medeniyetten bahsedip, önce inecekleri beklemeden metroya binmeye çalışırlar. yolda "ökkküzcesine" çarptıkları, omzunu çürütüp elinde ne var ne yok yere saçtırdıkları insana bir dönüp de "pardon" demezler. gezdirdikleri köpek kaldırımın ortasına tuvaletini yaptıktan sonra hiç oralı bile olmadan yoluna devam eden sahibine "köpeğinizi gezdiriyorsanız pisliğine de çare bulmalısınız" dendiğinde bu insanı "hayvansevmezlik"le suçlarlar. satıcısından müşterisine, büyüğünden küçüğüne hepsi, daha hiç tanımadıkları kişilere "sen" diye hitap eder, hatta "sen napıyon. ben gelmiyom, ben sevmiyom" diye konuşurlar. azıcık samimi görüp konuşmasını düzelttiğinizde de "ay ben izmirliyim biz izmirliler böyle konuşuruz" derler ama "gadın, galdırım biz gitmiyok" diyen bir iç anadolu insanına "ayy nasıl konuşuyooonnn köylüü" diye tepki verirler.* yamuk yumuk, duvarlarının hepsi başka bir apartmanla bitişik daireleri sırf taklu bir deniz görüyor diye fahiş fiyatlara "yalı daire" adı altında kiralarlar/satarlar. bazen de o taklu denizin kenarında oturup "izmir çok güzel yea" tavırlarına girerler. çok güzel olan(!) bu şehri "canayakın yaşamak kolay" diye överken, ankara gibi düzenli bir şehre "çok soğuk yea*, insanların yürüyeceği yerler bile belli çok kasıntı" diyerek burun kıvırırlar.