ve bizim bildiğimiz tek şey kutucuk doldurmaktan ibaret. onu da yanlış dolduruyoruz a qü.

fast-food tarzında hayatlar yaşamaya o kadar alışmışız ki hayatlarımızı fast-food gibi tüketen sisteme boyun eğiyoruz. daha kaç sıkıcı gün daha katlanıcaz bu aptal hayata acaba? ne sevebiliyoruz ne sevişebiliyoruz ne de diğer ihtiyaçlarımızı giderebilecek para denen sokuk aptal icada sahip olabiliyoruz. hayatta tek yapabildiğimiz sıçmak onda da felek üç boğum basur veriyo onu bile rahat rahat yapamıyoruz.

özet: a qü böyle hayatın..