hobbitköy hatıralarım ve frodonun yolu

Bree tepesinide arkada bıraktıktan sonra kuzeye doğru uzanan bir patikaya vardık. Arada bir işaret parmağımı yalayıp havaya kaldırarak rüzgarın yönünü anlıyordum. Ama yolgezer benden iyiydi. Bana bakıp ‘’hey allahım yaa’’ dermiş gibi kafasını sallıyordu. Sonra o hareketi yapmamaya başladım. ‘’ilerde dinleneceğiz’’ dedi yolgezer . sam ‘’kestirme bir yol değildir inşallah’’ dedi. yolgezer sam’e dönerek ‘’ benim seçtiğim yollar ister kestirme olsun ister olmasın yanlış yere çıkmaz. dıbınakodumun bini bana akıl mı veriyosun beğenmiyosan kendi yolunu kendin seç’’ dedi. sam bin gibi kalmıştı. Önümüzde titreksineksu bataklığı vardı. Yolgezer bataklık efsanelerine anlatmaya başladı. Bizi korkutmak için mi yapıyordu bilmiyorum ama anlattığına göre hiç tekin yerler değildi. Kaç tane karıya kıza tecavüz edip ölmüşler haddi hesabı yoktu.

Titreksineksu bataklığına yaklaşmıştık. Toprak nemlenmeye başlamıştı. Sinekler eziyet vermeye başlayınca istemsizce yavaşlamıştık. huur çocukları bizim sivri sinekler gibi değildi. Isırmayı geçtim bildiğin deriyi koparıyorlardı. Titrersinek bu sineklerin adı. Grup halinde saldırırlar. Kulağınızdan geçerken adeta bir skorsky helikopteri gibi ses duyulur. Titreksineksu bataklığını geçmiş sayılırdık. Artık önümüzde fırtınabaşı vardı. Bizi hiçbir süvari yabanlıkta görmemişti. Muhtemelen onlarda fırtınatepesinde bekleyecekti. Başımıza ne geleceğininden habersizce yürüyorduk. Ağzımdan bir dakika bile Fatiha ve sübhaneke ekgib olmadı. Sadece bu ikisini biliyordum. Bunlar bitince içimden 100 kere bismillahirrahmanirrahim diyordum.

ben bi duş alayım devam edicem beyler. okuyanlar varsa bir rezerv alsın la boşu boşuna yazmıyım kimse bişey yazmıyor amk.

Fırtınabaşında gandalfla buluşmayı ümit ediyorduk. Bulunduğumuz yerde apaçıktı amk. Dağın tepesindeki bütün kuşlar ve hayvanlar bizi görebilirdi. Lakin bu kuşların bazıları casusluk yapıyordu. Orklar işini biliyordu amk tabi. Sam iyice korkmaya başladı ve yolgezer’e ‘’sayende huzurum kalmadı amk’’ diye serzenişte bulundu. ‘’ Dağların eteğinde bildiğim bir yol var. O yol korunaklı olarak bizi fırtınabaşına çıkarar. Amk bini felaket tellallığı yapıp durma’’ diye cevap verdi yolgezer. Ben ve frodo sessizce yürüyorduk. O gece batıya bakan yamaçlara varıp orada konaklayabildik. Yolgezer yakaladığı birkaç yılanın derisini yüzüp ızraga yaptı. Bordobereli gibiydi her türlü koşulda hayatta kalabilirdi. O gün ilk defa yılan yedim bende.

Yolda eski alimlerdende bahsetti yolgezer. Her şeyi biliyordu nerdeyse. Hatta biblo dededen bile bahsetmişti. Tepeye varmıştık artık. Gandalftan tek bir iz bile yoktu amk. Tepede yolgezer birden yere eğilip eline bir taşı aldı. taşın üzerinde roma rakamları gibi bir rakamla üç yazıyordu ve büyük g harfi vardı. ‘’ aha amk g3 yazıyor buradan geçen biri g3 kullanmış olmalı’’ diye seslendim. Yolgezer ve hobbitler g3’ün ne olduğunu bilmiyorlardı. Frodo ‘’g3 ne amk bu gandalftan bir işaret’’ dedi. yolgezer ‘’emin olamayız’’ demeye başladı. G3 ne anlama geliyor acaba diye düşünmeye başladık. Kafamda adeta şimşekler çakıyordu. Üstün mantık zekamı kullanarak tahminler yürütmeye başladım. ‘’buldum ! ‘’ diyerek kükredim adeta. Ve devam ettim ‘’g gandalfı 3 ise tarihi belirtiyor. Gandalf 3 ekimde buradan geçmiş heralde’’ dedim.

‘’mantıklı’’ dedi yolgezer ve aferin bin diyerek boynumu sıvazladı. Frodo ‘’ister önce ister arkada olsun gandalfın varlığını bilmek içimi rahatlattı’’ diyerek gülümsedi. Sam’de mutluydu sanki canına can gelmişti. Sam yolgezere dönüp ‘’ayrık vadiye daha ne kadar var ? ‘’ diye sordu. Yolgezer ise ‘’garip yollardan gideceğiz beyler yaklaşık bi iki hafta kadar sürer daha yolculuğumuz’’ dedi. sam üzgün bir şekilde ‘’hasgibtir yaa’’ diyerek midillinin başını okşadı. Muhtemelen midilliden destek almaya çalışıyordu. Sam sevginin gücüne inanan biriydi. Midilliyle arasında bir bağ oluşmuştu. ‘’atın intikamı’’ olur bak dikkat et dediysemde beni hiç dinlemiyordu. Yaklaşık 1 metrelik boyu ve yanındaki midilliyle at ile kelebeğin ilişkisi gibiydiler.

rezerve

Tepenin güney kenarında sessizce duruyorduk. Sam koşarak yanımıza geldi ‘’onlar işte onlar’’ diye bağırmaya başladı. Yolgezer ile ben yerimizde hızla kalkıp iki taş arasından yolu süzmeye başladık. Yolgezere ‘’ne onlar ?’’ diye sordum. ‘’bilmiyorum ama sanırım gibi tuttuk’’ diye cevap verdi. Kara lekeleri görüyorduk ama tam şekillendiremiyorduk. Yolgezer ‘’evet ! düşman burada ! ‘’ dedi. arkasına dönüp ‘’belki savaşmak zorunda kalırız lan aranızda cenabet var mı ? ‘’ diye sordu frodo ve sam’e. Hayır der gibi başlarını salladılar sadece . ‘’bir an önce buradan ayrılsak mı acaba reis’’ diye sordum yolgezere. ‘’olum bende ayrılmak istiyorum ama hava kararmadan varabileceğimiz güvenli bir yer yok’’ diye cevap verdi. Yüzük resmen onları bize çekiyordu. Bir yandan da yolgezer bize taktikler veriyordu. Süvariler ateşten korkarlarmış öyle dedi. ‘’bu ortamda tek dostumuz ateştir’’ diye devam etti.

Çukurun en alçak ve korunaklı olan yerinde ateş yakıp yemeğimizi pişirmeye başladık. Akşam olmaya başlamıştı artık. Yiyeceğimiz azalmıştı, zulamızda sadece bol su kalmıştı. Frodo ‘’yiyeceğimiz yetmez’’ demeye başladı. ‘’yabanlıkta yiyecek bişeyler buluruz’’ dedi yolgezer. Bende hak verip ‘’artık börtü böcek ne bulursak yemek zorundayız’’ dedim. ‘’zaten ben iyi bir avcıyımdır’’ dedi yolgezer ve ekledi ‘’ama kemerlerinizi sıkıp elrond’da önümüze gelecek sofraları hayal edin binler ‘’ dedi. yemekten sonra sessizce oturmaya başladık. Yolgezer piposundan içiyordu. ‘’banada bi fırt versene reis’’ dedim. Taşaklı adam amk ‘’otur dönelim’’ dedi. gülümseyerek oturdum. Otu hangi torbacıdan aldığını sordum. Baya kaliteli bişeye benziyordu boğazımı gibmişti resmen. ‘’ne torbacısı olum bu benim en sevdiğimdir ve buralarda bolca bulunur. Lakin ayırt etmek zordur ki bende işin huursu olduğum için kolayca ayırt edebiliyorum sanada öğretirim’’ dedi.

Bizim huur çocukları her huzurlu ortamda olduğu gibi yine şarkı söylemeye başladılar. Bu sefer hiç takmayıp reisle muhabbet ediyorum. Bana bilgilerini anlattı. Nereden ve nasıl öğrettiğinide. Çoğunu gandalftan duymuş. Türkler hakkında da bazı şeyler biliyordu. Cesaretli ve savaşçı toplum olduğumuzu duymuş. ‘’zaten senin türk olduğunu öğrenince sana güvenmiştim’’ dedi. zütüm havalara kalkmıştı resmen. Sürekli kılıcını izliyordum. +8 di heralde baya keskin ve parlaktı. Bir ara elime aldım. Amk kılıcı 20 kilo bişey kaldırmakta zorlandım ve daha kılıcı sallamak vardı. Yolgezer ise gülüyordu. Kılıcı verip cebimdeki kelebeği çıkarttım ve sallamaya başladım. Tehdit içeren maniler okuyup orklara atar gider yapıyordum. Bu yolgezerin hoşuna gitmişti. ‘’yorma kendini, kullanma sırası gelecek otur şöyle’’ dedi. yolgezeri dinleyip oturdum tekrar.

Sam heyecanla yanımıza koştu. Ay ışığını izlerken birkaç gölge gördüğünü söyledi. Yolgezer hemen ayağa kalkıp ‘’hemen ateşin etrafına geçin’’ dedi ve kılıcını çıkartı. Bende sol elime kılıcımı sağ elime kelebeği aldım. Benim kılıcım o kadar heybetli değildi ama uçan bir sineğin kanatlarını kesebilecek kadar reflekse sahip olduğuma inanırdım. ‘’bismillahirrahmanirrahim’’ diyerek pozisyon aldım. Yolgezer ‘’şşt!! ‘’ diye fısıldadı. Birkaç gölge görmüştük. Frodo korkudan tir tir titriyordu bir yandanda eli yüzüğün bulunduğu cebe doğru ilerliyordu. Sam’de konuşamıyordu. ikisi bir heyecanlı gözlerle ben ve yolgezer reise bakıyorlardı. Siluetler aniden belirginlerti. Tam 5 kişiydiler. ikisi arkada duruyor üçü bize doğru yaklaşıyordu. Çelikten kılıçları vardı ve hepsinin gözü sadece frodoya bakıyordu. iki tanesi diğerlerinden daha uzun boyluydu. Saçları uzun ve parlaktı. Bir elinde uzun bir kılıç diğerinde de bıçak tutuyordu. Birinin önüne atlayıp ‘’yaaa allaaah’’ diye kılıcı salladım fakat elinin tersiyle bana bir çaktı kayaya yapıştım resmen. Yolgezer savaşmaya çalışıyordu. Birden tiz bir çığlık duyuldu. Yolgezer eline ateşleri almış yaklaşıyordu. Ateşten korkmuşlardı. Hafifçe kayada doğrulup bana vuran siluete baktım. ‘’ananı gibtim çocuk’’ diyerek ayağa kalktım ve elime ateş aldım. Hunharca bir sağa bir sola sallıyordum ateşi. Frodo kılıcını yere bıraktı ve yüzüğü avucunun içine alıp sımsıkı kapattı avucunu.

Süvariler kaçtı. Frodo daha kendine gelememişti. Sonra biraz konuşmaya çalıştı. Hepimiz frodonun başına üşüştük. Yolgezer ‘’sende bir şey var mı ? ‘’ diye sordu bana. ‘’bizim canımız yanmaz gardaş’’ diye cevapladım. ‘’frodoyu sıcak tutun’’ dedi yolgezer ve bana dönüp ekledi ‘’düşmanın 5 tanesi buradaydı fakat geçi çekildiler. Fazla uzağa gitmemişlerdir dıbınakoyayım. Neden hepsi birden gelmedi orasını merak ediyorum’’ dedi. frodo yaralıydı, üzgün gözlerle bir yandan frodoyu izlerken ‘’bilemiyorum’’ diye cevap verdim yolgezere. Sam ise ağlıyordu. Frodonun yarasını açtık. Gerçekten korkunç bir kılıç yarası vardı. Artık tek hedef frodo ölmeden onu elflere yetiştirmemizdi. zütümüz hafiften Yusuf Yusuf etmeye başlarken yükümüzde çoğalmıştı. Artık frodo bininide taşıyacaktık.

Yolgezer acil bi şifa düşünüyordu. Frodonun yarasına eğilip bilmediğim bir dilde şarkı söylemeye başladı. Sam’e dönüp ‘’yaralar şarkılarla iyileşseydi ohoooo amk hacı hocaya zütürsek çocuğu daha iyi’’ dedim. Sam cevap vermeyip ağlamaya devam etti. Yolgezer kemerinin arasından bir bitki çıkardı. Yaprakları bana gösterdi. ‘’içecez mi onu ? ‘’ diye sordum. ‘’mal mısın amk bu çok güçlü bir bitki lakin bu yaraya şifa sağlar mı orasını bilmiyorum. Yine sağlarda hafif kalabilir’’ dedi. ateşte biraz su kaynattı. Yaprakları kaynayan suya atıp suyla frodonun omuzlarını yıkadı. Yapraklar frodoyu hafiften kendine getirmişti. Yolgezer bana dönüp ‘’şimdi düşünüyüorumda düşman birkaç gündür burayı izliyor heralde amk. Gandalf buraya geldiyse bile düşman yüzünden gitmek zorunda kalmıştır’’ dedi ve ekledi ‘’gandalf geri gelmez. Yükümüz ağırlaştı. Güneş doğar doğmaz yola koyulayacağız’’ dedi. ‘’tamamdır reis’’ diye cevap verdim. Bir yandan belimi tutuyordum, kayanın sert tarafına çarpmıştım ve az bi ağrım vardı.

Frodoyu midillinin üstüne oturduk. Midillide kendine gelmişti. Mükemmel gözüküyordu sanki birkaç günde güçlenivermişti. Sam’i de sevmeye başlamıştı çünkü sam’in yanında hiç ayrılmıyordu. ‘’naptın zütünü mü gibtirdim amk hayvan sana aşık’’ dedim. Gülümseyip ‘’hasgibtir ordan bin’’ dedi. süvarilerden bir iz yoktu. Hızlı hızlı yürüyorduk. Sonra iki haykıran ses duyduk. Biri seslenen gibi öteki cevap veren gibiydi. Frodonun acısı artmaya başlamıştı. Yolgezer bile sıkkın ve yorgun gözüküyordu. Bende güneş gözlüğümü takmış düşünceler içerisinde yola devam ediyordum. Karanlık gecelerden korkuyorduk. Her zaman bi iki kişi nöbet tutuyordu. Ama nedenini bilmediğimiz bir şekilde 2 gece boyunca hiç süvari görmedik ve duymadık. Bir nehir gözüktü. Yolgezer dönüp ‘’elflerin buzlupınar nehrine geldik. Nehiri geçmek için son köprü diye bir yer var. Eğer orayı tutmamışlarsa şanslıyız binler’’ dedi. Tekrar yolun sınırına indik. Yolgezer ve ben önden gidip baktık. Süvarilerden bir iz yoktu. Yolgezerin tahminine göre iki gün önce yağmur yağmıştı o günden beri bir atlı izi yoktu. Yani gelen geçen olmamıştı.

Süvarilerden bir iz yoktu hala. Köprüyü güvenle geçtik. Troll vadisine yaklaşmıştık. Orayı trol memleketi sanmıştım. ‘’burada troller mi yaşıyor? ‘’ diye sordum yolgezere. ‘’hayır’’ dedi ve ekledi ‘’troller yapı yapmaz.bu topraklarda kimse yaşamıyor. Asırlar önce insanlar yaşıyormuş ama onları zamanla gibmişler’’ yolumuza devam ettik. Sorunsuz bir 2 gece daha atlatmıştık. Ayrık vadiye ulaşmamız için tırmanmamız gereken bir tepe vardı. Ya da tırmanmayıp yolu uzatıcaktık. ‘’amk bişey olmaz tırmanalım’’ buraya dedim yolgezere. Sonra tırmanmaya karar verdik. Frododa artık yaya devam etmek zorunda kalacaktı. Öteki türlü dolanırsak gerçek trollerin olduğu bölgeden geçecektik. Orayı yolgezer bilmediğini söyledi. ‘’Trollerde çok puşt yaratıklar. Yakalarlarsa bizi önce giber sonra yerler’’ dedi yolgezer. Tepeye tam varamadan dinlenmeye koyulduk. Frodonun hiç hali kalmamıştı bende çok yorulmuştum. Sabah oldu kahvaltıyı eder etmez yola koyulduk.

reserved

Bir süre sonra düzlüğe çıktık tekrardan. Frodoyu midilliye bindirdik. Önümüze çıkan patikadan devam ettik. Bir süre sonra bir trol ininin yanında durduk. Yolgezer ‘’burası bir trol ini. Terk etmiş heralde bin troller. Korkulacak bişey olduğunu sanmıyorum ama yinede dikkat edin binler’’ dedi. biraz ilerledikten sonra ağaçların arasında trolleri gördük. Çok büyüklerdi dıbınakodumun yaratıkları. Üç tane trol vardı. Biri eğilmişti ikisi eğilene bakıyordu. ‘’Birbir bir mi oynuyorlar acaba? ‘’ diye düşünmeden edemedim. Beklide kova yapıyorlardı bilinmez. Yolgezer umursamazca trollerin üstüne yürüdü ve yerden bir taş alı trollün kaya geçirdi. Taş trollün üzerinde kırıldı fakat trolde hiçbir şey yoktu. Sonra kafama dank etti. Yolgezere dönüp ‘’bunlar on üç cüceyle bir hobbiti nasıl yiyeceklerini tartışırsın gandalf reyizin gazabına uğrayan o üç bin trol olmalı’’ dedim. Yanlarına geldik. Ya canlanıverirlerse diye korkarak izlemeye başladık taştan trolleri. Bu arada sam hikayeyi bilmiyordu o bini aydınlatmak için hikayeyi anlattım.

Orada hep beraber yere çöküp bilbo dede için dua ettik. Onun başarısı bize cesaret vermişti doğrusu. Ormanlar ve çayırlarla kaplı yoldan dağlara doğru ilerliyorduk. Yolgezer yine bir taş buldu. Taşın üzerinde cücü yünleri ve gizli işaretler vardı. ‘’lan acaba yakınlarda hazine falan mı var ? ‘’ diye seslendim yolgezere. ‘’sanıyorum kardeşim biblo hepsini dağıttı ki kalanlar varsa da soyguncular zütürmüştür’’ diye cevap verdi. ‘’hay kaderimi gibeyim’’ diyerek devam ettim. Birden bir at sesiyle irkildik. Hemen kendimizi kenara attık. At sesi hızla bize doğru geliyordu. Frodo ‘’bu kara süvarinin atı gibi gelmiyor kulağıma’’ dedi. ‘’kulağını gibtirme sessiz ol’’ diye tenkit ettim frodoyu. Işıklar içinde geldi at. Gerçekten büyüleyiciydi. Ağzımızdan salyalar akarken ‘’vay dıbınakoyayım’’ sesleri eşliğinde izliyorduk. Yolgezer dilenci gibi yola fırladı. Elfçe konuştu direk. Evet bu binici elf halkından biriydi. Yolgezere telaşla bir şeyler anlatmaya başladı.

reserved

Gelen grolfinderdi. ‘’sonunda kavuşabildik’’ dedi grolfinder. 9 gündür bizi aradığını söyledi. ‘’Bazı süvariler atlattım ama bazılarını atlatamadım korkarım geçit tutulmuş olabilir’’ diye devam etti. ‘’amk bi kişide hayırlı bi haberle gelsin kodumunun yerine’’ dedim. Frodoyu grolfinderin talimatıyla elf atına bindirdik. Ağrısı baya artımıştı frodonun. bin gerçekten çok zor durumdaydı. Grolfinderle birlikte yolumuza daha hızlı devam etmeye başladık. 5 saat bile dinlenemiyorduk amk. Hep frodo bini yüzünden. Yüzüğü zırt pırt çıkarınca bizi tehlikeye sokmuş kendi yaralanmıştı. Amk bilbosu yüzüğü bana değilde gidip bir bebeye emanet ettiği için hala kızgındım biblo dedeye.