1. 1.
    +12 -2
    duyguların en güzelinden mahrum kalmışsınız demektir panpalar. en önemlisi yalnızsınız demektir.

    liseliler hadi canlarım dışarı alalım sizi. neden mi?

    am---> yok
    züt---> yok
    meme---> yok

    bakın sol daşşağa
    zütünü vermek isteyen,
    züt capsi paylaşıp tahrik olan tahrik etmek isteyen,
    gibtiği kızları anlatan,
    aşk acısı çektiğini düşünüp sayfalarca anlatan,
    karşısına çıkan ilk kızı hayatının aşkı olarak görüp içen sıçan amı zütü dağıtan,
    ergen ruh haline sahip liseli, üniversiteli, çalışan çalışmayan, memur, emekli kişilerimiz
    inci de aşk hayatını anlatan namuslu(!) panpişleriniz
    dizi izleyip kendilerini o karakterlerle özdeşleştiren kimlik bunalımı yaşayan panpalarımız mevcuttur.

    içlerinden seçin beğenin alın takılın gezin özgür bir toplumun(!) özgür bireyleri olun. lütfen insan gibi tepkiler verin fikirlerinizi önemseyen bi insan var karşınızda . elinizi gibinizden uzaklaştırın.

    hadi bakalım.

    ben anlatırım dinleyen dinler dinlemeyen sol daşşağın akışına bırakır kendini.

    edit:
    @255 başlığın ilk liselisi de geldi amk.
    ···
  2. 2.
    +2 -1
    bundan birkaç ay önce inci de yazdığım hayat hikayemden ibret alan
    benim hayatımı okuduktan sonra lan acaba olur mu ben de yapabilir miyim diyen küçük büyük bir sürü insanla tanıştım.

    bunun yanında kınayan yanlışımı yaptığım hataları yüzüme vuran bi grup insanla da.

    o yazıyı yazmayı bıraktım çünkü her yazdığımda aynı günleri hatırlamak rahatsız ediyodu insanı panpalar.

    incinin en güzel yanı yalnız olmadığınızı bilmek güzel kardeşlerim.

    bu yüzden burdayım ve şu an okuldan çıkıp 8 saatlik gib gibi geçen tedavi adı altında anamızı giben o labratuardan uzaklaşıp uyumak yerine incideyim.

    panpalar mevzu aile. yani işler sakat. napcağım konusunda, sonumuz hakkında hiçbir fikrim yok.

    3 5 satır anlatacağım bişeyden sonra soracağım. ne yapmayalım nerde hata yapmışım amk diye.

    burda adam gibi fikir veren adam gibi dinleyen çok insan gördüm ben.

    çok özet geçerek kendimden bahsedeyim. uzatma gibi bi niyetim yok vakti olanlar buyursun okusun panpalar.
    ···
  3. 3.
    +1 -1
    önce nasıl bir bini dinliyosunuz ondan kısaca bahsedeyim sonra.

    yaş 20 diş hekimliğinde öğrenciyim anlayacağınız zamanında derslerle fazlaca vakit geçirmişliğim var.

    hayatımda eğitimimden daha önemli ikinci bişey olmadı güzel kardeşlerim.

    ne bir amlı.
    ne bir futbol takımı
    ne bir bilgisayar oyunu
    ne bir ideoloji

    benim varolma amacım 3 5 integral sorusuydu. sıvıların kaldırma kuvvetiydi benim geceleri düşündüğüm şey.

    derslerim yüzünden oldu olanlar .

    hani anlatıyosunuz ya o kız yüzünden hayatım kaydı diye

    benim hayatımın düzene girmesine de hayatımın gibilmesine de sebep olan tek şey dersler ve ailem oldu.
    ···
  4. 4.
    -1
    hiç ilkokul anılarımdan ortaokul da hoşlandığım kızdan yada lisede biraz populer olunca yazan çizen kızlardan bahsetmeyeceğim anlatacağım tek şey bi kaç matematik sorusu bi insanın hayatını nasıl değiştirir bu olacak

    yazmaya şu an karar verdiğim için entry leri hemen giremeyeceğim reservelerinizi aldıktan sonra kafanızın rahat olduğu bi durumda okursunuz eliniz gibinizde beklemenize gerek yok.

    sonuçta hep söyledim hikaye içeriği çok farklı.
    ···
  5. 5.
    +2 -1
    öncelikle ailemden biraz bahsedeyim .

    babam baş kahramanımız : o bir doktor panpalar
    bunu daha önceki hikayemde de belirtmiştim okuyanlar bilirler .

    ama öyle zütü kalkık doktor çocuklarından olamadım hiç bir zaman .
    neden mi

    öyle bi doktor düşünün ki kardeşlerim.

    adam yan odasındaki uzmanın kazandığı paranın haramlığını helalliğini düşünerek geçiriyor gününü. eve geldiğinde anasını gibim bu doktorların hepsinin. onun bunun parasıyla ev alıyolar muayene ücretlerini katlaya katlaya araba alıyolar yetimin hakkı var onda onun bunun hakkı var o parada. hepsinin dıbına koyayım felsefesiyle yaşayn bi doktor.

    yani hiçbir zaman ne o anlattığı gibi havalı arabalar
    ne o bahsetttiği lüks evlere sahip doktor çocuklarından olmadım ben. ve ne yazık ki olamadı kardeşlerim.

    okula lüks arabaların içinde gelen doktor binlerinden
    yada hastalandıklarında çatır çatır rapor alıp okuldan bin yıllığına uzaklaşan doktor veletlerinden,
    ve orda burda ellerindeki eşantiyonlarla hava atan bebelerden olmadım olamadım.( bunun bi havası yoktu aslında ama kırtasiye masrafı diye bi kaygıları yoktu binlerin)

    çünkü buna izin vermeyen yaşam felsefesine sahip bir babanın çocuğuydum.

    o ezilenin yanındaydı.
    onu tanıyan bütün fakir ihtiyaç sahibi insanlar övünürdü onunla.
    o doktoru tanıyoruz.
    hastaneye her gittiğimizde işimizi görüyor. diyorlardı.
    elindeki avucundakini verir milletin karnını doyururdu. o çocuklarına kendini adamış bir babaydı
    ···
  6. 6.
    +1 -1
    bi insan asla mükemmel olamaz değil mi amk ?

    o da değildi. bu kadar övünülecek duyguya sahip o insan birilerine eziyet etmeliydi ki. onun da insan olduğunu düşünelim panpalar.(!)

    annesine babasına ve beni en çok üzen de eşine ettiği zulüm vardı bi yerde de .

    ama bunun farkına varan bir kişi bile yoktu dışarda.
    ···
  7. 7.
    +1 -1
    evlilikleri hiçbir zaman güzel gitmedi panpalar.

    ben anne ve babanın aynı yatakta uyuması gerektiğini çok sonradan öğrendim güzel kardeşlerim.

    hatta amk yaşadığım olayı anlatayım.
    ortaokul zamanlarıydı sanırım. evine gittiğim bi arkadaşım. akşam annesiyle babasının uyuyacağını söylemişti ben de
    iyi geceler ayşe teyze
    iyi geceler ahmet amca

    dedikten sonra lan amk baktım bunlar aynı odaya gidiyo uyumaya. çüş amk. lan normalde baba salonda uyur anne yatak odasında tek yatmaz mı lan.

    epeyce bir şaşırmıştım arkadaşımı çağırıp '' lan aynı yatakta mı yatıyo annenle baban yuh be diye mal mal bakıyodum . o bin de sen ne sanıyodun gerizekalı dedi güldü.

    lan amk gördük mü beraber uyuduklarını
    düzgün bi sabaha günaydın dediklerini

    bi konu da anlaştıklarını yolunu yorddıbını gibtiğim. görmedik değil mi huur çocuğu. görmedik ondan soruyoruz.

    diyemedim tabi. hıı tamam neyse deyip geçiştirmişimdir büyük ihtimalle.

    kısacası: kendimi bildim bileli asla aynı yastığa baş koymadı o iki insan. ama bunun yanında 22 yıl süren ve hala devam eden bi evlilik...
    ···
  8. 8.
    +4 -1
    benm ailemde huzur diye bi kavram yoktu panpalar.

    ne kahvaltı masasında
    ne akşam yemeğinde
    ne iftar sofrasında
    ne 5 çaylarında
    ne akşam izlenen dizilerde

    ben ve 2 kardeşim bunların hiç birini yaşamadık panpalar.

    aile demek evlilik demek çileden başka bişey değildir. ben böyle gördüm. evlilik demek kadının çile çektiği , dövülmekten beter edildiği ,
    insandan sayılmadığı ,
    duygularının fikirlerinin önemsenmediği bi kurumdu.

    kadın gerizekalıydı.
    kadın konuşamazdı
    kadının fikrini söylemeye hakkı yoktu.

    bu konuşmalarını feminizme bağlamaya çalışacak gerizekalılara bi kaç lafım var.

    burda konuşulan o amlı kategorisine sığdırılan insanların bir çoğu kadın lafını kadın diye hitap edilmeyi haketmeyen gerizekalı sürüsünden başka bişey değil kardeşlerim.

    sizi doğuran o insan
    hamileliğinde sırf size bişey olmasın diye dertlenip kederlenip içtiği sigaradan vazgeçen o melek
    babanızdan her dayak yeme ihtimalinizde araya giren o kişi
    bazılarımızın doyamadan kaybettiği o mucizevi insan
    ne zaman sıkışsanız sizi kurtaran
    ağzından çıkan bir lafla size huzuru bağışlayan kadın

    ona annenize kadın diyosam ben burda anlattığınız o huurlara kadın kız diyemem panpalar.

    onlar amlıdır amlı kalacaktır.
    ···
  9. 9.
    +1 -1
    ara veriyorum amk boyun fıtığım azdı yine. bi dolanıp geliyim panpalar.

    şu ara çok dinleyen de yok zaten bekletmiş olmam kimseyi.
    okuyan kardeşlerim sorun sağlık olunca akan sular duruyo amk.

    10 dk ara.
    ···
  10. 10.
    -1
    geldim devam ediyorum panpalar.
    ···
  11. 11.
    +1 -1
    daha 1, sınıfa başlamadan büyük bir beklentiyle büyütüldüm panpalar.
    okula gönderilirken çizgi çizme konusunda bile iyi olmalıydım ki arkadaşlarımdan önde gitmeliydim.
    adamlar A yazmayı öğrenirken benim ALi yazmayı bilmem gerekiyodu.

    bu şekilde geçmiş 8 yıl sonunda. beni lgs denen bi sınav bekliyodu panpalar. bu 8 yıllık süreç içerisinden babamın hırsı yüzünden bi çok enstrumanı çalabilmem için kurslara gönderildim.

    bi çok sporu başarıyla yapabilmem için kurslara gönderildim.

    ve 8 yıl sonunda düzgün bir liseye ki bu onların gözünde fen lisesi oluyo. kazanabilmem için sürekli ders çalıştım panpalar.

    bu şekilde geçen bir çocukluk hayal edin.
    ···
  12. 12.
    +1 -1
    arkadaşları dışarda futbol maçı yaparken kendisi enstrumanına çalışmak zorunda olan bir çocuk.
    arkadaşları karı kız peşinde koşarken o zihinden problemler adı altında bi kitap çözmek zorunda olan bir çocuk (bu kitabı benden başka hatırlayan var mıdır acaba)(öğrenim hayatı boyunca matematikte iyi bi öğrenci olmama sebep olan gibik kitap)
    yaşıtları taso peşinde koşarken sırf babasının haram dayatmasına karşı gelemeyip oynayamayan bir çocuk düşünün.

    işte o bendim panpalar. ve 8 sene sonunda 4 enstruman çalabilen bir kaç spor dalında çok başarılı. ve aynı zamanda fen lisesine gideceği neredeyse kesin olan. çünkü hedefi ankara fen lisesi olan bir çocuğa dönüşmüştüm.
    ···
  13. 13.
    +1 -1
    8. sınıf sonunda babamın da büyük emekleri sonucu bulunduğum şehrin fen lisesine kapak atmıştım artık. adam akıllı bi lise öğrencisiydim bilinçliydim. bi çok ülkenin başkenti takır takır sayabiliyordum. müzik konusunda yaşıtlarımdan çok üstün bi bilgim vardı.
    3 5 soru fazla çözebiliyordum.

    ama hala kadına saygı duyulması gerektiğini bilmeyen.
    yolda hava karardıktan sonra gezen bütün kadınların potansiyel huur olduğunu düşünen.
    ilerde evleneceğim kadına nasıl davranmam gerektiği konusunda en ufak bir fikri olmayan
    bir bine dönüşmüştüm.

    çünkü benim doktor bir babam vardı.
    ···
  14. 14.
    +3 -1
    @17 panpa bunları keşke daha iyisine sahip olsaydım diye anlatmıyorum.

    ve inan her zaman şükrediyorum.
    azıcık daha sabırlı dinleyebilrsen sonunun nereye gittiğini göreceksin.

    benim şu saatten sonra belki tek başına ölecek kimsenin umrunda olmayan bi babam var. yenmesi gereken hastalıkları var.

    ve yanında kimsesi yok.

    ben onun sonunu merak ettiğim için burdayım. ona nasıl davranmam gerektiğini öğrenmek için burdayım.

    çok haklısın belki senin çocukluğundan çok daha iyi bir çocukluk geçirdim. ama ailemi beni tanıyın ona göre yorum yapın diye anlatıyorum bütün bunları.
    ···
  15. 15.
    -1
    fen lisesine başladığımda da ilk hedef üniversite sınavıydı. sınıfa girdiğimde kitaplarının daha ilk sayfasına adlarının altına hacettepe üniversitesi ingilizce tıp fakültesi gibiminci anabilimdalı taku bilmem kim yazan tak gibi hırslı insanlarla tanışmak zorunda kaldım.

    adamların hayattan başka beklentileri yoktu. hoş bunu yazan gerizekalı hırsının kurbanı olup hacettepenin yakınından geçemedi o ayrı ama . o yaşta böyle gerizekalıca tutumlara sahip bir nesille karşılaştım. o zamanlar bunun adına da kişisel motivasyon deniyordu.

    odalarımıza yazdığımız yok cerrahpaşa tıp fakültesi
    yok odtü mimarlık
    yok boğaziçi elektrik elektronik

    bunlar insanı motive edermiş.

    yok amk motive falan etmez panpalar. sen istediğin hayalini kurduğun hayatı yaşayamadığın sürece bunların hiçbiryle motive olmazsın.

    o yazdığın güne de o yazdığın kağıda kaleme de hayatın boyunca küfredersin.

    şu dünyada bildiğim en taktan şey tanıdğım en gibik şey hırstır panpalar.
    ···
  16. 16.
    +1 -1
    işin garip tarafı benim gibi büyütülmüş 2 kardeşim daha vardı panpalar.

    düşünsenize bu kadar donanımlı 2 çocuk daha.
    onların ALLAH vergisi sahip oldukları bi zeka vardı.

    dolayısıyla kendilerini odaklayıp çalıştıkları her işi halletmişlerdir.

    benim aslında başlığı açmama sebep olan kişiler işte o iki varlıktır kardeşlerim.

    aramızdaki yaş farkının fazla olmadığını anlattıklarımdan anlayabilirsin.

    ben liseyi okumak için yeni bi ortama alışmak için çabaladığım sıralarda 2 numara da lise giriş sınavlarına çalışıyordu.

    ve babamın bana büyük sorumluluk yükleyecek o cümlesiyle tanıştım güzel kardeşlerim.

    dankek sen bu sınavı hallettin bi şekilde dersaneye gitmeden. o kapitalistlere para vermeden. aynı şeyi kardeşin için yapmanı istiyorum. onu da çalıştır o da fen lisesine girebilsin. sana güveniyorum bu işi yapman gerekiyo.

    eğer böyle bi baba sizden böyle bi talepte bulunmuşsa yannanı yemişsiniz demektir panpalar.
    ···
  17. 17.
    -1
    lan amk daha yaşım kaç başım kaç. bu iş için dersaneler var baba nasıl yapayım. adamlar dünyanın parasını alıyo buna rağmen her öğrenciyi fen lisesine sokamıyo amk.

    ben nasıl tek başıma 3 kuruşluk bilgiyle bunu yapacağım .

    diyemedim tabi. tamam baba dedim geçtim.

    kendi derslerimi unuttuğum gün o gün başladı. kardeşimi yanıma almak zorundaydım. nasıl yapcam nerden başlayacağım hiçbir fikrim yoktu panpalar

    kardeşimi çağırdım konuştum bunu babamın isteği olarak değil de onu yanımda istediğim için yaptığımı söyledim ve hergün düzenli(bu kelimeden hep nefret etmişimdir) bi şekilde ders çalışmaya başladık.

    soruları olduğunda hepsini çözmek için tekrar eski konulara döndüm . yapamadıklarımı okulda hocalarıma sordum. geceleri uykusuz kaldık . o da ben de çok yorulduk panpalar. ama
    işin ucunda kardeşim ve onun geleceği olunca istediğiniz kadar zor ve aşılmaz şeyler koyun ortaya. elimden ne geliyosa yapmaya hazırdım.

    ve yaptık da sınava girdiği sene o da fen lisesi öğrencisi olmuştu.

    o da bi çok müzik aletinin başarılı bişekilde çalabilir hale gelmişti.

    işin en güzel tarafı bununla övünen ve evlatlarıyla gurur duyan bi melek vardı.
    ···
  18. 18.
    -1
    @25 panpa çok fazla şey yazmıştım kendimle ilgili amk. sildim bi çocuğunu doğru dürüst bi şey kalmadı geriye yarım yamalak hep . o zaman da söylemişlerdi özet geç lan diye ama dinlemedim kimseyi gib gibi yazdım sonra da sildim panpa.

    merak ettiğin bişey olursa buyur sor panpa. olabildiğince özet geçip yazıyorum. şu ana kadar yazdıklarımı epeyce bi zaman da yazamamıştım eski hikayede.
    ···
  19. 19.
    0
    @28 sor panpa dinliyorum.

    kardeşim de fen lisesini kazandıktan sonra. sıra 3 numaraya gelmişti panpalar.
    şaka gibi gelecek ama aynı yolları onunla da beraber aldık.

    yine çok çalıştık yine yalnız bırakmadım. yine uğraştım amk. yine dersaneye göndermedi bizimkiler panpalar.

    ve o da kazandı fen lisesini. birbirine çok yakın yaşlara sahip 3 tane klon çocuk.
    ···
  20. 20.
    0
    erkek kardeşim de liseye kapağı atınca babamın bana olan tavırları giderek değişmeye başladı.

    panpalar hepimiz zamanında dayak yemişizdir
    hepimiz aşağılanmışızdır. ama bu aşağılanmalarrın en taktanı arkadaşının yanında olanıdır ben uzunca bi süre gib gibi insanların ortasında rezil edilen otobüste babası tarafından ağır laflar işiten.

    bu yüzden insanların garip garip bakışlarına maruz kalan bi insan olmuştum.

    babamın bize yüklemiş olduğu bütün görevleri başarıyla tamamladık panpalar. özellikle ben en ufak bi saygısızlık en ufak bi bilmişlik yapmadan ne dediyse yaptım çünkü o benim babamdı.

    çünkü ben şunu biliyordum. sen babana nasıl davranırsan ilerde aynı muameleyi kendi oğlundan görürsün.

    ben oğlumun bana saygı duymasını isterim kardeşlerim.
    onun bana sırtını dönmesini. teker teker aile fertlerimi kaybetmeyi istemem

    yalnız başıma yapabiliecek biri değilim babam da değildi ama o kimseyi hiçbirşeyi kaybetme korkusu yaşamadı hayatı boyunca.

    her kafası bozuk olduğunda gibti yıktı geçti ortalığı. sorgulamadan. sonrasını düşünmeden. annesine bağırdı çağırdı küfürler saydırdı babasına etmedik laf bırakmadı. gözümüzün önünde. dede diye saygı duyduğumuz o adam utancından onca sene yüzümüze bakamadı onu tanımadan büyüdük.

    ben böyle bi baba olmayacaktım panpalar.

    yeri geldiğinde gibtiritaktan sebepler yüzünden dünyanın dayağını yedim o yaşta. bunları kendimi acındırmak için söylemiyorum amk iyiki yaşamışım da diyemiyorum ama..

    aynı sebeplerden kardeşlerime el kaldırdığında hep araya giren onların yiyeceği dayağın 2 katını yiyendim.

    amk yine olsa yine yaparım.

    öyle bi çocukluk geçirdik ki amk.
    hepinizin anılarında olan yok vazoyu kırdım annem dövdü. camı kırdım top oynarken annem terlik fırlattı.

    bunların hiç biri hayatımda yoktu benim. ben 30 yaşında insan gibi çocukluk geçirdim panpalar. sorumluluklarm vardı çünkü ben 3 kardeşin en büyüğüydüm. ben 10 yaşında bağlama dersi veriyodum çünkü onlara ben lisedeyken bi dersaneye dönüşmüştüm çünkü buna rağmen lisede o yaşa gelmiş olmama rağmen haketmediğim lafları arkadaşlarımın kardeşlerim ve önemsediğim o insan annemin gözü önünde aylarca işittim durdum .

    bazen dövsün istedimm yemin ederim panpalar. vursun da bitsn bu işkence istedim ama öyle laflar etti ki. öyle belden aşağı vurdu ki artık ne dayanacak ne de tahammül edecek gücüm yoktu kardeşlerim.

    bavulumu topladım gibtir olup gidecektim evden. nereye ankaraya anneannemin yanına.
    Tümünü Göster
    ···