kanseri siktim attım soruları alayım

belki bi faydam dokunur

ben gitarın akordunu yaparken bi anda sibel ve erkek arkadaşı odadan çıktılar. ne olduğunu bile anlamadan önce sibel ellerimi bağladı arkadaşı da gitarın sapını zütüme soktu. o günden sonra anladım ki kanseri yenmenin çaresi maun ağacında gizli. çünkü gitar maun ağacındandı

kanseri atlattim diyenlerin cogu 3-4 sene sonra gene kanserden geberip gidiyo. bence sende 2 seneye geberceksin...

Gecms olsn bu arada

Devam etsene pnp

Reserved

Up up up

Up up up

ulan dogru soyleyeni 9 koyden kovarlar lafi dogruymus. sizin aminiza koyim. @1 senin ayri aq kanseri gibip atmismis. su an tumorler yasicagina inanmani istedigi icin inzivaya cekildi ama 2 sene sonra onlar seni gibip atcak. raat ol..

lan arifin manchestera attığı golü arıyordum nereye geldim amk.

lenf ti panpalar.5 ameliyat. 6 kür kemoterapi. tavsiye isteyen varsa yardımcı olurum. hayatımın en taktan 4 yılını yaşadım diyebilirim ama büyük konuşmamak lazım..

ertesi gün yatış işlemlerini yaptım hastaneye. istanbul da gördüğüm en düzgün temiz hastaneydi.6 kişilik bi odadaydım. karşımda yaşlı bi doktor yatıyordu emekli. biraz dolaştım katta baktım odalara ne var ne yok diye. hemşire geldi aldı dosyalarımı. sonra yarın sabah 9 da alıcaz seni ameliyata dedi.bi form doldurttu. ölürsen sorumlu diiiliz gibilerinden. bide anket gibi bişii dolduruyosun. kaç sigara içiosun daha önce hasta biri varmı ailende. alerjin varmı gibilerinden. neyse hallettikten sonra prosedürleri hastanenin bahçesine çıktım dolaştım sigara felan içtim. tost most atıştırdım bişeyler. baba felanda gelmişti onlardan ayrı takıldım ben. yalnız kalmak iyi geliyordu. akşama kadar hiç içeri girmedim desem yeridir. akşam bi pakete yakın sigara içip çıktım yukarıya. sabah uyandığımda başım kalabalıktı bayaa. aile akrabalar felan. yine bilindik manzarayla ugurladılar. yalandan gülümsemeler filan.bu kez sedyeyle diilde tekerlekli sandalyeyle gittik. gördüğüm en güzel ameliyathane çapa dır. yüksek tavanlar hertaraf beyaz ferah aydınlık bi yerdi. sonra t harfi şeklindeki masaya yattım. masa haç işareti şeklindeydi kolları yana açtırdılar sonrada bağladılar masaya. doktorlar geldi başıma. alper hoca ve şükrü hoca.bu noktada isim vermeye çekinmiyorum burda çünkü tandığım en iyi doktorlardı onlar.gaz maskesini burnuma dayayacakken bana ona kadar sayamazsın iddaya girelim mi diye sordu. bende yahu hipokrat yemininde bu espri yazıyo mu hepiniz aynı espriyi yapıosunuz dedim. onlar gülerken bende verdiğim ibretlik ayarın hazzıyla bayılmışım.

panpa okuyanı gibsinler iyileştiysen ne mutlu ama öyle zütün kalkmasın etrafa mikrop filan yayma ananı giberim. hadi öptüm karşim.

neyse ayıldım fazla uzun sürmedi.ama o narkoz sersemliğini yaşadım ilk ameliyatta. uyanır uyanmaz babama söylediğim ilk cümle :
-maç kaç kaç dıbınakoyayım?

ee haticeyedemi verdin küsküyü ? xdeeee

ne yaptın kanser senin annen!

ertesi gün kalktık öğlende. bizimkisi kanka ben dükkana gidiyorum dedi. tamam dedim bende yiyecek bişeyler alayım dedim. çıktım dışarı ama kafa zonkluyo acaip. gittim biraz kahvaltılık sebze felan aldım. geldim.dolaba koyacam... nereye koyuyosun amk. dolap yok ki evde.. gittim ben yine eşyaları aldığımız yere. bakındım buldum eli yüzü düzgün bi tane. bide unutmuyorum.aeg lavamat çamaşır makinesi aldım. eskiydi ama bayaaa hiç sorun çıkartmadı bize. sıkı pazarlık yaptım ama ucuza geldi çok. bizimkini aramadım hiç ona çok masraf olmuştu zaten. nakliyeyide kitledim ben ona sonra yerleştirdim içeri. çalıştırdım bi üç dört saat içini de temizledim iicene. tamamdı artık ekgib kalmamıştı. taşındığımızda fırın zaten vardı evde büyük bi tane. çıktım tekrar kadıköy sokaklarında turladım biraz. panpanın dükkanına uğradım. kızlar geldi ohooo beyimiz ekti bizi. hani yemek dedi. bende tamam bu akşam gelin söz dedim. kızlar diyorum onlara isim takmadım hiç farkettiyseniz. çünkü burada isim takmaya değer tipler değillerdi. neyse çıktım sonra mumi nin yanına uğradım. yarın geliyorum bak eminsin dimi dedim. geldi sırtıma vurdu iki kere güldü. senden daha düzgününü mü bulucam amk. dedi.mumi mdediğim bende 15 yaş büyük bi abimizdi.ama herkez oyle diyordu bizde oyle söylüyorduk.

otobüs geldi bitane 123U.hurdaya çıkmış halk otobusu. bende bindim beraber onunla oturduk yan yana. dikkat ettiyseniz hep bizim hemşire diye bahsediyordum şu zamana kadar.. çünkü adını o gün öğrendim. kendisini ifşa etmeyeyim ceren olsun adı.yok yok olmasın. herkezinki cerendi zaten. neyse
- ya ben senin adını bilmiyorum daha dedim. ismin ne?diye sordum.
- sibel(atıyorum) dedi.
o benim adımı soyadımı yaşımı herşeyimi biliyordu. dosyama hergün ne ilaç aldıgımı felan yazıyordu.
- memnun oldum. dedim sonra gülüşmeler felan. yalnız mı yaşıyosun ailenle mi diye sordum. sonra kafasını bana çevirdi.
- sence ben kaç yaşındayım? diye sordu.
- 24 hadi bilemedin 25. dedim.

beraber indik otobüsten. indiğimiz yer de bi tarafta bildiğin orman yolun karşısıda oldugu gibi site. ugur mumcu diye bi yer. oyle yolun kenarında ayakta durduk biraz. nerde oturuyorsun dedim. gösterdi apartmanı.6.kat dedi. hava da bi tuhaftı. soğumuştu birden. sonra baktı bana:

- gel bende kal bu gece dedi. bende tereddüt ettim biraz sonra
- tamam. neden olmasın dertleşiriz biraz. dedim

girdik apartmana asansöre bindik.bi kadın daha bindi bizimle asansöre.ben bastım 6.kata. kadında 3 e bastı sonra sibel de 5 e bastı. sonra bana bakıp göz kırptı. sonra 6.katta inip girdik eve. bana çok dedikoducu bi kadındır yandakı bınada oturuyo o yuzden oyle yaptım dedi.

bu günlük bu kadar panpalar. yarına devam kısmetse.. yazdıklarımı okuyupta yorulan o gözlerinizi yalarım. saolun varolun.