korkuyorum

kii ben ...

Bilirsin sen beni, çoğu şeyden korkarım..

Korkma..

Çok korkuyorum

Beni aydınlığın içine bıraktın

Ya olmasalarda ihtimallerden

Korkuyorum varmı ötesi

Yapma .

karanlıktan, aynalar öylece bakmakta bana.

Bacak fetisi beni takip etmeye basladi korkuyorum

Hep böyle kalmaktan.

Şşt geçti..

Yarından..

izmirde oturan bi panpanizim beyler
dershaneye gidiyorum unv. hazirlik için liseden 2 sene once mezun oldum bizim dershanede bi kız var afet aq onu gorunce zütümün kapağa kayiyor muhabbetimizde var dershane sonu yemek yemeğe gideriz sabahları beraber yururuz ama halâ açilamadim duygularimi açamadim korkuyorum amküm..

Yazıma başlarken paketteki son dal sigaramı yakıyorum o emektar çakmağımla. Bu çakmak bile üretilirken türlü türlü işlemlerden geçti tıpkı bir öğretmen gibi.

Öğretmenlik garip bir meslek açıkçası. Düşünsenize toplumdaki hemen hemen tüm insanlar bu meslektekiler tarafından eğitilmiş, bildikleri çoğu şey bu meslekteki insanlar tarafından öğretilmiş.

Fakat şu zamanlarda bu mesleğin erbaplarına uygulanan bazı muameleler insanın içini acıtıyor.

Eskiden insanlar öğretmenlere saygı duyarlarmış, onlara yüce meslekteki insan gözüyle bakılırmış. Son dönemde olanlar ise tam tersi. Elindeki tek silahı kalem olan gariban öğretmene adeta terörist muamelesi uygulanıyor, sebepsiz yere görevinden atılıyor, hapse tıkıştırılıyorlar. Piramitteki en düşük tabakaya doğru kaydırma söz konusu bu yüce mesleği. Basit bir karalama kampanyası ile...

Tüm bunların bana göre tek bir açıklaması var. insanları, Cengiz Aytmatov' un Gün Olur Asra Bedel kitabındaki Mankurtlara dönüştürmek. Sorgulamayan, korkan, ezilmiş insanlara. Mesela ben korkuyorum. Özgür hissetmediğim için korkuyorum. Bu kalemimden çıkanlar yüzünden başıma bir şey gelecek diye korkuyorum. Ben, basit bir insan olan ben, böyle isem bir gazetedeki yazarın, bir blogerın halini varın siz düşünün!

korkmaktan korkuyorum

sinava son 5 dakika ve son anda calistim herkez damarli bir yannan giricek diyor korkuyorum be

Ağzı laf yapan acımasız insanlar arasında ölmekten korkuyorum. Acımasızlıkları, insanı muazzam bir dehşetin içine sürükleyen cesaretleri, şeytanın ete burunmuş halleri. insanlardan korkuyorum. Onların arasında yaşamaktan korkuyorum. Korkuyorum onlarla baş etmeye. Onlara karşılık vermeye . Onların sivrilikleri arasında incinmeye. Korkuyorum. Köşeye sıkışmış hissinden korkuyorum. Karanlığıma düşen ışık tanelerinden korkuyorum, özgür olmaktan korkar oldum, Yalnızlığımın gitmesinden korkuyorum. Kendimden korkuyorum. Pençelerimden korkuyorum. Gözlerimin içine bakılmasından korkuyorum, Zarar vermekten korkuyorum, Gülmekten, Ağlamaktan korkuyorum. Güvenmekten korkuyorum. Acizliğimin mahçupluğumun anlaşılmasından korkuyorum,içimin acımasından korkuyorum, Göğüs kafesimin içinde ki kuşun uçup gitmesinden korkuyorum

http://c12.incisozluk.com.../11509/8/956038_od220.jpg

Beyler Ankara eryamandayım az önce burada Güm diye ses geldi camlar titredi ! Sanırım askerler insanları vuruyormuş ve Zırhlı birlikler var etimesgutta. .. Sanırım ora bombaladı. ..

Beyler bayramda adanaya gidiyorum. Dönüş için yer bulamadığım için mecburen metrodan bileti aldım. Sizce muavin bana da boşalır mı? :(