küçükken cok beceriksizdim derslerde hep basarisiz asalak biriydim babam beni kac kez kemerle dovmustu hatta sanyiye verdiler ustanin verdigi islerin birini bile yapamıyordum ve ergenlik doneminde inanılmaz asiydim kac kez babama artistlenip dayak yedim say say bitmez lisede millete diklenip dayak yiyordum hep ama artik dayak yemek canimin acimasi cidden anlamsizca zevk veriyordu ama bir gün ne oldu dersiniz?? ilk kez olgunca dusunmustum ve calismam gerektiğini anladım aldim elime kalemi matematik tarih actim haril haril calisiyorum, sonra 5 dk da sıkıldım biraktim dersleri amk indim asagi mac yaptım asil basligin cevabi ise çocukken hep yapamazsin diyorlardi yapamadimda zaten aq suan 22 ye geldim 1 temmuzda 23 e gecicem ve bir lokantada garsonluk yapiyorum. BENIM HIKAYEMIN ANAFIKRI ISE HER HIKAYE MUTLU SONLA BITMEZ LISELI OLAN KARDESLERIME SOYLUYORUM;
calisin amk çocukları büyüyünce bi meslek edinin, usenmeyin aslinda hayatimdan cokta mutsuz degilim oyle cokta maddi gibintim yok ama calisin siz aq calisin. hadi ben kactim..

Helal ilhan doğru söyledin

Kendine yararı olmayan bir insan başkasına nasıl nasihat verebilir ki

Amacım yermek değil sadece daha azimli olmanı beklerdim

Ders çalışıyorum yazamam