıkleştıremıyorum. ruhum yoruldu. artık verıcek savaşım yok. oysaki ılerde yaşladıgımda hatırlamak ısteyıp dudaklarımda tebessum ettırcek anılarım vardı.o anılarım hayallerımden geçiyordu. ilerde beni mutlu edicek anılarım olmıcak lan olmıcak...

yaşadıklarım ulaşamadıklarım başıam gelenleri bazen yüregin, zihnin,ruhun kabul etmez. alıştırmaya calışırsın kabul etmeye ama yuregım cıkacak gibi oluyor lan,en kötüsüde korkark ve artık savaşmaya kaybetmış bir adam oldugumu görup acizleşmem
bazen ağlamamak için kendını zorlarsın ya burnunun ucu sızlar ya sızlarr lan işte sızlarr

olsun demekte zor artık cocuk düşlerim yok lan artık yok

şimdi bambaşka hissediyorum. uğruna nefesimin kesildiği, yüreğimin kabul etmediği. inançımı,umudumu, hayallerimi kaybettiğim düşlerim, artık hissedemiyorum onları, onlar için açı bile çekemiyorum.ben farklı olmayı sürdüremeyip hayallerime sahıp cıkamadım. artık ruhsuz bedende arzusuz, hissis,duygusuz yaşıyorum. gözümdeki ışık bile gitti.her şeyini kaybetmış insanlar gibi bakmaya başlamışım hayallerim...