http://webmshare.com/play/qDgbO

ben 21 yaşında memur bir gencim. Hem üniversiteye gidip hem çalışıyorum aileme geçiminde yardım ediyorum .

4 ay oncesine kadar 5 vakit namaz kılan ve kendimce ahlaklı ve terbiyeli olduğmu dusunen biriydm. Ancak artık yaştan gelen bişeymidir bilmıyorum kızlara olan isteğim fazlasoıyla arttı ve bir sevgilim olsun yada etrafımda kızlar olsun muhabbet sohbet edeyım onlarla gezeyım felan gibi istekler başladı bende. Ve ibadetleri yapmak çok zor gelmeye başladı dolayısıyla braktım. Henuz bu gune kadar bi kız eli bile tutmus değilim. şuan bi arafta gibiyim ne yapacağmı biliyorum fakat bunu uygulamaya geçiremiyorum.

Ve kibirli egolu bi insan oldğmu düşünüyorum yani şoyle soyleyım hep iyi hep guzel hep sevilen biri olmak istemişimdir. Bu huyum hem ailenin sevilen çoçğu olmaktan hem sevilen arkdaş olmaktan kaynaklanıyor. benım bu duruma alışmam sonucunda herkesten bu ilgiyi bekleme durumunu doğdu. Sureklı insanlar bana imrensin kızlar hayran olsun falan gibi hayal ve duygular içersindeyım .

Ailemim durumundan dolayı hayattakı amaçlarımı daha baslayamadan braktım. Kendımde lys-ygs muhtesem puanlar alabilcek potansiyel gorsemde ailem isteği uzerıne (ozaman sbs vardı) 475puanla meslek lisesine gidip 17 yaşında memur oldum .

Bilmiyorum kafam çok karışık çok düşünen bi insanım yastığa kafamı koyduğumda saatlerce bi sonraki gunumu ve gunlerımı hayal ediyorum nerdeyse hiçbiri gerçekleşemeyecek hayaller. Aileme de bişey diyemıyorum onları azıcık bile uzmek en son isteyeceğim şey. Kendıme doğru durus bişey almıyorum aldığmda kendımı bencil gibi goryorum anne bama kardeşlerim benim için hep on planda. Memur arkdaşlarım araba alıp gezerken ben kenara 5 krusu atmıs değilim her ay kazandığm ailemin ihtyaclarına babamın borcuna gidiyor.

Sözün özü bu karışık duygulardan nasıl arınabilrim . Hayat koçluğu yapıcak varsa dinlerim . Selametle...

Yerimi alıyım önlerden

ilk paragraftan anladigim kadariyla evlilik çağın gelmiş. Sonrasını okumadim.

Ailemin askerden sonra evlilik vb. kız konularını halletmem yani onlara göre 26-27 yaşında bunları düşünmem gerekıyormus.

Ancak bnde her erkekte oldğu gibi sevgi gormeye ihtiyacım oldğnu dusunmeye basladım . işim ve tipimin iyi olmasında dolayı sanırım etrafımda çok sayıda kız var. Hem Stajyerler hem universitedeki ortam vs.

Hayatta bir felsefem var lisede iyi bir hocamdan oğrendğim bir felsefe . Namuslu ol Namuslu bul derdi hep. Ben evleniceğim kızın iffetli namuslu biri olmasını istyorum ve bu yuzden bu gune kadar o kadar etrafımda bunu belli eden kızlar olsada doğru kişi olduğunu dusunmedğim için hiç birine o gozle yaklaşmadım . Kendimi pc oyunları vs. gibi kuçuk zevklerle tatmin etmeye çalışıyorum ama bu yeterli olmayacak gibi ...

Bu arada ailemle birlikte yaşıyorum kenar mahlle felan da değil merkezi bi yerdeyiz orta halli bi aileyiz fakat babamın eskiden gelen borçları felan var o yuzden yerimizde sayıyoruz ilerleyemiyoruz . Gelir-gider denk oluyor benım kazancımla birlikte .