+neden getirdin beni buraya dedim
-konuşmamız lazım...

merkezde küçük bir pansiyon ayarladı.
geçtik içeri...
başta girmek istemedim ama sonra kendime de şaşırdım abartma susamlı öldürecek değil dedim.

hiç bir şey konuşmadan odadaki koltuğa oturdu. oturmadan önce yataktaki çarşafı alıp
koltuğun üzerine attı. iğrendi sanırım.

+ne istiyorsun benden susamlı dedi sakince.
-bu soruyu benim sormam lazım değil mi.
+hayatıma sen girdin. aptal değilim. yazlıkta laf sokmalarından tut attığın bakışlara kadar bunu sen başlattın.ne istiyorsun benden (duygulu bir sesle söyledi)
-bu olduğun adamı değiştirir mi?

ayağa kalktı bana doğru bir iki adım attı ve bağırmaya başladı;

yeter anlıyor musun yeter. herkesin yargılamasından bıktım.ben kötüyüm berbatım.
herkes çok mu iyi.sen mesela çok mu iyisin.
sevgilin varken etkilenmedin mi benden... mert çok mu iyiydi seni sürekli aldatıp durdu.
yazlıkta benden diğer ingiliz kızın numarasını istediğini de söyledi mi?
annen çok mu iyi susamlı ailen çok mu iyi...
masaya bıraktığım araba anahtarı sahip olduğum şirket onları bir derece etkilemedi mi?
herkes çok mu iyi susamlı.

evet ben kötüyüm ama siz berbatsınız.ben hiç yalan söylemem.
iyi rolü de yapmam. dolayısıyla insanlar bana sırtlarını yaslamaz.bu yüzden
zarar görmezler.
ama sen siz sizin gibiler işte asıl aşağılık olanlar sizlersiniz.
iyi gibi gözüken kötüler.
insanların güvenini kazanan kötüler.
sonra insanlar size sırtını yaslar. yasladığı an yok olursunuz. çekilir ve onları
bu taklu cehennemin en dibine atarsınız.

+aileme dil uzatma rüzgar. herkesi kendin gibi de sanma.
-oynamaktan bıkmadın mı?
+oynamıyorum rüzgar olduğum insan bu.
-hadi ama susamlı gülerek perdeleri açtı.

bak susamlı gün ışığı burada artık aramızda,.gerçek yüzün ortaya çıkıyor.
seni ne zaman bitirdim biliyor musun? bana sınıfta herkesin içinde söylediklerini duyunca.

canın acıyınca neye dönüştüğünü gördüm. bana dönüştün.
tanıdık geldi mi susamlı?
-rüzgar yeter sen değilim olmam.
+mesela şuan üzerimde ne varsa çıkarıp benimle yatmak istemiyor musun? sana her yaklaştığımda kalbin ağzından fırlayacak gibi olmuyor mu?
-rüzgar yeter.

mesela sana doğru bir iki adım atıp yaklaşsam. tüm kini bir kenara bırakıp istediğini
almaz mısın...

iyice yaklaştı. geri adım attım tekrar yaklaştı.

+hadi itiraf et sen küçük bir kalta...
tokat attım.

+bırak beni gidiyorum.

o sırada kapıyı kilitledi.

+tabiki gitmiyorsun. kendinle yüzleş deyip gülümsedi.
-rüzgar bırak iyi değilim.
+onu diyorum işte kötüsün ama yargılayıcısın.
-yeter.
+yetmez bence. tekrar koltuğa sertçe bıraktı kendini. bana bakıp gülümseyerek.

-anahtarı ver çıkıcam.
+iyi gel al uzattı. gerizekalı gibi gittim almak için.

kolumdan tutum yanına oturttu. nefesini hissedicek kadar yaklaştı.
sana bir iyi bir de kötü haberim var dedi.

çok yakın olduğu için kafamı geri çekmeye çalışıyorum bir yandan. iyi haber ne?
+birazdan gitmene izin vereceğim.
kötü haber ne peki?
+sana aşık oldum.

afalladım bir süre. dondum kaldım.

hep bekledğim şeyi söylemişti ama bu nasıl bir zamanlama.
ondan nefret ediyorken.
aptallaştım mala bağladım.

kollarını çözdü üstümden. anahtarı da masaya bırakıp pencerenin önüne yürüdü. perdeyi kapattı.

tamam gidebilirsin dedi.

arafta gibiydim arkam cehennem önüm cennet ama cehennem çekici gelir mi ki insana?

hiç bir şey diyemedim. anahtarı aldım kapının kilit sesi o kadar tok ve keskindi ki
ben açtıkça onun canının acıdığını hissettim.

kapıyı tamamen açtım. dönüp son kez baktım.
gözleri dolmuştu sadece ama yine de kaşlar çatıktı sanki görmemeliymişim gibi..
benim de gözlerim doldu.

kapı açık elim kapıda;

+neden gözlerin doldu rüzgar.
bir şey demedi... alnına düşen saçını geriye doğru attı.
tekrar koltuğa geçip oturdu.

neyi bekliyorsun dedi.
+kal demeni bekliyorum.
-kal o zaman.

kapıyı kapattım koşarak gidip sarıldım.
önce sarılmadı sonradan kolalrını belimde hissettim.
o kadar sert sarıldı ki sözlerden çok daha kıymetliydi.

koltuğa uzandı.ben de kafamı gögüsüne koydum.
kafam gögüsündeyken.

+rüzgar sana bir iyi bir de kötü haberim var.
-kötüden başla.
+şaşırt beni rüzgar... neyse babam ağzıma sıçacak geç kalırsam. şiledeyiz.
-iyi haber
+senin kötü haberinle aynı.
-aşık olmak mı?
+evet hislerimiz karşılıklı.
-biliyorum dedi
+zütlük yapma yinede.

artık jargonumu da eleştirmiyordu.

o sırada banu alıma gelince tüm tadım kaçtı.
o gece ne olduğunu sordum.
biraz sinirlense de anlattı.

tamamen ondan kurtulman lazım biliyorsun değil mi dedim.
halledeceğini söyledi

banuya mesaj attı. ben bitirme mesajı attı sanıyordum o buluşma mesajı atmış.
küplere binip neden diye sordum.
''yüzyüze olması gerekiyor kimse diğerini haketmez' dedi.
anlayış göstersem de huzurumu kaçırmaya yetmişti.

biz de geç olmadan istabul'a dönmek üzere yola çıktık.

bu gecelik bu kadar gücüm yetti millet.

yarın devam ederim.
olayların sonuna da gelmedik belirteyim.
uzunca yazacağım yarın da...
dediğim gibi finali sınavı olan varsa ertelemesin.
kimsenin hakkına girmeyeyim.
birikince okursunuz, okumaya değer bulursanız dostlar.

sağlıcakla iyi geceler.

şile'den istanbul merkeze dönmek üzere yola çıktık.
banu olayı olmasaydı dünya'nın en mutlu insanı olabilirdim.
şeritleri birer ikişer geride bırakıyoruz.
yüzümüze soğuk soğuk esiyordu.

-sen bu kızı tamamen unuttun mu şimdi?
+aslında yarım saat önce. evet.
-hmm bana sarıldığın anlara denk geliyor.

bana bakıp gülümsedi.
+torpidoyu aç orada bir kutu var.

hemen açtım.

+sana hiç hediye vermediğimi fark ettim.
o sırada kutuyu da hızlıca açtım.

bir dolu otel kataloğu çıktı.
ben inceliyordum o sırada.

+birini seç yarı yıl tatilinde gidelim bir süreliğine
çok mutlu olmuştum ama babamlar...

-rüzgar izin alamam.
-ben hallederim o kısmını.
+senin halletme yöntemlerini biliyoruz. sahi ya ben seni nasıl affettim. gülümsedim.
ayrıca radyoyu değiştir rüzgar. yeter yahu bu ne sabahtan beri.
-vivaldi four seasons
+anlıyorum da daraldım.
-ben dinliyorum.
+aman iyi.

bizim apartmanın önüne geldik.
tam iniyordum.

+rüzgar cidden değişeceksin değil mi?
-hayır.
+nasıl hayır ya (en başa mı döndük dedim içimden)
-insanlar değişmez susamlı değişmiş gibi yapar. tüm yol ayrımlarında gerçek kişiliği neyse o olur.
+rüzgar tam giderayak ne şimdi bu? tüm moralimi niye altüst ediyorsun.

ses yok.

-banuyla ne zaman biter işin.
+bilmiyorum fazla sürmez.
-bekle iki dakika geliyorum. deyip koşar adım eve çıktım.

babama yalvar yakar 2 saat daha izin koparıp hızlıca arabaya geri döndüm.

+selam yabancı dedim gülümsedim tekrar bindim arabaya.
!!!
+noldu rüzgar ne bakıyorsun.
!!!
+ne yani gelemez miyim? yanımda konuş işte.

çene kemiklerini sıkıp derin bir nefes verdi. arabayı çalıştırdı tekrar yola çıktık, banuyla görüşmek üzere...

banu'yla görüşmek üzere capitol'e gittik. oradaymış hanfendi.
capitol'un en üst katında terasındaki cafeye çıktık.

tam cafeden girerken elini tuttum rüzgar'ın.

-çocuk musun susamlı, kim karşı tarafı daha fazla acıtacak oyunu mu bu?
-ne alakası var istemiyorsan bırakırım, al bıraktım.

aa cidden hiç bir şey demeden hızlandı gidip kızın masasına oturdu.
ben de yapmacık bir merhaba deyip oturdum.

banu: yalnız konuşacağımızı zannediyordum.

rüzgar: yokmuş gibi varsay.

ben: ne demek yokmuş gibi??

rüzgar: gelmen yanlıştı. hele banu'Yu bir daha görmek istemediğimi ona söyleyecekken deyip banu'Ya baktı.

kız şoka girdi. beklemiyordu.bir şekilde fikrini değiştirebilirmiş gibi düşünüyordu belki de.
bu kadar net olması rüzgarın, beni mutlu etti.

rüzgar yalnız konuşalım lütfen dedi banu.

ben: aslında her şey açık gibi.
banu'nun gözleri doldu. kötü oldu.

o an anladım. rüzgar'a bakışından anladım. banu onu seviyordu hala.
rüzgar bu kadar kesinken benim orada olup acısına acı eklemem yanlıştı. rüzgar haklıydı.

ben aşağıya iniyorum mc'den bir şeyler alacağım acıktım. dedim ve kalktım.

ama ne konuştuklarını da bilmek istiyordum.

telefonumun ses kaydını açıp çantamla beraber masaya bıraktım.
içinden sadece cüzdanımı aldım.

+geliyorum ben deyip çıktım oradan.
bu yaptığım çok yanlıştı ama ne konuştuklarını bilmeliydim.ya rüzgar'ın yalnız kalınca fikri değişirse ve bana söylemezse?
paranoya yapacağıma, yanlış yapmayı tercih ettim

10 15 dakika capitol'ün içinde mağaza baktım.
sonra yanlarına çıkayım dedim.

cafeye çıktım tekrar. gözlerime inanamadım yoklardı. çantam da öyle masanın üzerinde...
garsona sorum.
kalktılar hanımfendi dedi.
başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü.

panikle aşağıya indim. otoparka gittim.
araba oradaydı.bir nebze rahatladım.

-arabaya kadar gittim sağa sola baktım kimse yoktu. arkamı bir döndüm rüzgar. elinde de telefonum.
+çok zekisin di mi sen susamlı.
-rüzgar ben...
+sen gerizekalısın.
-rüzgar.
+kapa çeneni.sen telefonunu aldın cebine koyup onunla gidebilecekken tekrar çantanın içine koydun.bu çok amatördü.
-rüzgar ama...
+gerizekalı olduğun kısım ise daha iyi ses alsın diye sandalyeden masanın kenarına koymaktı.
-rüzgar özür dilerim.

dileme. arabayı atladığı gibi gitti. (ben varya kafama sıçayım hak ediyorum ben inci)

o gün bir kaç defa aradıysam da açmadı.
mesajlarıma cevap vermedi.

ondan değişmesini beklerken büyük eşşeklik etmiştim.
üstelik beni banu ile konuşmasına getirmişken.

insan birini çok sevince sağlıklı düşünemiyor.
saçmalıyor. hani yapmam dediğiniz ne varsa yapabiliyorsunuz.

direk eve gidecektim ama tekrar capitole girdim.
bir kaç gün sonra da ablamın doğum günüydü.
zamanım varken bir şeyler bakayım dedim.

ablama da hediyesini aldıktan sonra eve gittim.
hediyesini erkenden verdim.
öpüştük tebrik ettim.
hayır rüzgar'la kala kala onun gibi düşünüyordum.
ben her doğum gününde ablamı öper tebrik ederim.
teorik olarak baktığınızda sadece 1 yıl daha hayatta kalıp diğer doğum günün görmesi tebrik edilesi bir başarı değildi.

ulan noluyor bana ya.az daha ablama söyleyecektim.
güya ben rüzgar'ı değiştirecektim.

rüzgar effect işte...

rüzgar'dan yine haber alamıyordum.
bu ortadan kaybolmalarının hiç biri iyi sonuç vermedi.
tecrübeyle sabit.

ablamın doğum günü geldi çattı.
annemlerle önceki gece 12'den sonra kutladık.
asıl doğum günü ise kadıköy'de bir cafede olacaktı.
o günün akşam saatlerinderinde.

ablam ve arkadaşları kadıköy'deydi zaten.
benle abim de arabayla yanlarına geçicektik.

arabayla yanlarına gitmek üzere yola çıktık.
derken altunizade'de beklemeye başladı abim kenara çekip.
+abi kimi bekliyoruz.
-mert'i de davet ettim.
+abi niye böyle bir şey yaptın.
-efendi aklı başında çocuk.
+rüzgar gelmeyecek abi boşuna çağırdın. çocuklaştın iyice.
-uzatma susamlı.
+sana bir şey demiyorum abi.

mert arabaya bindi daha sonra.

mert:merhabalar.
abim: nasılsın aslan.
mert: iyi nolsun abi. susamlı sen nasılsın.
ben:iyiyim saol.

kadıköy'de park yeri bulmak ölüm olduğundan acıbadem'e bıraktık arabayı.bir 10 dakika yürüdük kadıköy içine.