kurmaca bir hayat hikayesiiii

Önce sırt dekoltesi, sonra pürüzsüz süt gibi bembeyaz bacakları ve son olarakta elbisesinin azizliğine uğramış taş gibi kalçaları. Elbisesinin
azizliğine uğramış diyorum çünkü elbise vücuduna o kadar yapışmış ki nerden bakarsanız bakın o popoyu görmeme ihtimaliniz yok.Bu kadar göz
banyosu yeter dedim ve yanına doğru ilerlemeye başladım.Tam yanına geldiğimde sanki benim geldiğimi hissetmişcesine bana doğru döndü ve bir
an göz göze geldik, bir süre birbirimize baktık hiçbirşey söylemeden.

biraz ara veriyorum beyler.

arada ses verin

senin dıbına koyayım ya okuyordum

@43 devam edicem panpa hikaye bitmedi daha yazıyorum.

gece yazıp yarın devam edicem yine

yarın sabah okurum artık panpa

devam ediyorum biraz daha yazıcam gerisi yarın akşam

belki güzel çıkar alıyım reservimi

Sonra bu yalandan bir gülümsemeyle nereye kayboldun bizde seni arıyoduk
dedi.Bu söylediğine pek inanmamıştım açıkcası.Bir yandan büfeden mısır almaya çalışırken diğer yandanda beni arama ihtimali biraz olanaksızdı.
bilet almak için gişelere gitmiştim, sonra sizin olmadığınızı farkettim dedim bende sırıtarak.işler pek yolunda gitmemiş sanırım. dedi sırıtmaya
devam ederek.Ben ne demek istediğini anlamamıştım.biletler diyorum biletler deyince taşşak geçtiğini anlamıştım o an.Ben garip surat ifadeleriyle
kendimi komik duruma düşürmeye devam ederken hatunun neşesinin arttığı çok açıktı.çok sıra vardı bende bekleyemedim istersen bekleyebilirim
dedim bende.Bu kahpece bir zengin kahkahası attı ve gel hadi gel film başlamak üzere dedi. Bende hipnotize olmuş bir şekilde ilerlemeye
başladım.Ne olduğunu tam olarak idrak edemesemde içimde ki ses bana güzel şeylerin olacağını söylüyordu

Salon kapısının önüne geldik, kapı açıktı
ve içerisi bomboştu.En önde çocuk arkasında hatun ve en arkada ben, merdivenleri çıkmaya başladık. Benim gözler hatunun kalçalarında tabi.
Her basamak çıktığında bir sağa bir sola savrulan taş gibi kalçalar. Merdiven çıkma işlemi bittikten sonra orta sıralarda biryerlere oturduk.Önde
çocuk olduğu için ilk o oturdu sonra yanına bizim hatun oturdu ve en sonda ben olduğum için bende hatunun yanına oturdum.Çocuğun oturduğu
koltuk tekliydi.Biz ise ikili koltuklarda oturuyorduk,bu benim tercihim değildi tabiki mecbur kaldım oraya oturmaya. Hatunla yanyanayız, salonda
hiçkimsecikler yok. Film daha başlamadı, reklam gösteriyolar hala, benim gözlerim kapıda ama gelen giden yok. Kapıda duran eleman kapıyı kapattı
ve film başlamak üzereydi.Şöyle bir dönüp hatuna baktım ne oluyor dercesine. Hatun bana bakıp bu filmi kimse izlemek istemiyor sanırım dedi.
Yok artık dışarda onlarca insan sıra bekliyo, hepitopu 4 film var ve bu filme bizden başka gelen yok öylemi.

Hiç inandırıcı gelmemişti.O an aklıma
biletler geldi, içeri girdiğimizde kimse bizden bilet sormadı rastgele oturmuştuk, hatunun ve çocuğun elinde de bilet yoktu zaten. içimden bir oha çektim
ve tekrar hatuna baktım, o da elleriyle yapıcak bir şey yok tarzı bir hareket yaptı tüm zenginliğiyle. Salonu kapattırmış bu kevaşe, bizden başka
kimse olmaması bu yüzdenmiş. Işıklar kapandı, reklamlar bitti film artık başlıyordu ve ben daha hangi filmi izleyeceğimizi bile bilmiyordum. içerisi
karanlık yanımda at gibi bir hatun birde ufak çocuk var

Derin düşüncelere dalmıştım, gözlerim beyaz perdedeydi ama aklım başka yerlerde. Bende
sürekli olan birşey bu.Nedensiz yere, heryerde ya bir düşüncenin içine hapsolurum yada çok uzak diyarlara dalar giderim. Hiç hoşuma gitmeyen bir olay bu, yıllardan beri böyle süregelir ve genelde olmadık yerlerde olmadık zamanlarda yalnız bırakmazdı beni. Doktora gitmedim yada sağda solda herhangi bir araştırmada da bulunmadım. Belki önemli bir hastalık olabilir,kim bilir belki de ileride başıma daha büyük dertler açabilir ama ben artık alışmıştım bu duruma tabi ne kadar kötü sonuçlar doğursada. Bugüne kadar hep kötü sonuçlar doğuran bu durumun böyle bir zamanda işe yarayabileceğini inanın tahmin etmezdim.

olm bi ses verin lan var mı okuyan

olm hikaye anlatırken kurmaca demeyin işte aq. tüm okuma isteğim kaçıyor.

@53 en azından yalan söylemiyoruz panpa.

Film başlayalı kaç dakika oldu bilmiyorum.Ben başka diyarlar da gezinirken aniden büyük bir gürültüyle yerimden zıplamıştım. Kıçıma kadar buram buram terlemiş bir şekilde serinletici birşeylere ihtiyacım varken ellerimde bir sıcaklık ama ellerimin dışında tüm vücudumda buz gibi bir ferahlık hissetmiştim o an.Hatun ellerimden tutmuş endişeli gözlerle bana bakıyordu.Tam hatırlayamıyorum, galiba ne olduğunu yada iyi olup olmadığımı sormaya çalıştı bana. Hatun konuşmaya devam ederken ben kendimi kaptırmış bir şekilde yapıştım bunun dudaklarına, söylemek istedği o cümleleri duymasamda tahmin edebiliyordum. Olaya ilk başta bodozlama dalmama rağmen hatun geri tepmedi tam aksine benden daha fazla istekli gibiydi.Öpüşürken sanki zihnini okuyabiliyordum neden bu kadar geç kaldın diyordu adeta.

Elele tutuşuyoruz hala ben üst dudaklara hakimim, arada 2 saniyelik nefes molası veriyoruz ve sonrasında aynı vaziyette devam ediyoruz öpüşmeye. Zihnimin o anda ne düşündüğünü bilmiyordum, aklım bomboştu ve bana ne yapmam gerektiğini söyleyen bir beynim yoktu artık.Ne kadar süredir öpüştüğümüzü hatırlayamıyorum. Benim için zaten olmayan zaman kavramı artık onun içinde yok gibiydi. Evet oturduğumuz yerde ellerimiz birbirine bağlanmış şekilde öpüşüyoruz, gariptir ama ikimizin de dudakları haricinde başka hiçbiryeri kıpırdamıyor,ya da ben öyle sanıyordum. Dedim ya o an bana ne yapmam gerektiğini söyleyen bir beynim yok diye işte o dakikadan itibaren beni yönlendirecek olan asıl organımın ne olduğunu anlamıştım sanırım.

Hatunla öyle deliler gibi öpüşmüyoruz daha kibar, daha narin, yumuşak ve daha ıslak, daha tutkulu ama bir o kadarda sessiz öpüşüyoruz. Dudaklarımızın birbirinden ayrıldığı o 2 saniyelik süreçte alınan her nefesin sanki bu hayatta ki aldığımız son nefesmiş gibi olmasıda ikimizde daha da fazla heyecana sebep oluyordu.
Çocuk? Lan çocuk vardı birde ne yapıyor ki acaba gözlerim kapalı bakamıyorumda yoksa bizimi izliyo velet, belki de filmin etkisine kapılmıştır öylece filmi izliyodur.Çocuk ne alaka şimdi hiçbir şey düşünmezken, beni kontrol etmeyi bırakan beynim olmadık yerde tekrar devreye girmişti.Çıkar aklından çocuğu çocuk yok, çocuk yok, çocuk yok... Işık. Film arası. Bırak dudakları artık ayrıl ayrıl çabuk

biraz daha devam edicem

gerisi yarın akşam

Zihnimin çocuğu hatırlayıp tekrar devreye girmesi belki de benim için büyük bir utancı yaşamama engel olmuştu, keza durum böyle olmasaydı ben hala hatunun dudaklarına kilitlenmiş olucak ve hatunun ters tepkisiyle tüm yaşanmışlıkların içine edicektim. Gerçi dudaklardan ayrılınca utancımdan hatunun suratına bakamadım ama o hiç utanmış gibi durmuyordu. Bana döndü ve ufaklığı tuvalete zütürmemi rica etti. Onun bişeyler söylemesi benide rahatlatmıştı biraz.Üzerimde ki tüm utangaçlığı yitirmiştim, hatta bu zamana dek hiç olmadığım kadar rahattım diyebilirim. Tuttum veletin elinden zütürdüm tuvalete, indirdim donunu soktum bunu içeri, bende elimi yüzümü yıkamak için aynanın karşısına geçtim. Arkamda duvara asılı bir kutunun yansımasını gördüm aynadan.

Döndüm arkamı ne olduğunu incelemek için gittim yanına. Böyle bir şeyi ilk defa görüyordum.Bu bir kondom kutusuydu. Evet bir kondom kutusu,tek tek alabiliyosunuz.Hem de tanesi 1 lira ne kadar teşfik edici değil mi? Dayanamadım attım elimi cebime, biraz kurcaladıktan sonra çıkardım bozuklukları 2 lira çıktı cebimden. Bir 1 lik ve iki 50 (krş) lik. Makine sadece 1 lira kabul ediyo. Ama benimde iki tane alasım var. Nolur nolmaz insanlık hali sonuçta. Ayrıca paramda yetiyo buna ama makine inatçı işte. Attım parayı pat düştü hemen bir tane. Şansa bak çilekli. Ben niye seviniyosam. Tuvalette de kimse yok ki şunu 1 lira yapalım. Çıktım hemen dışarıya yanda mağazalar var daldım hemen en yakındakine