/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +3 -1
    dinleyenler bu entryi şukulasın amk o kadar yazıyoz

    herşey bigün üni koridorlarında şal şal dolaşırken başladı, baktım erasmus ilanı var e ingilizcem de var niye gitmeyim ki lan dedim. girdim tekte geçtim sınavı mülakatı filan. hatta ingiliz dili edebiyatı okuyan sığırları bile geçmişim gaza gelip. herneyse uzatmayalım işlemler vizeler filan derken ayrılma günü geldi. bundan sonrasını günlük tadında yazacam panpalar,

    14 eylül 2014: 13 eylül Cumartesi gecesi bizim elemanlarla da vedalaşıp gece 1 buçuk gibi filan yola çıktık arabayla. yolculuk baya uzun olcaktı ve ben daha yola çıkarken uykuluydum. ertesi gün yaklaşık 18,00 sularında orda olcaktım. orası dediğim de ispanya'nın gibko ufak bi şehri amk. neyse bi şekil vardık atatürk havalimanına. uçak 8.40 taydı sabah.biz 3 saat filan erken gelmişiz. ccheck-in falan filan bi gib bilmediğim için baya onlarla uğraştım öğrendim filan herneyse saat 7,15 civarı son pasaport kontrolünden geçmek için aileyle vedalaşma zamanı gelmişti. anne tabi hemen başladı ağlamaya gerçi benimde boğazım düğümlendi biraz kötü oldum ama babama bakınca daha da kötü oldum o da dokunsan ağlıcak gibiydi ama tutuyodu kendini benim gibi. gülmeye çalışarak;askere filan gitmiyorum ki tatil gibi bişey olucak diye annemi yatıştırdım biraz. sonra pasaport kontrol sırasına girdim. arada arkama dönüp bizimkilere bakıyorum filan ama gittikçe zorlaşıyo görmek. kontolden geçtikten sonra son bi kez arkamı dönüp bizimkilere el salladım uzaktan gülmeye çalışarak içimde bi burukluk vardı kolay değilmiş ülkeyi terk etmek amk .ve evet başlamıştı artık yalnızdım başıma neler gelceğini hayal bile edemezdim...
    ···
  1. 2.
    0
    rezervee
    ···
  2. 3.
    0
    como te llamas ?
    ···
    1. 1.
      0
      yarak olmuş, isim yok
      ···
  3. 4.
    0
    derin bi nefes aldım işte başlıyoruz diyerek uçağın kapısına doğru yürüdüm. bekleme salonu silme ispanyoldu tabi biraz gözüm korktu konuştuklarından hiçbişey anlayamıodum o kadar kursa gittik filan boşunaymış. herneyse uçağa aldılar sonra,her gün uçakla seyahat edermişçesine gayet rahat geçtim koltuğumu bulup oturdum.18-f ti koltuk numaram.tam kanat üstü ve cam kenarı. özellikle öyle seçmiştim. uçakları dıştan görünce baya korkmuştum ama içine girip oturunca nedensiz bi rahatlama geldi. full ispanyol dolu uçakta yanıma bi türk çifti geldi. hiç onlarla konuşacak halim yoktu çok uykuluydum. neyse kalkış sırası bize geldi ve heyecan bastı çok çok az ama. uçak hızlanmaya başladı ben dışarıyı kesiyorum sürekli.ve aniden havalanıverdi .ben daha hızlancak sanıyodum. neyse yükselişe geçerken içim bi hoş oldu.10 dakka filan hep tırmanıştaydık sonra rotaya girmiş olucaz ki uçak sanki havada asılı gibi hissetmeye başladım. bulutların üstüne çıkana kadar gözümü pencereden ayıramadım muhteşem bi görüntüydü benim için.o anları ömrüm boyunca unutmam heralde ilk uçak yolculuğum, hiç bilmediğim bi yere, dillerini,kültürlerini, yemeklerini bilmediğim ispanya’yaydı...
    ···
  4. 5.
    +2
    okumayın beyler ben portekiz'de yaptım, geçtiği yerlerden geçtim, hepsini anlatırım
    ···
  5. 6.
    +1
    bunları düşünürken biraz uyuklamışım heralde zaten izlencek bişey de yoktu heryer bembeyaz. arada uçağın kanadına bakıyodum. bazen sallanıyodu baya ama normal olduğunu bildiğim için pek tırsmadım. herneyse 4 saat yolculuk bi şekilde geçti uyuklaya uyuklaya. bizim pilot baya tecrübeliydi heralde hiç sarsmadan indirdi koca uçağı bilbao’ya.gerçi inişten önce keskin manevralar filan vardı baya ama hoşuma da gitmedi değil. uçak piste yanaşıp insanlar inmeye başlayınca hemen hareketlenmedim. biraz boşalsın sonra inerim dedim çünkü çok çantam vardı.bi tane büyük sırt çantası kabin bagajı olarak, laptop çantam, belimde ufak çanta artı bi de bagaja yolladığım kocaman valiz. herneyse indim uçaktan ama ne yapacağım, nereye gideceğim hakkında en ufak bi fikrim yok. önümdeki insanları takip ettim. beklediğimden daha ufak bi salona geldik. ispanyollarla yabancıların ayrı sıralara girdikleri 2 gişe vardı karşımda. yabancılar sırasına girip beklemeye başladım. ispanyollar kimlikleri gösterip hızlı hızlı geçerken, yabancılar 1-2 dakika bekliyodu pasaport ve vize kontrolü için.ve sıradada benim dışımdakilerin hepsi asyalıydı nerdeyse 1.50 civarı boylarıyla bekliyolardı benimle. neyse sıra bana geldi pasaportumu uzattım ve polisin sorabileceği sorulara cevap düşündüm...
    ···
  6. 7.
    +1 -1
    polis hiçbişey sormadı sadece baktı 1-2 dakika inceledi ve damgayı bastı: 14 EYLÜL 2014 BILBAO-BIENVENIDO A ESPAñA. gracias diyerek pasaportumu aldım. artık resmen ispanyadaydım. telefonumu açtım ve annemi aradım ilk indiğimi ve şuan valizimi beklediğimi, yolculuğun iyi geçtiğini filan söyledim kapadık.5-10 dakika da valizin gelmesini beklledim konveyörden. herneyse geldi benim koca gri adidas bavul yüklendim onu da çıkışa yöneldim. önümde 2-3 asyalı genç vardı valiz kontrolüne girerken. ispanyol polis asyalıların çantalarını açtı x-ray e soktu bi sürü sorular filan sordu ispanyolca. onları görünce tırstım biraz soruları anlamıycam diye. herneyse sıra bana geldi ve polis dedi:şlasjdfşaksdlfaisşdlf ? hiçbişey anlamadım tabi dondum kaldım sadece he ? diyebildim. sonra polis ingilizce tekrar etti where are u from diyince.soy turco dedim ve tamam geç dedi direk.ne çantalarıma baktı ne x-ray e soktu ne de başka bişey. sorgusuz sualsiz geçtim gittim.vay amk dedim türk olmak ilk defa işe yaradı.
    ···
  7. 8.
    +1
    havaalanının büyük kısmına geçtim. atatürk havaalanı kadar büyük değildi bilbao. çıkışı bulmam zor olmadı çıktım hemen bel çantamdan bi malboro layt çıkardım yaktım. saatler sonra sigara içmek güzel geldi. şimdi bilbao tren istasyonuna gitmem lazımdı. haritadaki yerini biliyodum ama hangi otobüs gider bi fikrim yoktu.bi dayıya yaklaşıp ispanyolca sordum. como puede ir a estacion de tren diye. ispanyolca sıçıp batırdığımı görünce ingilizce biliyorum deyip yardım etti sağolsun.1,40 euro vererek bindim otobüse. ispanyada harcadığım ilk para. merkeze indim elimde valizler sırtımda koca sırt çantasıyla biraz google maps biraz da insanlara sorarak tren istasyonunu buldum gitçeğim gibko şehre biletimi aldım. saat 13.40 filandı ama tren 15.30da.istasyonda dolaştım biraz ama çantalarla dolaşmak çok zor oldu ve kemerimi de valize koymuştum havaalanında sıkıntı çıkmasın diye. pantolon düşüp duruyodu o yüzden.bi köşeye çekilip valizden kemeri çıkartıp taktım.2 saattir pantolonu çekiştirmekten kurtulmuştum. aklıma biraz geç geldi ama neyse.15,20 civarı tren geldi. sora sora yerimi buldum çantalarımı bıraktım oturdum...
    ···
  8. 9.
    +1
    dinliyoz.
    ···
    1. 1.
      +1
      eyv panpa
      ···
  9. 10.
    +1
    lan şu amk başlığı 1 sayfa olsun bari de öyle devam ederim boşuna yazıyoz amk
    ···
    1. 1.
      0
      Devam panpa
      ···
  10. 11.
    0
    Yurtdisi anilari hep ilgimi cekmistir. Devam panpa dinliyoruz.
    ···
  11. 12.
    +1
    bir sayfa olsun en azından şu entryi baya bi yazacam çünkü boşuna yazmıyım panpalar
    ···
  12. 13.
    0
    Sen yaz millet toplanır yavaş yavaş
    ···
  13. 14.
    0
    Hadi panpa bekliyoruz güzel başladın tutar bu
    ···
  14. 15.
    0
    ispanya'da boğalar mı teklif ediyor?
    ···
  15. 16.
    0
    tamm panpalar yazacam sözüm söz.ama burda tatil girdi amk 2 haftalık semana santa diye bi tatil dini bişey heralde. herkes dağıldı bi yerlere. bende bu gece çıkıyom yola madrid barcelona sevilla granada hesabı kopacaz.2 hafta sonra gelicem yazmaya devam ederim o zman. hadi kalın sağlıcakla.
    ···
  16. 17.
    0
    geldim lan var mı dinleyen
    ···