kanseri siktim attım soruları alayım

orda benimde çok sevdiğim bi pastane var. yolunuz düşerse gidin. baylan diye çok eski bi yer. girdik ben bunlara tramisu söyledim birer tane de kahve aldık. konuşmaya başladık.
- nerde okuyosunuz? bölüm ne?diye geyiğe başladık.
- yıldız teknik te.iktisat dediler.
1.sınıftalarmış. hazırlık okumuşlar geçen sene. pınar konya lı dilek te tekirdağlıymış. burda beraber kalıyorlarmış üç kişi.
- nerde kalıyosunuz peki diye sordum
- üsküdar da dedi. zaten yemeğe gidince görürsün evimizide dedi.
- siz mi yapacaksınız yani?
- evet tabiiki biz yapıcaz dediler.
- iyi dedim naapalım. başa gelen çekilir dedim. gülerek.
- yaa çok kötüsün. valla bak güzel yaparız çok dediler.
- tamam görücez bakalım. dedim.

onlarla aramda nerden baksan 7-8 yaş vardı.ve bunca yaşanmışlıklardan sonra çocuk gibi görüyordum onları. ikisi de çok güzel kızlardı ama belliki istanbula yeni gelenlerin yaşadığı o kültür erezyonuna uğramışlardı.bir anda farklı bir dünya. ailenin yanından kopunca o hissettikleri özgürlük hissi. sonra kahvelerimizi bitirdik kalktık. yürürken bi onlara bakıyordum bir de kendime.. kendimi çok yaşlı hissediyordum.yok bu olgunluk felan değildi. bayaa bayaa 50 yaşında gibiydim sanki.ama belliki onlar beni öyle görmüyorlardı. sonra hadi gidelim bize dediler. anca hazırlarız felan. tamam dedim. yürüdük dolmuşa atladık. doğancılardan yokuştan aşağıya inince köşede indik. sağ tarafa yukar doğru yürüdük biraz. vergi dairesini geçtikten sonra yokuşa doğru yol üzerinde bi apartmana girdik.bir kat çıktıktan sonra kapıyı çaldılar. kapıyı kırmızı kafalı mavi kadife eşofmanlı belliki yataktan yeni kalkmış bi kız açtı. hiç umursamadan siz miydiniz diyip girdi içeri. kızlar daldı içeri sonra dönüp hadi gelsene niye orda duruyosun dedi. girdim içeri bende.

bildiğiniz öğrenci evi. salonun ortasında orantısız bi kilim.iki tane çekyat. plastik sandalye masa. erkeklerden tek farkı daha derli toplu olmasıydı ama sadece salon böyleydi. tuvalet diye dileğin odasına girdiğimde oha amk. insan kendini kaybeder bu incinlıkta dedim. neyse geçtim oturdum ben koltuğa. pınarda geldi oturdu. sonra ev arkadaşları da geldi yanıma. uzattı elini ben hatice dedi. memnun oldum dedim elini sıktım. geçti oturdu o da kenara. sonra seslendi içeri dileek.bi çay yapsana hazır mutfaktayken dedi. dün gece nöbetçiydim uykusuzluktan ölüyorum. kusura bakma dedi. bende içimden hassktr yoksa bu da mı? dedim.sordum ne iş yapıyosun diye. akbankın çağrı merkezindeymiş.ben senide öğrenci sandım dedim. güldü.geçen sene bitti benim daha doğrusu sayılır dedi.iki dersten bekliyoruz işte dedi.bi yandan da esniyordu konuşurken. nerden peki dedim elimle pınarı işaret ettim. dilek te bizim ordan dedi. tekirdağlıyım bende dedi. komşuyuz onunla oda istanbulu kazanınca benim yanıma taşındı. pınar da onun okul arkadaşı beraber geldiler yanıma geçen sene. cariyelerim şimdi bunlar benim diyip güldü.sen? diye sordu. bende kadıköydeyim barda çalışıyorum dedim.ha yok onu biliyorum sen okuyo musun diye sordu. güldüm bende.yok ya dedim.ben bitireli 5 sene oldu dedim. hadi yaa dedi şaşırmış gibiydi.

- nooldu dedim?
- iyi bakmışsın kendine. dedi..
- bastım kahkahayı. uykusuzluktan öyle görüyosundur dedim.
- bana geçen olanları anlattılar. inanki sana çok imrendim. dedi.
- hayırdır. niye?diye sordum
sigara yaktı bitana sonra bi nefes çekip kafasını yukarı kaldırıp üfledi. pınara bakarak.
- pınarın dişlerini dökmüşsün. bende hep yapmak istemiştim bunu diyip güldü.
pınarda burnunu yukarı kaldırıp ha ha ha aman ne komik. dedi.sonra tekrar ona dönüp. aman da nası kızarmış benim yavrum diyip. uzanıp yanağından makas aldı. sonra bana dönüp. bakma sen bunlar çok iyi kızlardır ama işte öğrenecekler daha akılları bi karış havada dedi. sonra dilek girdi içeri. pınar hadi biz çıkıp bişeyler alalım dedi. kalktı pınar da.biz geliriz birazdan bak sen keyfine dedi. sonra kapıdan çıkarken dilek seslendi. hatice ben çayı demledim bi zahmet sen doldurursun artık diyip çıktılar dışarı.

hatice mutfağa gidip çay getirdi. biraz dengesiz bi tip gibi gelmişti bana.

- kadıköyde mi oturuyorsunuz dedi.
- evet. dedim daha yeni taşındım bende.bi arkadaşla birlikte kalıyorum. dedim.
- kız arkadaşınla mı diye sordu.
- yok dedim. anlattım biraz.

sonrada çayımı yudumlarken düşündüm bu nedir böyle diye. sanki sorguya çekiyo. altı üstü bi yemek yiyip gidicez. sonra sen sağ ben selamet. kısa bi sessizlik oldu.ben sordum bu kez.

- sen? dedim.işini gücünü kurmuşsun.yok mu birisi hayatında. evlilik felan düşünmüyor musun? diye sordum.
- niye sordun bunu diye cevap verdi soruyla bir yandan da gülerek.
- hiç.ne bileyim sordum öylesine dedim. harbiden de salakça bi soruydu. sanane amk.ilk defa görmüşsün iki dakka oturmuşsun özel hayatını irdeliyorsun dedim kendi kendime.ama o da soruyordu ben nedense mecburmuşum gibi cevap veriyordum.

sonra biten bardakları alıp mutfağa geçti o sırada kapı çaldı. pınarla dilek geldi. mutfağa bıraktılar poşetleri. pınar geldi. umarım seni rahatsız etmemiştir bu manyak dedi.yoo iyiyim ben bi sorun yok merak etme dedim. sonra içeri seslendi elin değmişken banada getirir misin bi tane diye.iki dakka sonra geldi mutfaktan çaylarla yine. kızlara sordu ne yemek yapıcaksınız diye. pınar da çorba var. türlü yapıcaz. sonra pilav da yapıcaz dedi. sonra mutfağa geçtiler dilekle birlikte. hatice bana dönüp:
- hiç şansın yok. istersen çıkıp iskelede bi balık ekmek yiyelim.aç kalıcaz bu akşam kesin. dedi..
- o kadar mı yani? diye sordum gülerek
- ya bunlar fasülyeyi bile böcek zanneder.sen ne diyorsun. dedi.
...
...
...

- huuuu.. orda mısın?? nooldu?
- ha.evet. dalmışım pardon. dedim.
- korkma bu kadar yahu şaka yaptım o kadarda kötü değil dedi.
bende sahte bi gülücükle karşılık verdim..ama öyle şeyler aklıma geldi ki.sanki o 5 saniyede bütün yaşadıklarım geçti gitti gözümün önünden.. sonra toparladım kendimi.

@498 saolasın panpa.

bunlar mutfakta bayaa bi gürültü yapıyorlardı. bizde içeride dedikodu yapıyorduk. pınar sevgilisinden yeni ayrılmış. ondan o gece dağıtmış bu kadar. dilek te bildiğin inek kızlardan biriymiş okulda. buraya gelince açıldı bunlar böyle dedi.tam tahmin ettiğim gibiydiler. umarım yemek konusunda haksızlık ediyorumdur diye düşünmüştüm ama maalesef o acı gerçekle yüzleştim. masayı hazırladılar oturduk. dilek eveeet çorbalar geldi felan kasım kasım kasılarak servis yaptı.ama hazır çorba kadar nefret ettiğim bişey yoktu benim. marketlerde çeşit çeşit satıyorlar.yok ezo gelindi tavuktu mantardı bilmemneydi.. hiçbi farkı yok amk. sadece adı farklı hepsinde tat aynı.. konserve türlü almışlar ama. bebek mamasının kahverengi olduğunu bi gözünüzde canlandırın!! görünce zaten ben pilav alsam dedim. baktım suratları düştü..ben biraz midesizimdir. pilavın yanına koyun oyle yerim dedim. hatice de sadece çorba içmişti. bana bakıp eğleniyordu çok. belliydi.getirdiler tabağı koydular önüme. bildiğiniz muhallebi kıvamında bişey.. zorla da olsa bi kaç kaşık aldım. ellerinize sağlık dedim.yaa ama bak yemedin hiçbişey dediler.ben akşamları çok yiyemiyorum. malum gece çalışıyorum ya hep felan kıvırdım kıvırmasına ama hatice pis pis gülüyodu yandan. kalktık sonra oturduk yine koltuğa. kahve yaptı bunlar oturduk hepberaber. saat 9 gibiydi.

@503.benimkisi lösemi değil panpa. bende tüm vücuduma yayılmış lenf nodları vardı. immatür teratom kitle. kapsül invazyonu şeklinde. senin anlayacağın.bi plastik balon düşün içinde de tümör olduğunu.ve bunların midenin üzerinde arkasında ve tüm aorta boyunca damara yapışık bir şekilde durduğunu düşün.ok?milyonda 3 rastlanan bir tür..

bana müsaade ben kalkayım artık dedim. hatice de bende çıkıyorum sigaram bitmiş alıp geleyim dedi. kızlara bi hoşçakalın felan dedikten sonra çıktık dışarı beraber. sonra hadi yürü gidelim dedi. baktım bi nereye dedim.gel hadi bişeyler atıştıralım şurda dedi. büfenin önünde durduk. sosisli yedik birer tane. yemeğin geyiğini yaptık biraz. sonra bu sigarasını aldı ayrıldık. bende biraz daha aşağıya yürüyüp. caminin ordan dolmuşa binip eve döndüm.

@507-508-510 saolun panpalar.

haa bu arada. yalanına sokuyumcular ayar vermeye çalışanlar çıkıyo arada. onlarada şunu söyleyeyim hiçbiriniz gibimde diilsiniz boşuna uğraşmayın. benim eksiyle şukuyla çüküyle işim hiç olmaz. onlar anca doymamış yağ oranı yüksek, kompleksli gerizekalıların tamah ettiği saçmalıklardır benim için haberiniz ola.

@513 saol panpa

iyi geceler hepinize panpalar. mümkün olduğunca çok yazmaya çalışıyorum ama idare edin artık. yarın akşam devam..

geldim panpalar. bugün izin yaptım. dün gece de bayaa geç saatlere kadar yazmıştım. saat 1 gibi ancak uyanabildim. duş felan derken saat 3 te anca evden çıkabildim. berbere gideyim dedim. koskoca cebecide berber bulamadım. aşşa okulun oraya giderken bi pasajın içinde buldum girdim hemen. sonra ankaray-metro yapıp ankamalla gittim. biraz dolandım saat 5 oldu zaten. bişeyler yiyim dedim. istanbulda arbys in burgerlerini seviyordum çok. orda da varmış. oturdum yedim bi tane. sonra koçtaşşaana geçtim yanında. çam ağacı aldım bi tane. süsle ışıklar çok pahalıydı. onlarıda evin ordaki ucuzculardan aldım. geldim eve yaptım ağacı şıkır şıkır yanıp sönüyo. mısır patlattım bide. keyif benim valla bugün. neyse geçmişe dönüyorum ben yine...

ertesi gün ben gittim işe öğlenden sonra. mumiyle lafladık biraz. dünün geyiğini yaptık. takıl işte olm fıstık gibi kızlar dedi.sen olmasan bi başkası olacak zaten gibisinden telkinler felan.yok babacım istersen sen takıl elinden tutar baba kız gezersiniz dedim.olm dur daha ben varım sırada. antropoza mı girdin amk. daha yaşın ne başın dedi güldü. bende cd leri ayıkladım biraz oyalandım. sonra yukarı çıkıp adisyonları toparladım. uyukladım birazda. sonra içerisi hareketlenmeye bşlayınca indim aşağıya geçtim kasaya. hesap geldi ben adisyonu hesaplarken ses geldi naber patron diye. mumi yanımda.ben sandım ki ona sesleniyo. sonra dürttü beni. kafamı kaldırdım. bizim kırmızı karşımda gülüyordu. hoşgeldin dedim bi yandan da hesap alırken. neyse oturdu bu karşıma. kafasını çevirdi sağa sola etrafa baktı:

- değişmiş burası bayaa. dedi.
- gelir miydin buraya dedim.
- evet ama çok eskiden.
- burası muammerin dedim elimle gösterip mumi yi.
- o da uzattı elini hemen. memnun oldum dedi. hatice de uzattı elini.
- hayırdır? dedim göz kırparak.
- mariachi versene bi tane dedi. açtım verdim bi tane.
- naapiim. evdeki halimi gördün. dedi.bu kızların peşinden koşucam diye telef oldum dedi.bi de dileğin annesi her allahın günü arıyo.yok ablasısın sen. göz kulak oluyo musun felan diye. bunaldım attım kendimi. baktım konuşacak kimse yok geldim buraya.
- he yani kimse olmadığı için burdasın. güzel.. dedim.
- amanda beyimiz çokta alınganmış gibisinden bi laf etti.
- boşver takma kafana dedim..

dördüncüyü içiyordu ki.

- dikkat et senin de dişini kırarım yoksa dedim.
- sen beni o tazelerle karıştırma dedi. gülerek.

saat 2 ye geliyordu müşteri de azaldı içeride. mumi yi de postalamıştım erkenden.

- kaçta kapatıyorsunuz? diye sordu
- birazdan toparlanırız.iki masa kaldı sadece dedim.
- tamam. dedi.altı tane içmişti.
- ben bırakırım seni merak etme dedim.
- hiçbişey söylemedi.ben geliyorum şimdi diyip tuvalete gitti.

anlaşılan o ki.hatice bana fena saracaktı... çirkin değildi.ama güzel de değildi. sadece davranışları konuşması tuhaftı.o kadar.ha ciddi bişey düşünür müyüm? asla..ve bunu birlikte olduğum insanlara da açık dille söylüyordum artık.. gelecek için bir plan yapmıyordum artık. belki de kendi kendime gelin güvey oluyordum. neyse geldi tekrar yanıma. müşteriler de gidince topladık biraz ortalığı. çıktık dışarıya.

dışarı çıktık çocuklarla şukulaştık.iyi geceler felan yani. sonra hatice biraz yürüyünce ahanda sardı valla dedim içimden. hafiften sallanıyordu. tuttum bunu.
- gel atlayalım şurdan bi taksiye dedim. durdu yolun ortasında
- ben eve gitmek istemiyorum dedi.
- ne yapmak istiyosun peki? diye sordum.

cevap vermeyince. tamam hadi gel dedim. iskelede arabadan bi kokoreç aldım. karnım acıkmıştı. orda otobüs durağına oturduk. üşüdü bu tabi. tekrar sordum bırakayım seni diye. bana dönüp.
- sen nasıl bi adamsın ya dedi
- niye? dedim
- ya senin yerinde kim olsa eve atmak için uğraşır durur.bi kere bile sormadın bana dedi.
- ben seninle yatmak istemiyorum ki.dedim
- sinirlendi bu dudaklarını büzüştürdü. yarı ağlamaklı ben eve gidicem dedi.
- dur dedim yaa. yanlış anladın beni.bak çok güzel bi kızsın sen. çok farklısın ama canını yakarım senin dedim. benden hiçbirşey bekleme dedim.
sonra bi taksi çevirdim. bindik.hiç konuşmadı. evinin önünde indi bu apartmana girince bende yokuştan tekrar zeynep kamilin ora çıkıp eve döndüm. yattım uyudum..

eve geldiğimde bizim panpa atmış zaten kızları yine. biri salonda sızıp kalmış. ortalığı da dağıtmışlardı bayaa. hiç ilişmeden sessizce gittim yatağa. neyse bir haftadan fazla geçmişti hiç aramadı beni. bende aramadım hiç.iş güç uğraşıyoruz monoton bi şekilde.iki akşamda bi panpa da uğruyo eve. bende dükkana uğruyorum. evde görüşemiyoduk hiç zaten. oyle geçiyordu günler. sonra pınar aradı beni bi gün. naapıyosun nasılsın hiç aramadın felan diye. bende iş güç işte biliyosun beni felan dedim.sen gitar seviodun çok bu hafta gel bizim okula konserler var dedi. bahane oldu buda benim için. tamam dedim.ama sadece 1 gün iznim vardı. şansıma da ii bi adam çıkmıştı. neyse..pazartesi günü gittim ben bunların okula.o zaman daha davutpaşa ya taşınmamıştı okul. oditoryumda etkinlikler yapılıomuş her sene orda. klagib gitar yarışması vardı.onu seyrettik. hatta bi çocuk çıkmıştı gülmüştük çok. beste yapmış. halbuki verdiği listeyi çalması gerekiyomuş. bide 7 telli gitar yaptırmış kendine. cazır cuzur çaldı bi taka da benzemiyodu. sanatçı tribine girmiş eleman. parçasına da kusmuk adını vermiş. jürilerden biri de isabet olmuş felan dedi. amaaan neyse işte. geçtik orda basket sahasının yan tarafına oturduk masaya. dilek,pınar,ben bide murat diye bi çocuk vardı. çay felan getirdiler.ben laf arasında haticeyi sordum naapıyo gibisinden. naapsın işe gidip geliyo dediler. arada kaynadı sohbetin işte..

sonra ben kızlardan telefonunu istedim. önce bi tereddüt ettiler sonra dilek verdi numarasını. kapıdan çıkarken gözüme pınar la bi çocuğun gözgöze gelmesi takıldı. çocuk bize bakıp dudaklarını büküp kafa sallar gibi salakça bi mimik yapmıştı. pınar kafasını çevirdi hemen. beşiktaş iskeleye doğru yürüdük yokuş aşağı. üsküdara geçtik. sonra gelin oturalım biraz dedim ben.o zamanlarda iskelenin hemen karşısında otobüs duraklarının orda bi pub vardı. ömrü çok kısa oldu ama güzel yerdeydi. üsküdarlı panpalar bilir. ahşap bi yer yapmışlardı oraya. oturduk birer tane bira içtik orda.o çocuk ayrıldığı sevgilisiymiş. tamı tdıbına 5 ay çıkmışlar. bende içimden vay amk.ne aşkmış ama be!!dedim. neyse anlattı da anlattı bu.yok bana şunu dedi ben bunu yaptım felan. yarım saatte kafam bidon gibi olmuştu valla. sonra yürüyerek çıktık bunların evine.gel felan oturalım dediler ama haticeyle de karşılaşmakta tereddütlüydüm henüz.. çıktılar bunlar. bende geriye dolmuşlara doğru yürümeye başladım.

ki karşıma üç tane bin çıktı. sağdakini tanıdım hemen. evet o ydu. bana seslendi birader bi bakar mısın buraya dedi.o sırada bende yanımdan hiç ayırmadığım swiss knifeımı cebimde açmakla meşguldum. açıkçası benden yaşça çok küçük birisinin bu şekilde hitap etmesi komiğime gitmişti gülmemek için zor tuttum kendimi.ha şimdi bazı panpalar diyebilirki yalanına sokuyum üç kişiye mi daldın diye.yok oyle bişey olmadı o gün. baktım bi nooldu dedim.sen kimsin lan ne işin var pınarla dedi. baktım yavaş yavaş üzerime de gelmeye başladılar. çıkarttım cebimden çakıyı. aça aça da tırtıklı kısmını açmışım cebimde. dayadım bunun boğazına. yanındakiler tırstı acaip ama. asıl sen kimsin lan benim kızkardeşimin peşinde ne dolanıyosun bin diye bağırdım. beti benzi attı.abi okul arkadaşıyım ben. hani onu korumak için felan dedi. sana mı kaldı lan dedim onu korumak. gibtirin gidin dedim. döndüler geri gittiler ama yusuf yusuf olmuşlardı belliydi. korkak morkak demeyin bana. başka bişey desem dalacaklardı bana. sonra al başına belayı. dayak yemeyede hiç niyetim yoktu açıkçası hiç içinde olmadığım taktan bi mevzu için..