yola çıktık.

+nereye gidiyoruz rüzgar(gülümsüyorum çok mutluym beklediğimden iyi geçti)
-bize gidiyoruz.
+ne?
-durumu eşitliyorum ben sizinkilerle tanıştım.
+rüzgar saçmalama ne diyeceğim annene babana tanımam etmem.
-bu yüzden tanışmak deniyor.

rüzgar valla bak yapma cidddiyim utanırım ben.

oğulları böyleyse babası walter white annesi khaleesi çıksa şaşırmam ulan.

akşama devam edeceğim şimdi çıkmam lazım bayanlar baylar.

hoşcakalın.

bu parça da rüzgarın playlistindendi. https://www.youtube.com/watch?v=J5ZREjFIJsQ

http://www.directupload.n...e/d/3996/dbc2dg9i_jpg.htm

şelale evlerinde oturuyorlardı.burası balkonları.

not:biraz shoplamıştım zamanında.

not2:akşam dokuz gibi devam edeceğim.

zorunlu açıklama.

siyah motoru var ya da yok amacı çözemedim?
yani tamam diyelim ki tanıyorsun rüzgar'ı görmüşlüğün var peki
ısrarlı şekilde ifşa çabası, hem ahlaksal hem de hukuksal olarak doğru mudur?

1 saat sonra devam edeceğim.

devam ediyorum;

rüzgar'ın emrivakisi ile onların evine vardık.
fazlaca heyecanlıydım.
bir yandan da sevinçliydim.
sonuçta ailesi ile tanıştırmaya değer görmüştü.

+rüzgar ne tak yicem ben?
-argo kullanma böyle kafi.
+iyi bir de sen utandır.

neyse eve girip salona geçtik.

bir an adını feriha koydumdaki feriha gibi hissettim.
şimdi birazdan ailesi gelecek, beni ezecek diye paranoya yaptım.
kim bu hödük deseler düşüp bayılacağım orada stresten.

bir süre evi inceledim.
kahverengi ve siyah ağırlı tonlardı.
salon bizim ev kadar vardı.
ama dürüst olayım size yemin ediyorum ki soğuk geldi.

20 metre kare salona ailecek tıkışıp karadayı izlemenin keyfini verir mi hiç?
o sıcacık küçük salonda yapılan muhabbetler içilen çaylar.
ev dediğin küçük olunca sıcaktır bence. gösterişsiz.

o sırada annesi indi merdivenlerden.

rüzgar annesini görünce koltuktan kalktı bana da dirsek attı.(sen de kalk gibilerinden)
hayır zaten hep kalkarım ama o an mallaştım iyice.

+anne bu susamlı
-memnun oldum güzelim dedi ve elimi sıktı.
• ben de memnun oldum...
-güzel bir kahve içelim şööylee, dedi annesi.(şeker gibi kadındı rüzgar bundan çıkmış olamazdı)

bir beş dakika sonra babası indi yanımıza.
rüzgara dikkat ettim oturduğu yerden kalkmadı.
bu sefer ben dirsek attım kalkarken.

o hala oturuyordu.

ben hamle yaptım tanışmak için.

+merhaba ben susamlı rüzgar'In arkadaşıyım.
-memnun oldum deyip ufak bir gülümsedi. gazeteyi alıp yuvarlak eskitme masaya oturdu.(emin oldum bizimki babasına çekmiş)

adamın gözleri gazetede hala ama rüzgara seslendi;

+şirkete uğruyor musun hiç?
-hayır.
+bravo. peki neden?
-okula gidiyorum. işlerim var.(baba demiyordu)
+senin tek bir işin var o da bu şirket. okulunu bitireceğini hiç sanmıyorum.(gazeteyi masaya bırakıp rüzgar'a baktı)
-misafirim var saçmalamayı kes baba.(ilk defa dedi yani diyormuş)

içimden komik geldi. ulan bu varlıklı insanların kavgası da böyle saçma.
abim babama kız arkadaşı var diye saçmalamayı kes diyecek de babam da susacak. yemin ediyorum küfür ede ede ıslak odunla kovalardı.

annesiyle kahve içtik.
babası da gidince ortam rahatladı biraz.
rüzgar da bilgisayarı açıp oyalandı.

annesi gel mutfağa gidelim dedi.
sanırım biraz kaynatıcaktık. 50'li yaşlarda güzel ve çok sıcakkanlı bir kadındı. mutlu oldum.

+ee anlat bakalım nasıl gidiyor dedi tebessüm ederek.
ben de samimiyetinden güç alarak espri yapayım dedim.

-kısık sesle oğlunuz tam bir arıza dedim gülümseyerek.
kadın da sesli kahkaha attı.

rüzgar oturduğu koltuktan arkaya doğru gerilerek mutfağı gören açıyı buldu.
noluyor der gibi baktı salondan.

+yok bir şey oğlum konuşuyoruz aaa.
tepkisiz şekilde tekrar pc'ye döndü.

annesi tekrar lafa girdi.

-iyi gidiyor yani.
+bilmem iyi gidiyor heralde.bir şey soracağım yanlış anlamazsanız...
-tabi sor hayatım.
+neden böyle biri. biraz soğuk... aslında baya bir soğuk.
-babasına çekmiş ama babasından en önemli farkı vicdandır.
sana nasıl görünüyor bilmiyorum ama ben onun içindekini çok net görüyorum annesi olarak...
+belki annesi olduğunuzdan iyi görüyorsunuzdur?

ses yok.

+şey özür dilerim. öyle demek istemedim. haklısınızdır tabi.

rüzgar içeriden seslendi. tekrar salona geçtik.
oradan da ben odasını merak edince üst kata çıkardı.

bir küçük ara devam edeceğim. babamlar geldi.

üst kata çıkıp odasına girdik.
beklediğimin aksineydi.
eskitme ahşap ağırlıklıydı odasındaki her şey.
1800'ler gibi dizayn etmiş. aslında hoştu ama şaşırdım.
pianosu da yatağın yanında duruyordu.

duvarında büyükçe bir dart vardı.
bir tane de büyük hitman posteri.(oyun karakteriymiş)

dart'tan iğneleri söktüm.
o sırada gülümseyerek koltuğa oturdu.bir şey demedi.

bak şimdiii rüzgar. deyip ilk oku attım.
yarım metrelik dart dururken yanındaki hitman posterini vurdum.
ilk saplanır gibi oldu sonra düştü.
hemen rüzgara baktım sinirlendi mi diye.
o posteri vurman ironik oldu dedi gülümsedi.o espriyi de anlamadım neyse.

sonra elimden iğnelerden yeşil olanları alıp hadi başla dedi.
bir süre dart oynadık. haliyle yenildim.

sonra koltuğa tekrar oturdu.
ben de yanına oturdum. saatte geç oldu dedim.

sonra pianonun başına oturdu.
-istek parçan var mı susamlı, tabiki yok... (ezdi bir de eşşek.ulan klagib dinlemedim sevmedim de gıy gıy)

sonra haydn'den bir parça çalacağını söyledi..normalde sevmem ama o çaldığı için de olabilir.çok ama çok sevdim parçayı.

parçanın ismini bilmiyorum ama daha sonra sorduğumda
youtube'dan link attı.bir filmde de çalınmış zamanında.

tom cruise ile brad pitt'in oynadığı.

şu da youtube'dan;

https://www.youtube.com/watch?v=pY-Xb8a3BaU

daha sonra tekrar yanıma gelip oturdu ama aklım pek belli etmesem de bizdeyken dediğindeydi.dayanamadım sordum.

+bizdeyken babama sevgi değil değer verdiğini söyledin?
-sen henüz onu bile demedin.
+sen buna inanarak mı söyledin.sadece değer mi veriyorsun...

dudaklarıma kadar yaklaştı.nefesini hissediyordum.yine biraz heyecan ve ter basmıştı.

sonra öpüp geri çekildi.hala nefesini hissediyordum.
bu sefer ben yaklaştım dudaklarına ve öptüm.

o sırada babam hissetmiş olmalı ki telefon bangır bangır çaldı.
zil sesim tarkan hiç o denli itici olmamıştı.
-

babamla konuşup 1 saate evde olacağımı söyledm.
üzerime de bir depresiflik çökmüştü.
belki çaldığı parçadan belki şu sevgi, değer mevzusundan. bilemiyorum.

rüzgar'a döndüm. neden depresif hissediyorum.
aslında senin yanında sürekli geriliyorum.
senle ilgili aklımda kalan en güzel şey rockn roll dans ettiğimiz o gece.
o an hiç gerilmedim. rahattım.
sanki bir taku yanlış yapıcam da sürekli fırça yiyeceğim gibi hissediyorum.

hiç bir şey demedi bir kaç saniye.
sonra birden haklısın dedi. ve odadan çıktı.

yine napacak diye beklerken yan odadan 5+1 kolonları taşıdı.
o an anladım gülümsedim ona bakarak.
laptobu da getirdi birbirne bağladı.

+rüzgar çok ses olur sizinkiler de evde ayıp dedim. yüzümde aptal bir sırıtma var ama.

düğmesine basıp müziği kolonlara verdi. çok sesliydi.
hafif bağırarak rüzgar kıs kıs çok ses oluyor
böyle mi yani deyip sesi fulledi.
ev inliyordu. bass da var yer falan titriyordu.

ne yapacağımı şaşırdığım anda beni tutup kendisine çekti.
dans etmeye başladık. baya deli gibi dans ettik.
normalde dansı çok yakıştırmazdım erkeklere ama onda inanılmaz estetik duruyordu.

o parçayı da paylaşayım. akşam ismini öğrenmiştim yine.

https://youtu.be/u0n4eMGXAyk

mükemmel bir gündü.
faciaaya dönmesini beklerken hayatımda yaşadığım en güzel gün olmuştu.

beni eve yetiştirdi.
o hafta mükemmel geçti.her anı güzeldi.

dediğim gibi onun değiştiğini de hissediyordum.
henüz beni sevdiğini ya da onu sevdiğimi söylemedim ama biliyorduk sanki.

ama sanırım yukarısı bana o kadar mutluluğu çook gördü ki
mükemmel geçen 1 hafta sonunda rüzgar'ın telefonunda bana gösterdiği.
onun tek sevdiği kız ona mesaj attı.
biz okuldayken yanımda geldi.
nasılsın mesajıydı.

hem üzüldüm hem de sevindim.
sevindim çünkü bir seçim yapması gerekecek ve eğer gitmezse bileceğim ki artık ben kimsenin gölgesi değilim.

rüzgar pek bir tepki vermedi.
mesajı gördükten sonra tekrar telefonu cebine koydu.
gerçi onun ifadesiz hallerinden bazen çok bir şey anlayamıyordum.

derken gidip konuşacağım onunla. akşam kaybolma eve ben bırakacağım dedi.

dünya başıma yıkılmıştı nasıl gidip konuşacaktı ya engellesin gitsin işte ya da mesaj atıp konuşsun

taktan hissediyordum.ona güvenmekten başka çarem yoktu.

onu beklemedim çıkıp eve geldim.
çok kötüydüm. okul beni basıyor ders işkence geliyordu.
aklım oradaydı.

akşam 9 gibi rüzgar aradı.
okula geldiğimde gitmiştin.
-evet beklemek istemedim.sen konuştun mu?
+konuşuyoruz...
-hala mı rüzgar ne konuşuyorsunuz bu kadar. ulan atom fiziği olsa sürmez bu kadar.
+susamlı!!
-ne rüzgar ne? çok mu normal bir durum eski sevgilinle buluşu...

yüzüme kapattı. inanabiliyor musun abla yüzüme kapattı.
+kızım seni uyardım sonra da gelip ağlama dedim.
-defol git abla ya.deyip salona geçtim. balkona çıktım. mutfağa girdim.
eve sığamıyordum.

rüzgar bu sefer fazla ileri gitmişti.gibtirip gitsin sevdiğinle olsun pislik dedim durdum içimden. gerçi o birini sevebilecek biri değil deyip kendimi rahatlattım.
olsun istemiyordum.
açıklaması da yeterli olmayacaktı.

sonraki gün yine güzelce hazırlanıp okula gittim.
sınıfa girdim. hocanın gelmesine 10 15 dakika vardı.

-rüzgar girdi sınıfa.
+gelme rüzgar.
-telefonlarımı neden açmadın?
+meşgulsun bölmek istemedim.
-hadi burada konuşmayalım insanlar bize bakıyor.
+yeter bea bakarlarsa baksınlar sanki cia başkanıyla ilişki yaşıyorum...

sınıf iyice kitlendi olaya. duru gelip canım sakin minvalinde cümlelerle beni yatırştırmaya çalıştı.

+konuşucak mısın susamlı?
-şu an napıyorum pardon.
+germe beni.
-gerersem n'olur aa rüzgar bilmem neysin sen... ağzıma sıçarsın değil mi.
o kızın da zamanında terk etmesine şaşmamalı.
etrafındaki insanlar seni sevdiklerinden mi seninleler? korktukları için mi?
seni kim sevebilir rüzgar... kendine bir baksana dış görünüş hariç sahip olduğun ne var senin?

kendimi kaybetmişim o sırada. herkesin içinde saydım ona bunları o sinirle.
ilk defa ağır konuştum.

gözlerime baktı sadece yazık der gibi baktı gözlerime.
sonra hiç bir şey demeden çıktı gitti sınıftan.

içim acıdı o çıkıp giderken.
inanmadığım şeyler söyledim.
ama acıtmıştı beni ilk defa hak ettiği gibi davrandım.

bir yandan da dün ne konuştular acaba diye kendimi yiyordum.
ne konuştularsa bitmemişti aralrındaki şey.
bitseydi o kadar uzun sürmezdi.

duru ve pelinle bahçeye çıktık, derse girmedik.
2 saat ağlamaklı halde anlattım olanları.
onlar da hak verince iyi hissettim.
haklı olduğuma ikna ettiler.

o akşam evde deli gibi kızı araştırdım.
rüzgar'ın kendi çektiği fotoğrafları paylaştığı bir blogu var.
oradan buldum kızı.

twitter'ına baktım hemen en son ne paylaşmış diye.

rüzgar'la buluştuğu günün gecesi true love never dies yazmış.
kafamdan aşağıya kaynar sular döküldü. gerçek aşk asla ölmez, bitmez demek.

ben kendi sonumu hazırlamıştım.
evet haklıydım ama politik davranamadım.
öfkeme yenik düştüm.

şimdi rüzgar'ı arasam açmaz bile.
bir daha benimle konuşur mu ki düşünceleri eşliğinde uykuya daldım.

madem sözünü ettim rüzgar'ın edirnedeyken çektiği fotoğraflar.
belki aranızda ilgili olan varsa.

inançsız biri olmasına rağmen cami ve kiliseleri gotik bulurdu.onları fotoğraflardı.

eski cami ve selimiye;

http://www.directupload.n...e/d/3996/whynjxj7_jpg.htm

http://www.directupload.n...e/d/3996/3lfkul2x_jpg.htm

http://www.directupload.n...e/d/3996/s7rqlzet_jpg.htm

http://www.directupload.n...e/d/3996/bnqtxt5t_jpg.htm

http://www.directupload.n...e/d/3996/lupj5nds_jpg.htm

souncusu eski saray'ın olduğu bölgede bir kule.