kırtasiyenin tuvaletine sıçma hikayem

anlatma.

başlık açardım

yolla panpa

iki entry geldiğine göre anlaıyorum.

o gün finallere az kalmış olduğunu farkettiğim gündü. arkadaşın evinde 2-3 kişi toplanmış, adam başı 4 birayı gömmüştük. gömdüğümüz biralar sayesinde hızlanan sindirim sistemim daha son biranın üstünden geçen 20. dakikada kendini belli etti.ama elin evine sıçmayı sevmediğimden gidip sıçmadım, öylece oturdum.
yaklaşık 1 saat sonra arkadaşlardan biri not tutan salakların birinden not bulduğunu ve isteyenin gibtirip gidip fotokopi çektirmesini söyledi.

bende not tutmadığımdan not görünce saldırırım, aldım notları bebenin elinden, evden çıktım, yavaş yavaş merdivenleri inerken takun kapının ağzına geldiğini farkettim.pek rahatsızlık vermediği için geri dönüp sıçma gerekliliği hissetmedim. devam ettim indim merdivenlerden. hava sıcak, gömdüğüm 4 bira hafif bir kafa yapmış bir şekilde kırtasiye arıyorum. sonunda az ilerde sokağın ucunda bir kırtasiye gördüm. girdim fotokopi çektirecektim, kadın elimdekileri görüp "fotokopi çekemiyoruz malesef, makina bozuk" dedi. evet makina dedi.

bende o kırtasiyeden çıkıp ta ebesinin amındaki pttnin yanındaki kırtasiyeye gitme kararı aldım. düştüm yola, yürü allah yürü bitmiyor dıbınakoyim.bu arada tak iyice vurdu beni. yolda betim benzim attı, güneşin altındayım ve alkollüyüm. yanmam gerekirken tak yüzünden üşüyorum ve terler akıtıyorum. yoldan geçenler ten rengimden ve yüz ifademden okadar etkileniyorki herkes durup 2 saniye bana bakıyor dıbınakoyim.

iyi altına sıçmamışın olum

neyse sonunda zorla kendimi kırtasiyeye attım. girdim içeri, notları fotokopiye bıraktım. aklımdan "şu iş hemen hallolsun,bi koşu gidip sıçarım arkadaşın evine" diye geçiriyorum.ama işler hiç öyle olmadı dıbınakoyim. makine takıldı, kağıt mağıt bişeler sıkıştı iş uzadı.ben daha fazla dayanamadım ve "lavabo ne tarafta acaba" dedim. hiç var mı yok mu diye sormak yok dıbınakoyim,ne tarafta? kesin sıçacam oraya.
gariban gösterdi tuvaleti,ben hızlıca gittim girdim. klozete oturmamla pat pat pat pat pat diye sıçmam bir oldu. işin kötüsü cırcır olmuşum, yada olmamışım bilmiyorum. çok seri bir şekilde sıçtım tuvalete. yada ben öyle sanıyordum, meğer 5 dakika boyunca tuvalette kalmışım, artık sıçmanın verdiği zevk nasıl beni benden aldıysa zaman kavramı yok olmuş. tuvaletten bir çıktım,kan ter içindeyim. adam bana bakıyor, müşteriler gelmiş(güzelde bir kız vardı,vay dıbınakoyim rezil olduk orda) herkes bana bakıyor. bende hiç milleti giblemeden gittim parayı verdim, kağıtları alıp çıktım.
o gün bugündür o kırtasiyenin önünden geçmem.
buda böyle bir anımdır.

@8 kırtasiyede tuvalet olmasa sıçardım panpa, kesin sıçardım.