hocamın sevgilisiyle olan münasebetim

--spoiler--

--spoiler--

ilk bizim çıfıtı yurduna bıraktık. beni yanagımdan öpüp gitti. bizim hoca milletin arkasından karakter analizi yapmayı çok severdi. "iyi kıza benziyor, biraz içine kapanık ama... " dedi. bende artık hocanın bu salakça muhabbetlerinden sıkıldıgım için keskin bir cevapla "evet" dedim. "ne o seviyorsun galiba?" dedi. yukarı tükürsen bıyık, aşağı tükürsen sakal halinde bir soru. cerenle olan ilişkiyi anlamasın diye "hemde çok" dedim. hoca şaşırdı. herkes bir tuhaftı bugün ona göre. dur sen daha hoca. bu daha başlangıç.

sonra gelcem az işim var

--spoiler--

--spoiler--

hoca beni de eve bıraktı sonunda. arabadan inerken görüşürüz gibi yapmacık gülümsemeden sonra kapıyı kapattım ardından. ceren camın öte tarafından süzdü yine beni. birde el salladı. elim zütüme gircekti o ara sürahi gibi dolaşacaktım. ne yapacagımı şaşırdım birden. bende hemen el salladım. yine o gülüşünü yaptı, hoca gaza bastı, araba uzaklaştı.

--spoiler--

--spoiler--

eve gittim. 3 arkadaş aynı evde kalıyoruz bu arada. hepimiz asker çocuguyuz, orduevinden tanışıp çıktık eve. hiçbirimizin bölümleri aynı değil ünide. askerler çocuklarını genellikle mühendis yaparlar. aha bu ikiside mühendislik okuyordu. biri endüstri diğeri makina. makina okuyan portekiz aşığı bir dingil, adam bulamadık diye çağırdık onu. erasmustan yeni gelmişti. sürekli portekizi metheder, 120 kilosuyla gibtiği karıları anlatır, bizde yerdik. endüstri okuyan sağlam adamdır. çok severim.

--spoiler--

--spoiler--

gittim eve. bizimkiler yaz okuluna kalmış dal taşak yatıyolar. evde klimada yok. binler acıkmış vantilatör eşliğinde dominos gömüyolardı. kazandıgımın haberini vermiştim onlarada. erasmus kaçkını portekizli kibar soylu bir şekilde tebrik etti beni. bende ona küfür ettim. arada böyle çıkışlar yaparım ona, suratı bembeyaz oluyor, ne yapacağını bilemiyordu öyle durumlarda. yine o hale geldi diğer sağlam vücut sağlam dostla güldük buna. bu da güldü kendine bu sefer. diğer sağlam vücut sağlam arkadaşta tebrik etti beni. sağolun dedim. başımdan geçenleri hemen anlatmak istiyordum fakat sağlam vücut sağlam arkadaşında 2 yıllık sevgilisi vardı ve sevgilisiyle aram çok iyiydi. o yüzden anlatmanın bir alemi yoktu. bodyci sağlam vücut zütüme 8kglık dambıl sokabilirdi en ufak kuşkusunda. hiç böyle maceralara gerek yoktu.

cerene mesaj atmak istiyordum hemen. ama şuan muhtemelen hocanın yanındaydı. telefonu hiç sessize almazdı ceren. oyunlarda bile kuliste zıngır zıngır öterdi telefonu. kaç kere hoca çıkışmaya çalışsada ceren "unutuyorum napabilirim!" diyip lafı ağzına 20 cm damarlı gibi sokardı hocanın. asilliğine yandıgıma mesaj atılmazdı doğal olarak şuan. ondan bekleyecektim mesajı. illa ki atacaktı. onu eve çağırmak isteği geçerken içimden gibik telefonum titredi birden. hemen ani refleksle baktım telefona, 1 adet mesaj. bizim çıfıt. hay dedim kemiğini gibeyim, mesajı okumadan yataga attım telefonu.

--spoiler--

--spoiler--

kafam hep cerendeydi. mesaj atması lazımdı artık dıbına koyim. hala hocayla mıydı? napıyorlardı? gibecem böyle işi noluyor lan bana dedim birden. toparlanmaya, düşünmemeye çalıştım. cerenden mesaj geldi. mesaj tam olarak hatırlamasamda şu temadaydı. "dün geceki hareketlerimizi sarhoşlumuza veriyorum diyorsan bu mesaja cevap dahi verme. çünkü hayatımda hiç böyle bir karaktersizin mesajını okumaya mecbur kalmadım." gibi laf oyunları vardı içinde. direk mesaj attım "saçmalama. dün söylediklerim bugün, hatta her gün için geçerli."

--spoiler--

--spoiler--

cerenle akşamları konuşuyorduk artık. o arıyordu hep. ben aradıgımda meşgule atıyor, tekrar o arıyordu. minnet duygusu kompleksimin farkına mı vardı nedir diyordum kendi kendime. bunun için sırf bigün tartıştım bile. bu tartışma onun çok hoşuna gitmiş, sonradan söyledi bana. ben tabi farkında bile değildim olayın. tek üzerine gittiğim olay hocadan ayrılmasıydı. ayrıl diye diretiyordum. ayrıl artık şu binten!

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

nitekim öyle de oldu. ceren zütüne tekmeyi koydu hocanın. ertesi gün eve çağırdı beni hoca. telefonda çok sinirliydi. yüzüme kapattı gibi bişey oldu sonra. oğlum dedim küçük hamlet yolun sonuna geldin artık. satırla kesecek kafanı şimdi bu herif. kücük hamlet o sıra "yanarım" şarkısını dillendiriyor, kabugundan dışarı adımını bile atmıyordu.

--spoiler--

--spoiler--

cereni aradım akşam. meşgule attı, o aradı yine. bu sefer bende sinirlenip meşgule atıp tekrar aradım. "kompleksini yerim senin" gibi ciksi bir ses duydum telefonun karşısında. direk "hiıığğu" diye bir sesle eridim dıbına koyim. yok abi bu hatun bambaşkaydı. durumu anlattı nasıl ayrıldıgını, hocanın ne kadar üzgün oldugunu vs. beni çagırdı evine yarın gidiyorum dedim. aman bırak şu salağı gitme dedi ceren. o kadar ciddi ilişkiyi nasıl böyle tez bitirmişti anlayamıyordum bazen. tek çırpıda bitirip çöpe atmıştı adamı. adam orda zırlıyor, kendini kesecek belki. cerende tık yoktu.

rezervasyon alalım