hayatta nasıl mutlu olabiliriz

müziği girelim öncelikle
http://www.youtube.com/watch?v=xwtdhWltSIg

Siz hayatta nasıl mutlu oluyosunuz hiç düşündünüz mü? çok basit şeylere mi yoksa çok zor mutlu olup çok zor mutsuz olanlardan mısınız?

düşünüyorumda hayatımda küçük zevkler dışında gerçekten mutlu olmuyorum,her zaman bi karamsarlık hep bi mutsuzluk çabalarım.
evet çaba dedim mantık hatası yapmadım mutsuz olmak için çaba gösteriyorum resmen. mutlulugun bana hiçbirşey kazandırmayacağını asıl karakterimi mutsuz oldukca oluşturacağımı düşünüyorum ve genelde kendimi dizginliyorum

önceleri bunları sadece çekingenliğimin asosyalliğimin korkularımın tabularımın bu düşünceleri bende yarattığını düşünürdüm ve bu beni aynı taka daha fazla saplardı. düşünceyi oluştururdum ama ifade edemezdim uygun kelimelerle cümlelerle sonra ilerledikçe zaman(bu arada suan yaşım 19) Arthur Schopenhauer, nietzsche gibi acı merkezci yazarlarla onların sözleriyle tanıştım adeta duygularıma tercüme oldular(yinede tam olarak yeterli değildi) ve benim gibi insanların olduğuna inandm, evet özgüvensiz korkak brisi değildim sadece düşünce yapım değişikti çoğunluktan

neyse bunlarla biraz daha içli dışlı oldukça daha iyi anlamaya başladım ama büyümeye devam ediyoduk dolasıyısıyla evet ben böyle düşünüyorum böyleymiş oldu bitti demeyle olmuyo aynı zamanda da ve toplumumuzun/toplu yaşamın bize verdiği sorumluluklar artmaya başıyor gitgide..ve işin bi kötü yanını daha farkediyorum zamanla,ben bu topluma uyum sağlayamıyorum

@10 inan bana kimseye bişey ispatlama derdim filan yok zaten gördüğün üzere soru temalı bi başlık sizden de fikirleri duymak istiyorum

sonra bi baktım;dinlediği bi şarkının bi fonundan 1 hafta etkilenen kötü kötü gezen bi insan oldum, haberlerde izlediği bi habere zamanında içinden geldiği gibi üzülemeyip gece yatınca ağlayan bi insan oldum(belkide bu özgüven ekgibliği belkide başka bişey)
ota taka üzülen, kendini üzen bi insan oldum
dünya üzerinde o kadar acı çeken, açlıktan ölen çocukları, evlerine para zütüremeyen babaları, akşam çocuklarna yemek yapamayan anneleri düşündükçe şuan bile kendimden utanıyorum anlık olarak.. evet herşey benim elimde değil herşeyi ben düzeltemem biliyorum. bunlar aklımda bulunduğu süreçte mutlu olurken kendimi onlara hainlik yapmış gibi hissediyorum

ve bu süreçte bişeylere üzüldükçe, üzüyorum,üzdükçe daha çok üzülüyorum

şuan hayatımda dostum diyebileceğim hiç kimsem yok gibi bişey kimseye doğru düzgün derdimi anlatamıyorum anlatsamda anlamıyolar zaten. yanlış anlama olmasın arkadaşım ve dostları olduğum birsürü insan var ama ben onları dostum oalrak görmüyorum. çünkü huur çocuklarının her dertlerini ben çekiyorum benimle herşeyi dertleşirlerdi ama beni anlamazlardı

bi mekandasınız bi olay/espiri oluyo herkes hakır hakır hayvan gibi gülmeye başlıyo ve aranızdan bitanesi gülmesini en önce bitiriyo ve sizlerin yüzüne bakıyor ve sizlerden gizliden gizliye tiksinmeye başlıyo. işte o kişi benim

yeri gelmişken örnek veriyim Nietzsche vs böyle durumlarda hislerime cümle oluyo malum biz fenciler cümle kurmayı pek beceremeyiz başlarda..
"insan kahkahalarla güldüğü zaman, kabalığı ile tüm hayvanları geride bırakır."

yine yeri gelmişken hislerime cümle olan kurt cobainin intihar notundan bi kesit
"Hepinizin içinde iyilik var ve sanırım insanları çok fazla seviyorum. Öyle çok ki, bu beni mutsuz hissettiriyor. Üzgün, küçük, hassas, değer vermeyen balık burcu. isa oğlum! Neden tadını çıkarmıyorsunuz? Bilmiyorum!"

bunu anlayın size garanti verebilirimki onu öylesine söylememiş,en derinlerine işlemiş duyguyu aktarmış o sözle.isa oğlum neden hayatın tadını çıkartmıyorsun kalk eğlen gez dolaş tek amacın ciks ve çok para kazanmak olsun diğerleri gibi eğlen sende işte umursama?(isa diye kendisine sesleniyo tabi) sonra o kadar masumca cevap veriyo ki "Bilmiyorum"

evet insanlığımızın anahtar kelimesi aslnda bu "bilmiyoruz",geniş görmüyoruz, küçük hesaplar peşinde kosuyoruz,ne tak yediğimizi bilmiyoruz, söyleneni alışılagelmişi.ne kadar inanırsınız bilmiyorum ama bazı insanalr tanımadıklarınıda umursuyo onlar için üzülüyo kendini üzüyo

şarkımızı tazeleyelim
http://www.youtube.com/watch?v=FOjdXSrtUxA

@26bana güzel bi örnek verdi. diyorki;
"@1 çare bu ülkeden gitmek, çare sabaha kadar dans edip içip sıçmak ama yine de kendini "mal" hissetmemek, çare düşüncelerini rahatça söyleyebilmek, çare etrafta 1.50 250 kilo başörtülü "aman oguyun yavrum" teyzeler görmemek inan
ne yapıyosam şu ülkeden gitmek için yapıyorum"
ÇAreyi kaçışta arıyo üzgünüm dostum senin adına gerçekten üzlüyorum, kaçarak mutlu olabilirsin ama bu hiç bişeu ifade etmeyecek 7milyar insandan bi tanesi mutlu olmuş çok mutlu olmuş peh.

entryden kesitlerle, diyor ki: "çare etrafta 1.50 250 kilo başörtülü "aman oguyun yavrum" teyzeler görmemek" hanginiz bu cümeldeki yaşlı cahil bilgisiz dalga geçtiği kadının yerinde olmak ister. onun yerinde olup bu cümlede ezilmek ister?? -hiçbiriniz istemezsinz dimi? bende istemem peki neden öyleyse onu aşağılıyosun dostum oda bi insan onunda harika bi genetik kodlaması var vsvs bu çoğaltılır ama onun yerinde olmak istemez işte kimse. bu insanlardan kaçmak mı..ne biliyim hiç şey değil, kaçarak mutlu olursam kendimi hain hissederim

+eminim sen onu aşağılamak için kullanamadın aklına gelmedi böyle düşünmedin sende çok iyi bi insansın.. biliyorum

ve son zamanlarda aşırı şekilde herşeyden rahatsız olmaya başladım malum üniversite ortamı çoğunluk am-züt-meme peşinde, neyse bu aşamayı geçiyoruz siyaset politika, para,şan, şöhret yemin ediyorum o kadar bunalıyorumki çoğu kişinin bu basit vizyonundan, küçük hesaplarından..

@24 balık burcu dostum
@25 a serbianı izledim, hatta piyasadaki çoğu filmi izledim diyebilirim kısaca *
@30 iyi niyetini hissedebiliyorum ama asıl mesele benim mutlu olmam, başkalarını mutlu ederek oluyo genedle :(

bi örnek veriyim: mesela hepinizin çok sevdiği bi yemek vardır mutlaka, yada sürekli oynayacağı bi bilgisyar oyunu yada bi oyuncak yada çok sevdiği herhangi bişey işte..; ama şuan ve çoğu zaman düşünüyorum ki benim hiç öyle bişeyim yok

@36 belkide yanlış düşünüyosun, bunu da düşün bence

ailem gözlerimin dolduğunu görmesin diye "o ses türkiye"yi izlememek için hertürlü şeyle oyalandığımı bilirim * belki çok hisliyim belki hayvan gibi bi empati gücüm var belki salağım belki başka bişey sonuc olarak yine anahtar kelimeye dönüyorum ki "bilmiyorum"

bu entry'yi yazarken acaba ailesi olmayan birisine denk gelirim belki ona bişeyi hatırlatırım onu üzerim gece gece, diye düşünerek yazıyorum inşallah denk gelmez :/