hayatımda en pişman olduğum şey

buyrun yazın.
benimki şu
babamdan adidas ayakkabı almasını istemiştim, sonra annem alacağım demişti. Birgün gitmiş pazardan 10 TL'e bir ayakkabı bulup almış. Sevine sevine kutusuyla bana verdiydi. Çok sinirlenmiştim. illa da adidas olacak diye...
Çok pişmanım ne bileyim... Öyle böyle değil, acayip pişmanım... uykularımı bölen, yüzümdeki gülümsemeyi alan bir şey bu ! Asla unutamam o ayakkabıyı. En kral adidas bile kapışamazdı o ayakkabı ile...

Lisede arkadaşlarım halı sahada maç oynar, öğle arası kafelerde hamburger yerdi. Bir gün babamdan para istemiştim, sırf bir gün bende onlarla takılabilmek için. Cebinden size yemin ediyorum 50 Kuruş çıktı.
Liselilik işte, küsmüştüm 2 gün konuşmamıştım babamla...
dıbınakoyim keşke geçmişe dönsem boğazımı sıksam... uyuyamıyorum, böyle bir pişmanlık..

(Not şimdi babam aylık x bin tl geliri var. kendisi karton-kağıt geri dönüşüm işinde. bazen hurda topluyor. Kendi işinin patronu gibi, tek çalışıyor.)
Ama o günleri düşününce, çok çook ..

olmazz çok pişmanım

@5 babam çok çalışıyordu. 2 vardiya, mecbur anneme vermiş parayı(10 TL işte gördünüz)...

@13 istanbul gibi bir yeri bilemem, çok kişi yapar bu işi fakat trabzonda fazla bu işi yapan yok.
Malzeme de bol.. 2 Depo var, bitmek bilmiyor

@14 hiç dinleyemem, yoruma baktım kapadım direkt. pişmanlığımı katlama sende

açtım dinliyorum çaça
yorumlar çok fena.

insan markete girince bir acayip oluyordu.
istemeye çekiniyordum babamdan birşeyleri. benim de canım çekiyordu çikolataları ama işte...
bu parasızlık çok kötü birşey..