hobbitköy hatıralarım ve frodonun yolu

ben bi duş alayım devam edicem beyler. okuyanlar varsa bir rezerv alsın la boşu boşuna yazmıyım kimse bişey yazmıyor amk.

Titreksineksu bataklığına yaklaşmıştık. Toprak nemlenmeye başlamıştı. Sinekler eziyet vermeye başlayınca istemsizce yavaşlamıştık. huur çocukları bizim sivri sinekler gibi değildi. Isırmayı geçtim bildiğin deriyi koparıyorlardı. Titrersinek bu sineklerin adı. Grup halinde saldırırlar. Kulağınızdan geçerken adeta bir skorsky helikopteri gibi ses duyulur. Titreksineksu bataklığını geçmiş sayılırdık. Artık önümüzde fırtınabaşı vardı. Bizi hiçbir süvari yabanlıkta görmemişti. Muhtemelen onlarda fırtınatepesinde bekleyecekti. Başımıza ne geleceğininden habersizce yürüyorduk. Ağzımdan bir dakika bile Fatiha ve sübhaneke ekgib olmadı. Sadece bu ikisini biliyordum. Bunlar bitince içimden 100 kere bismillahirrahmanirrahim diyordum.

Bree tepesinide arkada bıraktıktan sonra kuzeye doğru uzanan bir patikaya vardık. Arada bir işaret parmağımı yalayıp havaya kaldırarak rüzgarın yönünü anlıyordum. Ama yolgezer benden iyiydi. Bana bakıp ‘’hey allahım yaa’’ dermiş gibi kafasını sallıyordu. Sonra o hareketi yapmamaya başladım. ‘’ilerde dinleneceğiz’’ dedi yolgezer . sam ‘’kestirme bir yol değildir inşallah’’ dedi. yolgezer sam’e dönerek ‘’ benim seçtiğim yollar ister kestirme olsun ister olmasın yanlış yere çıkmaz. dıbınakodumun bini bana akıl mı veriyosun beğenmiyosan kendi yolunu kendin seç’’ dedi. sam bin gibi kalmıştı. Önümüzde titreksineksu bataklığı vardı. Yolgezer bataklık efsanelerine anlatmaya başladı. Bizi korkutmak için mi yapıyordu bilmiyorum ama anlattığına göre hiç tekin yerler değildi. Kaç tane karıya kıza tecavüz edip ölmüşler haddi hesabı yoktu.

Şarkı üstüne şarkı söylendi. Kafalarımız taşşak gibiydi. Handaki elemanlar kendi aralarında fısıldaşıyor, bazıları şuku diye bira veriyordu. Frodo aptal gibi etrafa bakınıyordu. Sonra masadan ininp emeklemeye başladı. Yolgezerle birlikte frodoyu izliyorduk. Karanlık bir köşeye geçti ve yüzüğü parmağına taktı. Frodo ortadan kaybolunca ‘’allah u akbaaar !!’’ diyerek o karanlığa doğru koştum. Sonra frodo tekrar göründü. Yolgezer frodoya :’’ neden yaptın bunu geçmişini gibtiğim, şimdi hepimizi tehlikeye soktun’’ dedi.

reserved

Kara gölgeyi kovan elflerdi. Ses çok yaklaştı. Dili anlayamıyorduk. Sadece frodo lisanı biraz biliyordu. Güvende hissettik kendimizi. En azından elfler bizi domaltmaz diye düşünüyorduk. Yol kenarına oturduk. Yolda vadiye doğru ilerleyen elfler göründü. Yavaşça geçiyorlardı. Tam o sırada güzel bi elf durup ‘’selam frodo =)’’ dedi. O güzellik karşısında, sesi duyar duymaz boşalmıştım. Arada beni farketti. ‘’sen hobbit değilsin’’ dedi. ‘’ne olduğumun bir önemi var mı ? =))) ‘’ dedim. Elf frodoya dönerek ‘’geç kalmışsınız neden evinizde değilsiniz’’ dedi. Diğer elfleride yanına çağırdı. Cennete düşmüş gibiydim. Erkekleri biraz ılıktı galiba alayı uzun saçlıydı.

Bunlar ilahiyi okurken bir ses duydum. ‘’şşştt susun bi amk binleri’’ dedim sam ile frodoya. ‘’galiba yeniden nal sesleri duyuyorum beyler’’ diye seslendim. Çarçabuk yoldan ayrılıp meşe ağaçlarının oradaki siyah gölgeye daldık. Nal tıkırtısı durdu. Meraklı gözlerle iki ağaç arasını gözlüyorduk frodoyla. Kara bir şeyin geçtiğini sonra durduğunu gördük. Bu kara gölgeydi. Yere doğru eğilip bizim saklandığımız yere gelmeye başladı. Frodo yüzüğü parmağına geçirdi geçirecekti. Ben altıma işimiştim sam ise sıçmıştı. tam o sırada havada acayip sesler duymaya başladık. Kara gölge doğruldu ve gölgelerle kaplı atına atladı. Hızlıca uzaklaşarak karanlıkta kayboldu. Yine kurtulmuştuk. Direk bi abdest alıp şükür namazı kıldık.

‘’artık harekete geçelim beyler ne duruyoruz amk mangal mı yakıcaz? ‘’ dedim sam ile frodoya. Frodo ‘’ bu yoldan gitmeyelim kanka. O barzo atlı yine gelebilir, belkide bir atlıda onu takip ediyordur gibi tutabiliriz’’ dedi. Yolumuzu baya uzatmak zorunda kalacaktık .yale ovasından inmek zorundaydık. Son yaşlı meşe ormanını geçerek ormansaray’a ulaşacaktık. Yol ayrımına varınca yaşlı bir ağaç gördük. Hala yaşıyordu. Bizi farketmemişti. Yaragini yaliyordi. He valla çok büyükti yaşli agacin yaragi. Emekleyerek içeri girdik. Yavaş sesle konuştuk ve çaktırmadan yemeğimizi yedik. Tekrar patikaya çıktık. Hobbitler alçak ilahi okumaya başladılar. Onların huylarıdır bu, yürüyüşlerde özellikle gece yürürken ilahi okurlar. Çoğu hobbit akşam yemeği yada yatma ilahisi okur. Adete bakın dıbınakoyayım. Sesleride çok kötüydü. Ama bu yanımdaki binler yürüyüş ilahisi okuyordu.

Ben yolun kenarına kadar sürünüp, uzaklaştıkça kaybolan atı izledim. Pek emin değildim ama at tam olarak gözden kaybolmadan koşarak sağımdaki ağaçlara yöneldim. ‘’ucuz atlattık binler’’ dedim sam ile frodoya. Frodo ve sam çok korkmuştu. ‘’beni arıyordu amk bini’’ dedi frodo ve ekledi : ‘’olum beni bi bulurlarsa atlara gibtirirler yemin ederim’’. Sam bize dönerek ‘’beyler bu atlı hobbitköyden gelmiş olabilir’’ dedi. ‘’hay gibeyim amk zaten hobbitköyden yeterince gizlice çıktık ve neden bizi takip etsin ki ? ‘’ dedim sam’e. Hiç birimiz bu olaya bir anlam yükleyemedik. ‘’keşke gandalfı bekleseydik olum yaa tak var gibi direk çıktık amk’’ dedi frodo. Ben sadece buradan bir an önce gibtir olup gitmemizi bekliyordum.

zengindi dedi ya adamda mithril var amk.

şimdi ben yatıyorum binler kalkınca tekrar devam ederim siz rezervleri almaya devam edin. asıl heyecan ilerleyen bölümlerde başlayacak

Atın üzerindeki eleman başı öne eğik bir biçimde sanki etrafı dinlercesine sessizce duruyordu. Bir kurt misali havayı kokluyordu. Muhtemelen ülkücüydü. Bir boğanın nefes alıp verişi gibi ses çıkartıyordu etrafı koklarken. Sanki en ufak bir kokuyu almaya çalışıyordu. Sonra süvarinin başı bi o yana bi bu yana dönmeye başladı. Frodonun eli bir an yüzüğe doğru hareketlendi. Ama cesaret edemiyordu. Yüzüğü takarsa emniyette olacağını düşünüyordu amk bini sam ile beni bir dakika bile düşünmeden. Eli yüzüğün zincirine değdi. O sıra sanki tekbir çektirirmiş gibi süvari yerinden doğruldu ve at şaha kalktı. At önce yavaş adımlarla sonra hızlıca ilerlemeye başladı.

Yemeği bitirip yürümeye başladık. Ben bir ara at veya midilli sesi duydum. Hemen frodoya dönüp ‘’haydi bismillah at sesi geliyor amk saklanalım şuraya bi yere’’ dedim. Frodo heyecanlanıp ‘’bilader kesin gandalf geliyordur ohh bee’’ dedi. Sam ve frodoyu kolundan tutup ‘’binler bakın kimin geldiğini bilemeyiz saklanalım. Eğer gelen gandalfsa sürpriz yapmış oluruz. Ama gandalf değilsede saklanırız. Size kalsa yolda durup ilk gelene kendimizi gibtircez’’ dedim. Hak verdiler. Nal sesleri iyice yaklaşmıştı. Kalp atışımı kulaklarımda hissedebiliyordum. Dönemeçten siyah kocaman bir at çıkageldi. Üzerinde pelerini olan iri yarı bir adam vardı. Çizmeleri bariz gözüküyordu. Frodonun kulağına eğilip ‘’aha yarraa yedik barzo bu’’ dedim. Ağacın arkasındaydık. At tam önümüze gelince durdu

O gün yapacağımız yürüyüş çok yorucu olucaktı. Yorgunluktan zigzaglar çizerek yürüyorduk amk. Sam’in ayakları resmen sekiz çiziyordu. Uzakta brendi nehri gözüktü. Frodo ‘’ off amk bu yol sonsuz bilader hiç biter mi yaa’’ diye söylenmeye başladı. Bana ‘’nehrin oradaki ormanda elfler var mıdır kanka ? ‘’ dedi. ‘’ne bileyim amk müneccim mi gibti beni’’ diye cevap verdim. Sam yırtık dondan çıkar gibi lafa dalıp ‘’benim duyduğum kadarıyla hayır’’ dedi. Yarım saat kadar daha yürüdükten sonra öğle yemeği yemeye karar verdik. Güneş alçaymaya başlamıştı. Gece olmaya başladığından zütümüz yusuf yusuf olmaya başlamıştı. Artık düzlüğe çıkacaktık ve dümdüz bir arazi bizi bekliyordu.

Güneşin ilk ışıklarıyla beraber uyandım. Amk ayacının oyuk yerine kafayı koymuşu heralde boynum tutulmuştu. Kambur gibi dolanıyordum. Ama yüzümde bir gülümseme vardı. Çok güzel bir elf hatunu yüzünden rüyalanmıştım. gibim tüm zor şartlara rağmen dimdik ayaktaydı ve bu bana cesaret veriyordu. Sam ile frodo’yu ayaklarımla dürdüp ‘’olum kalkın okula geç kalacaksınız’’ dedim. Frodo gözünün tekini açarak ‘’ne var dıbınakoyayım giberim bak git başımdan’’ dedi. ‘’kalkın lan dıbınakodumun hobbitleri’’ diye bağırdım. Onlardan güçlüydüm, uzundum ve gibim hala dimdikti. Cevap veremeyip kalktılar. Sam ‘’ne güzel bi sabah’’ dedi. Frodo sinirli sinirli bakıp ‘’ neresi güzel amk gece zütümüzü gibseler ruhumuz duymazdı’’ dedi. Sam ile frodo binine ‘’ateş yakın siz ben su kaynağı var mı bakıcam amk zulayı tazelemek lazım’’’ dedim. Tepenin aşağısında bi dere gördüm. Afrikalı aç çocuklar gibi koştuk elimizi yüzümüzü yıkadık ve zulamızı tazeledik. Saat sabah 10 civarıydı. Güneşin açısından anlamıştım bunu. Tekrar yola koyulduk

Elflerin arasına katılmıştık. Onlarla beraber yürümeye başladık. Ormansaray’ın yukarısındaki ormanlıklara doğru gidiyorlardı. Ormanların içinden yürümeye başladık. Çıt ses çıkmıyordu. Elflerde istedikleri zaman çok sessizce hareket edebiliyorlardı. Tek ses çıkaran ben vardım. O da bastığım yapraklardan çıkıyordu. 44-45 numara ayak olunca ses çıkarmamak imkansız oluyor. Gece ilerlemişti. Vadideki ışıklar söndü. Bizde uyuyakalmıştık ki : ‘’kalkın hobbitler ! ‘’ diye bir sesle uyandık. Elfler şenlik yapmaya başladılar. Ateş yaktılar ve şarkı söylemeye başladılar. Sesleri bile beni tahrik etmeye yetiyordu. Çok güzel bi elf kızı arp çalıyordu, 3 tane erkek elfte ateşin başında avare yapıyorlardı. Tek fark ellerinde bıçak değil yay sallıyorlardı. Önümüze yemekleri koydular fakat kendimizi elflerin büyülü sesi ve güzel kızlarından alamıyorduk. Bir ara işeyecem diye uzaklaşıp ossbir çekmeyi bile düşündüm.

Sam apaçisi kendinden geçmişti. Elf hayranlığı vardı binte. Odasında elf posterleri vardı mesela. Frodo bini elf lisanını az çok bildiği için elflerle muhabbete koyulmuştu. Yiyip içiyordu. Bende elf kızlarına gülümseyip göz kırpmakla yetiniyordum. Elflerde bana gülümsüyordu. Frodonun dediğine göre beni hobbitler arasında bir cevher olarak görmüşler. Sam bir süre sonra uyuyakaldı. Bende kafamı bi elfin bacaklarına koyup uzanıyordum. Elflerin reisleri gildor frodoyla konuşuyordu. Benimde anladığım dilde ‘’sırrınız bizden düşmana ulaşmaz’’ dedi gildor. Yerimden doğruldum. Frodoyla bakıştık ve ‘’düşman mı ? o halde sen shireden neden ayrıldığımızı biliyorsun’’ dedim gildora. ‘’yok lan liseli o kadar değil amk düşmanın neden sizin peşinizde olduğunu bilmiyorum’’ dedi gildor.

boxerımdaki yılanla oynamakla meşgulüm reserved

reserved

Barmene yaklaşıp ‘’bu kim ? ‘’ dedim. Hemen cevap verdi : ‘’ bizim buralarda kolcu derler ona. Pek konuşmaz. Kimse hakkında pek bişey bilmiyor. Baya taşşaklı bir abimizdir. Ayrıca ilahiyat mezunu’’ dedi. biramı alıp frodonun yanına oturdum. ‘’napıyonuz lan eğleniyo musunuz ? ‘’ dedim. ‘’olum şu eleman dikkatimi çekti’’ dedi bana. Sonra kolcu el işaretleriyle frodoyu yanına çağırdı. Ben yine kelebeğime doğru davranarak frodoyla beraber ayağa kalktım. Meslek lisesi yürüyüşüyle adama doğru yaklaşmaya başladık. Frodo adamın sağındaki tabureye oturdu bende ayaktaydım. Göğsümü kabartmış, tek elim cebimde, tek kaşım kalkık ve sinirli bir biçimde kolcuyu izliyordum.

‘’bana yolgezer derler’’ dedi ve ekledi ‘’ yerinizde olsam çok içmezdim. Burada tekin olamayan kişiler var ki burası shire’ye benzemez’’ dedi. hemen lafa atlayıp ‘’banada şeytan kerem derler biladeeeer’’ dedim ve bunu derkende sol elimi ileri geri sallamaya başladım. Sam içiyordu. Benim kafam hafiften iyiydi. Yolgezer frodoya ‘’ hemen bişeyler yapmalısın’’ dedi. frodo taburenin üstüne çıktı ‘’selamun aleyküm. Shireli misafirlerinize bu denli sıcak davrandığınız için teşekkür ederim. Şimdi şarkı zamanıı’’ diye bağırdı. ‘’frodonun kulağına eğilip ‘’hay aklını gibeyim gerçekten çok güzel bişey yaptın şimdi’’ dedim. Amk hobbitlerinin aklı fikri şarkıdaydı. Doğrusu şarkı dedikleri ilahide.