+2
sabah uyandım, yüzümü filan yıkadım, dişlerimi fırçaladım ve sıçmak için çok müsaiyit bi ortam vardı.
bende tam oturucaktım klozete bi baktım ceset.
oha dedim nasıl gelmiş bu buraya.
sonra düşündüm düşündüm muhtemelen bu adamı öldürüp denize attılar sonra ordan lağamlardan geçerek ceset benim klozetime geldiğine karar verdim.
neyse sifonu çekeyim gider dedim.
gitmedi.
bi daha çektim.
gitmedi.
çok piste kakam gelmişti.
yapcak bişey yok ben sıçıcam dedim.
tekrardan oturdum sıçmaya ve sıçtım.
sonra yine çektim sifonu ama taklar gitti adam gitmedi.
tuvalet kağıdıyla adamı ittirdim ittirdim ama gene gitmedi.
en son polisi aradım.
polis cesedin üstünde benim tak öğreniğimi bulduğu için beni şüpheli sıfatıyla nöbetçi savcılığa sevk etti.
savcılık iddaanameyi hazırlayana kadar ceza evine sevkediceklermiş beni.
savunma hazırlayacam ama... taku yedik.
bu hikayeden çıkarılacak ders: kimseye tak atma, mutlaka izi kalır.
