1. 51.
    0
    blog tv açarsan suratını göstermek zorunda değilsin kendini daha kolay anlatabilirsin ve akıl alabilirsin bence
    ···
  2. 52.
    0
    reezerveeeee
    ···
  3. 53.
    0
    @1 Somalide her 2 saniyede 1 çocuklar ölüyor panpa şükret daha yaşın gecç pes etme dik dur herşey düzelir
    ···
  4. 54.
    0
    ben yazsam salya sumuk aglarsınız amk be fake hesapda acamıyorum ki böyle anlatayım fake hesabı olan varsa versin pmden bide ben dökeyim içimi
    ···
  5. 55.
    0
    @1 ekşici oç
    ···
  6. 56.
    0
    dedim ya ketumumdur diye.

    evet ketumum. anlatamıyorum kimseye içimdekini ne yaşadığımı.

    çok dert dinlerim ama hiç anlatamam.
    ···
  7. 57.
    0
    aile herşeyden önce gelir tabiki...

    zaten aileme bu kadar düşkün olduğum için bu kadar dertlendim bende. onların gözüne batmak yada batıyomuş gibi hissetmek bitiriyo beni.
    ···
  8. 58.
    0
    birisi okuduğum şehirdeki hayatım diğeri ise istanbuldaki hayatım.

    cuma akşamları istanbula dönerkenki gerginliğimi size anlatamam.

    resmen hayatlarım arası geçiş yaparken menepoza girmiş kısrak gibi pgibolojik baskı altına giriyodum. o an hayatı gri görüyodum lan resmen.
    ···
  9. 59.
    0
    @1 kardeşim. yazdıklarının hepsini okudum. derdini paylaşmak insanın içini her zaman rahatlatır. en iyisini yaptın. eger konusmak istersen telefonunu özelden atabilirsin. seni dinlerim. ciddiyim. 1 sey daha var kardesim. aile her zaman önce gelir. unutma.
    ···
  10. 60.
    0
    esrarı, mariyi,bonzu bırak panpa...

    ama;

    Düsün.
    Kim üzebilir seni senden başka?
    Kim doldurabilir içindeki boşluğu sen istemezsen?
    Kim mutlu edebilir seni,sen hazır değilsen?
    Kim yıkar, yıpratır seni sen izin vermezsen?
    Kim sever seni, sen kendini sevmezsen?
    Herşey sende başlar, sende biter...
    Yeter ki yürekli ol, tükenme, tüketme, tükettirme içindeki yaşama
    sevgisini...
    "Nietzsche"

    şimdi git bakkala falan 3-5 xtra al 1-2 kişi al yanına açın panterayı gaz şarkılarından çıkın dışarı amk.
    ···
  11. 61.
    0
    tembel olduğum gerçeğiyle yüzleştim sonra.

    eğer adam gibi ders çalışabilseydim gibtiğimin üniversitesinde. 12 ders yerine 3 ders alsaydım alttan hiç bişey böyle olmuycaktı dedim.

    göğsümü gere gere para kazanmaya çalışıcaktım projemi gerçekleştiricektim dedim. iyice kafam bozuldu.

    sonra girdim bi millete baktım. etrafımdaki insanları düşündüm. herkes bi noktadan başarıyı yakalamış lan bi ben mal gibi kalmışım sanki. tamam bizde bişeyler yaptık bu güne kadar ama değersiz geldi gözüme.
    ···
  12. 62.
    0
    uzun süre evde kaldım şimdi. sabah bi kalkıyorum saat olmuş 11-12.

    ailemin gözüne batıyomuş gibi hissediyorum kendimi.

    projeyi defalarca anlattım onlara. anlatınca akıllarına yatıyo ama sonra unutuyolar sanki.

    dersler zaten tak gibi. bide üstüne inanmadıkları bi proje üstünde çalışıyorum.

    onların gözünde bütün gün internette takılan bi serseri olduğumu düşünüyorum. bu canımı çok yakıyo.

    bu akşamda okul meselesine kavga ettik. attım kendimi dışarı. tabi para istemeyede yüzüm yok. bi bankta oturdum sigara içtim.
    ···
  13. 63.
    0
    neyse devam edeyim. ben kendimi bildiğim için tabi öss senesi boyunca hep arkeoloji antrepoloji gibi istanbuldaki üniversitelerde olan düşük puanlı bölümleri tercih etmeyi düşünüyodum. amacım oydu ve heryerdede başta ailem olmak üzere herkese durumu kabul ettirmek için göğsümü gere gere söylüyodum. okul mokul gibimde değildi zaten. gibim diplomayı şimdi işletme okuyoruzda noluyo. işletme ile arkeloji arasında ne fark var mantelitesi içindeydim. ki hala öyleyim.

    olmadı ama. baskılara dayanamadım. aslında dayanırdım ama o ara nasıl bir pgibolojideydim bilmem istanbula yakın olan şuanki okulumu tercih ettim.

    kafamı gibim. çok pişmanım lan
    ···
  14. 64.
    0
    panpa bu kadar derdin üstüne uludağ üni'de olmamanı umuyorum amk.
    ···
  15. 65.
    0
    ilk zamanları zevkliydi ama. derhal öğrenci evine çıktım zaten. öğrenci evinde kalanlar bilirler. heleki ilk sınıf. daha millet birbirini tanımıyo. ev ahır gibi her akşam. evde en az 15 adam olurdu. herkes sigara yaktığı zaman evde yangın çıkmış gibi olurdu zaten. takılıyorum falan. genciz tabi hoşumuza gidiyo. bi de dedim ya lisede bi tak görmemişiz doğru düzgün oturup içmemişiz bile. okula başladığım ilk dönem herşey çok güzeldi. içtim eğlendim...
    ···
  16. 66.
    0
    neyse işte kardeşlerim...

    sonra aileme karşı inanılmaz bir vicdan azabı başladı.

    bu vicdan azabı birinci sınıfın 2.döneminden sonra etkisini arttırarak devam etti.

    işim gücüm içip sıçmaktı. derslerimde kötüydü. ve gerçekten zor durumda olan aileme çok yük oluyodum.

    hafta içi ordaki harçlığım. ev kirası. haftasonu eve geliyodum istanbuldaki harçlığım falan.

    hadi ikinci dönemde geçti öyle...
    ···
  17. 67.
    0
    2. sınıfa geldiğimde vicdan azabı artık ağzımı gibecek seviyeye gelmişti.

    ben lisedeyken babam biraz para kaybetti. ordan sonra maddi sıkıntılar falan işte bildik hikaye çoğumuz yaşamışızdır.

    derslerimde gittikçe kötüye gidiyordu. ordaki arkadaş ortamı falan ders falan hak getire. eşşek bağlasan 7 senede bitirir dedikleri işletmede daha 2. sınıfta 12 ders bırakmıştım. yani şuan üçüm ve alttan 12 dersim var.

    en taktanı ve beni en çok yıpratanıda neydi biliyomusunuz.

    iki ayrı hayatım vardı
    ···
  18. 68.
    0
    neredeyse ben.
    ···
  19. 69.
    0
    sakince rezerve alayım şurdan.
    ···
  20. 70.
    0
    derken ikinci sınıfta bitti yaza girdik falan. bizde yaz okulu yok büt var işte. bütlere bile doğru düzgün gitmedim. kendimi hep bir sene sonra olacaklarla, yani bu zamanlarda olmasını planladıklarımla kandırdım. derslerim tak gibiydi ama ben "seneye paranın dıbına koyunca önemi kalmıycak bunların" mantelitesi ile gibimdeki kıl zerreciğine bile takmıyodum.
    ···