kanseri siktim attım soruları alayım

gittim bakkala iki tane ekmek iki pakette kısa winston aldım. çıkarken rafta alkol gördüm. şimdi rakı desen olmaz ağır kaçar. bira amele kaçar. bende bi şişe şarap aldım. kavaklıdere bi tane. çıktım bakkaldan tam köşeyi döndüm caddeye çıktım apartmanın karşısında hai orman demiştim ya.yolun kenarında çay bahçesine benzeyen bişey vardı daha doğrusu park gibi bişey. girdim oraya çaktırmadan iki tane gül koparıp kaçtım hemen.

@126-128 saolun panpalar.

helal panpa

sonra geldim eve kapıyı çaldım girdim içeri gülleri verdim. çok sevindi bi an sarılacak gibi oldu ama geri çekti kendini sonra. bende tuhaf oldum çok. neyse bu gitti mutfağa yemekleri hazırladı. bende şarabı açıcam ama tirbüşon yok. işte erkekliğin test edileceği andı.. çatalla mantarı parçalaya parçalaya zorda olsa çıkardım.en gıcık oldugum şey mantarın içeri kaçması. bide parçalarıda geliyo ya bardağa doldurunca. içtiğinden bi tak anlamıyosun ozaman.

neyse. yemekleri getirdi. pilav biraz lapa olmuştu. bende acıkmıştım zaten ne olsa yerdım o saatte.bu ama nasıl dıl döküyo bana.yok ilk defa böyle oldu kusura bakma felan. pirinçten felan diyip duruyor. bende gülüyorum onun bu masum haline.yok canım çok güzel olmuş ellerine sağlık felan. halbuki zor gidiyordu mideye ama tavugu guzel yapmıştı. kesmiş tavuğu ince ince şerit şeklinde. bide baharatlamış felan görüntüsüde tadıda güzeldi. neyse yemeğimizi yedik şarapta doldurduk ama yemeğin ambiansına pek gitmemişti yemekle birlikte içmedik.

yemekten sonra ben açtım perdeleri koltuğu çevirdim cama gel burda oturalım dedim. manzara guzeldi. orman manzarasına karşı oturduk oylece.bi süre sessiz sessiz dışarıyı seyrettik.o sırada bende daldım gittim düşüncelere.
ya dedim sen şimdi burdasın. güzel bi başlangıç senin için ama ya sonra?ya umdugun gibi olmazsa sonrası? hadi bende onun zayıflıklarını buldum ona göre davrandım oda bunun için senin yanında dedim..ama o an yaptıgım herşeyde çok samimiydim sadece bunukendime kabul ettiremiyordum yada kabul etmek istemiyordum. bayaa bayaa kendimle kavga ediyordum..
o anda sessizlik onun cümleleriyle bozuldu.. bana:
- düşünme lütfen. yarını sonrasını düşünme. dedi..
ben öyle afalladım kaldım. sanki beynimi okumuştu.

koltuğun bi ucunda o bi ucunda ben oturuyordum.gel buraya dedim. yanıma geldi ayaklarını koltuğa çıkartıp dizlerini karnına çekti. kazağınıda dizlerine geçirdi. kafasını önüne eğdi yaslandı bana. oylece dışarıyı seyrettik on-onbeş dakka sessizlik oldu yine..

geçmiş olsun panpa. Saygi duydugum sinirli kisilerdensin "helal olsn". devamini da okuyacagim reserved.

sonra bu sessizliği manzaramızla penceremiz arasındaki caddeden geçen o.ç. beyaz bi şahin bozdu.ara gazı vere vere giderken haşırt diye teretuara çıktı. boyle bi ortamın içine ancak bu kadar edilirdi. çıktılar bide birbirleriyle itişip kakıştılar. sonra basıp gittiler. sonra ben gülmeye başladım.o da gülmeye başladı. yeni doldurduğumuz kadehlerimizi tokuşturduk. neye içelim diye sordu. bende fasülyeye içelim dedim. nede olsa seni onun sayesinde tanıdım dedim. fondip yaptık kadehleri. sınrada dışarıya daldık yine ama sırayla bi o bi ben kısa kısa kıkırdayarak gülüyorduk..

geçmiş olsun kardeşim. anlat dinliyorum seni. ben de uğurmumcuda oturuyorum bu arada. gelirsen uğra. şarap da getir panpa.

fasülye.. evet benim ufak bi yeğenim vardı 3 yaşındaydı.ilk ameliyattan çıktıktan sonra ablam bırakmadı illa bende kalacaksın diye. bende tamam dedim. neyse evde dinleniyorum. yemek yapmıştı taze fasülye felan pişirmişti. yeğende eline almış bi tane pişmemiş fasülye dolanıyor ortada. geldi yanıma sonra. meraklı yaşları işte. habire soruyo dayi nooldu. hastami oldun sen. felan diye. bende o elindeki fasülyeyi yuttum onu aldılar içimden dedim.bi gün hastaneye geldiklerinde sibel serumu değiştirirken ona sordu fasülyeyi senmi aldın? diye o da şaşırdı tabi ne demek istediğini anlamadı. sonra ben anlattım hikayesini.

@138 saol panpa.ben ankara ya taşındım. ankara da yaşıyorum şimdi. yolunuz düşerse beklerim.

oylece uyuyakaldı kucağımda. bende hiç kıpırdamadım saatlerce oturdum. yine daldım düşüncelere. sonra hertarafım uyuşmaya başladı kucakladım zütürdüm odasına yatırdım. bende balkonda iki sigara içtikten sonra geçtim salona koltukta uyudum.

ertesi sabah kalktım baktım saat 8 e geliyor. kapısını tıklattım uyandırayım diye. baktım cevap yok. daha güçlü vurdum kapıya. hadi öğlen oldu diye. açtı bu kapıyı ama gözler daha açılmamış. gülümsedi saat kaç diye sordu bende 12 ye geliyo dedim. hadi yaa oldu mu okadar dedi. hadi toparlan çıkalım biraz hava alalım dedim. gitti banyoya elini yüzünü yıkamaya.
işte o an bir kadının güzel olup olmadığını anlayabileceğiniz tek andır. eğer bi kadına sabah uyandığı ilk anda baktığınızda hala bıraktığınız gibi güzelse tamamdır.

çıktık dışarı. nereye gidiyoruz dedi. bende bi temiz hava alalım dedim. kendimizi çınaraltında bulduk çengelköyde. orasıda kalabalıktı biraz.yer var ama ben bekle dedim iki dakka. ayakta durduk biraz. sonra en önden bi masa kalkarken herkesden önce davranıp bir kaplan misali atladım masaya.gel dedim sonra. oturdu o da.bende burda maalesef böyle. hızlı olman lazım dedim. sonra sen çayları söyle ben geliyorum dedim. çıktım hemen köşeden börek aldım döndüm. oturduk kahvaltı yaptık beraber.sen nası bi adamsın ya dedi hiçmi üşenmiyosun bi dünya yol geldik kahvaltı yapmak için dedi. istersen kalkabiliriz dedim.o anda iki eliyle ellerimi tuttu yok yok çok güzel burası dedi. bende onun ellerini tuutum. sonra kalan börekleri deniz kenarındaki kefallere attı. çocuk gibi seiniyordu. bende onu böyle görünce mutlu olmuştum gerçektende..

oğlenden sonra evlerimize döndük. ayrılırken ufak bi öpücük kondurdum ben dudaklarına.. hiç birşey söylemedi. sarıldı bana sonra otobüse binip gitti..bu kadar zaman içerisinde telefonunu istemek hiç aklıma bile gelmemişti.eve geldim bi duş aldım. odamda oturdum bornozumla. sonra yaslandım geriye doğru. kafam karmakarışıktı.bir yandan halime bakıyorum.kel kafalı yüzü gözü şiş kolları sanki uyuşturucu bağımlısı gibi hertarafı mosmor. kaşlarım bile yok... tamamen dökülmüş. yaratık gibi bişey olmuştum..ve bu kadın benı bu halimle bile kabul etmişti bana göre.. sonra saçma düşüncelere kapıldım.
neydi bu?
aşk mıydı?
acıma duygusu muydu?
yada en başta düşündüğüm gibi zaafları mıydı?

oha panpa neyi anlatıyosun lan kanser kız arkadaşın mı bi tak anlamadım. direk son sayfaya baktım hikayeye dönmüş olay vay amk.

hangi insan hastaneye yatıp o eziyeti çekmek ister ki..ben istiyordum hemde sabırsızlıkla bekliyordum pazartesi olmasını. önümde koca bir gün daha vardı. kafamda kurup duruyordum. şöyle konuşucam şunu diyeceğim falan. beynimin içinde bin tane şey dönüyordu..

@145 panpa daha yeni başladık. bişey kaçırmadın merak etme.ama emin ol tamamen yaşanmış gerçekleri anlatıyorum..o dönemlerdeki ruh halimi, bakış açımı, yaşadıklarımı..bu lanet hastalığın ona karşı duyulan ilgi ve alakayla büyüdüğünü.. eğer ki bu hastalığa saygı duyup önemseyip korktuğunu belli edersen seni ne hale soktuğunu anlatıyorum.bu yazdıklarımı bi ağaç olarak farzet. tabiiki de anlatırken sadece gövdeyi anlatmıyorum. yoksa bu anlattıklarım odun gibi olurdu.bu ağacın dalları budakları var. üzerine konan kuşlar var. ister istemez onlarada gidiyor konular...

panpa okuyanı gibsinler iyileştiysen ne mutlu ama öyle zütün kalkmasın etrafa mikrop filan yayma ananı giberim. hadi öptüm karşim.