karmakarışık aşk hikayemi anlatıyorum

dinleyen 1 kişi bile varsa ses versin lan :(

azcık up

ertesi gün selinden "ölüyorum dayanamıyorum artık" diye bir mesaj geldi. "böyle olmasını sen istedin" diye mesaj attım. "hani kıyamazdın bana" diye tekrar bir mesaj attı. "eğer tamamen benim olsaydın saçının teline zarar verenin dünyasını yok ederdim" dedim. mesaj atmadı daha. 1 hafta sonra tekrar bir mesaj daha geldi.

devam ameke devam

mal mal hikayeleri takip ediyonuz da şu hikayeyi takip etmiyonz ya aklınıza sıçayım

bana son bir fırsat daha verir misin yazmıştı. kilitlendim kaldım. o gün yaşadıklarımızdan sonra istemiyor da değildim açıkçası. ama şu dıbına koyduğumun süphesi olmasa herşey harika olacaktı. bilmiyorum selin ne yapacağımı bilmiyorum yazdım. "bu sefer tamamen seninim. dersimi fazlasıyla aldım insanlarla oynamak eğlenceliydi ama seni üzmek istemiyorum" dedi. bi süre beyin amcıklaması geçirdim. bir mesaj daha attı "istersen ilişkimizin adı sevgiliyiz olur" dedi. beni tam 12 den vurmuştu. 2 yıldır en çok istediğim şeydi. onun ve milletin gözünde yakın arkadaşlar olarak geçiyorduk ama sevgililerin bile yapmaya cesaret edemediği şeyleri yapmıştık. ama adımız arkadaştı işte.

ama bende hakettim olan biteni. boynuz üstüne boynuz yedim ama uslanmadım kabul ettim her seferinde. bu sefer de öyle oldu. belki de gerçekten son olabilirdi. henüz bilmiyordum hiçbirşeyi.

aklına sıçıyım devam panpa

artık sevgili olmuştuk. gerçi aynı şeyleri yapmaya devam ediyorduk ama adımız sevgiliydi. tek fark buydu işte. ama 2 ay sonra işler sarpa sarmaya başladı. mesajlarıma cevaplar gelmiyordu. buluşmak istemiyordu benimle. yine bi taklar vardı. aynı filmi tekrar izlememek için dua ediyordum sürekli. başka birşey olsun ama başka birisi olmasındı tek istedim..

bir kaç gün hiç görüşmedi benimle. en sonunda fatma abladan bir mesaj geldi. "sana birşey söyleyecem iyi misin ?" yazıyordu. şimşekler çaktı durumu anlamıştım. ayrılmak istiyordu. "anladım galiba abla yine de sen söyle" dedim. "selin bir süre ayrı kalmak istiyor" dedi. "o bir süre hiç bitmeyecek abla kimse kimseyi kandırmasın. keşke kendi söyleseydi yine de canı sağolsun" dedim. ve aşk acısı çekmeye başlamıştım. tüm olan biteni 2 haftada atlatmış yeni doğmuş bebekler gibi olmuştum. özgürdüm artık. selin diye biri yoktu olmamıştı da..

-burayı biraz hızlı geçecem beyler-

selin sayesinde aramıza büyük buzdağları giren berna ile tekrar görüşmeye çalışmıştım. berna da bilgisayar bölümü okuyordu benim gibi. ve son sınıftı. selinden ayrıldıktan sonra kısa sürede kankası olan kızla tanıştım. adı sinemdi. bir ay kadar görüştük epey samimi olduk. bernaya teklif ettiğimi biliyormuş söylemişti tanıştığımız zaman. okulda hocalar beni öve öve bitiremiyormuş. namım yaygınmış. bize php çalıştırabilirmisin dedi. çaktırmadan isimleri alayım diye "kime" diye bir soru sordum. "berna ile bana" dedi. o kadar mutlu olmuştum ki tarifi mümkün değil. "berna hanım ile tanışabilirsem hay hay" dedim. durumu anlamıştı zaten face 'e bak dedi. çoklu sohbet gibi birşey açmıştı. ben berna ve sinem vardı. berna ile resmen tanışacaktım. kalbim daha hızlı çarpıyodu. bu sayede seline kızgınlığım daha da artmıştı artık. 3 yıldır dünyamın güneşinin önüne ay gibi geçmişti. zalim bir gardiyan beni kendine tutsak etmişti ve istediği gibi oynamıştı.. ve berna online olmuştu. muhabbete başlıyorduk...

yatacaktım entry girenler için yazdım. gececi tayfa uykuda sanırım. yarın öğleden sonra tam gaz devam. pek birşey kalmadı zaten 1 sayfalık hikaye daha çıkar ve noktayı koyarım. ardından yardımsever panpalardan yardım almam gerekli ne tak yiyeceğime dair. yarın öğleden sonra görüşmek üzere..

bi kere up ve ben gider.

bekliyz yarına

panpa baştan aşağı okudum eline sağlık devam et

başlıyorum beyler yavaş yavaş.

normal olarak tanışma faslı ilerleme faslı felan derken konu konuyu açıyordu. tam 5 saat kadar konuşmuştuk herşey çok iyiydi. çekinmeden konuşmaya alışmaya başlıyordum bende. ders çalışacağımız günü saati konuştuk. önce gidip bernayı alacaktım oradan sinemin yanına gidecektik. yani berna ile baş başa kalacaktım bir süre de olsa. beklenen gün geldi çattı. bernayı almaya gittim ama kapıda defalarca öldüm resmen. en sonunda kapıdan belirdi

ilk defa bernayı o kadar yakından görüyordum. önceleri hep uzaktan seyretmiştim hep. yakından uzakta olduğundan çok daha güzel ve farklıydı. merhabalaşıp sinemin yanına gitmek için yürümeye başladık. ellerimin titremesini farketmişti. -bu arada ellerim sürekli titrer benim. sinir hastasıyım biraz- neden titriyorsun dedi gülümseyip gözlerimin içine baktı. o an beni öldürdü zaten.. bunlar nasıl duygulardı ? eğer gerçek aşk bu ise seline hissettiklerim yanında hiçbirşeydi. o kadar şirin o kadar tatlı bir yüz ifadesi vardı ki ömrümün sonuna kadar o gülümsemeyi seyredebilirdim..

genetik dedim. amcalarımın babamın felan da elleri titrer sanırım sinirle alakalı birşey dedim. tamam normalde titrer ama o şekilde titremezdi. işin içinde biraz heyecan da vardı. bu kadr çok titremesi normal değil ama dedi. gülümsedim o da gülümsedi. her gülümsemesinde kalbimdeki hançer biraz daha ileri giriyordu. o kadar kız gördüm o kadar gülümseme gördüm ama hiçbiri bernanınki kadar sade masum ve şirin olamazdı.

dinleyenleri görelim. ses verin dıbına koyim