devam ediyorum var mı okuyan

akşam oldu, gece oldu ama ne bir bilgi ne de bir haber vardı annem yanımda tugba eve gitti ne zaman kotu bişe olursa araman yeterli dedi teşekkur edip yolcu ettim ben kendimi en kotu sonuca hazırlıyorum, annem de farkında belki ama beni uzmemek için belli etmiyor neyse doktor çıktı hemen ayağa kalkıp soru yağmuruna tuttuk doktorun gozluğu alnında, gozleri yere bakarken, maskeyi de baş parmağı ve işaret parmağı arasında ağzından çıkarırken iki dudağı arasında dokulen kelimeler annemin feryat ve figanlarının koparmasına vesile olmuştu. 'başınız sağolsun, tüm çabaya rağmen kaybettik' dedi doktor, deme be doktor deme

panpa neden muallaklik yapıyorsun devam etsene amk

babam baygın şekilde yatakta yatıyor, hemen nabzına baktım, çok yavaştı, ambulansı aradım hemen gelmeniz gerek dedim adresi vermeden kapattım elim ayağıma dolaştı telaştan, tugba hadi hastaneye dedi kaldırdım babamı arabaya taşıdım ilk katta oldugumuz için fazla yorumladım, isterse 100 kat olsun gene taşırım babamı neyse bindik arabaya gittik yeni hayat hastanesine, acile aldılar annem ağlıyo ben de ağlamamak için kendimi zor tutuyorum tugba annem ve beni teselli etme çabasına giriyor bir hemşire çıkıp diğeri giriyor, kimse bişe demiyo deli oldum duvara yumruklar atıyorum sinirimden annem o korku ve telaşla baygınlık geçirdi, hasta odasına aldık tansiyon falan olçuldu sakinleştirici iğne yaptılar. annem orda uyudu tugbayla bas basa kaldık. beni teselli etmeye çalısıyor ama nafile bu babamın 3. spazmıydı belki kurtulabilmesi bir mucize olabilirdi

arası surmedi bu sefer ismimle seslendi 'hey, chris' arkamı dondugumde tugbayı karşımda eli havada bi şekilde gordum, selam dedi selam dedim gelsene bir şeyler içeriz dedi tamam hadi bakim dedim ama nasıl yorgunum anlatamam neyse oturduk iki kahve soyledim ben şekersiz içerim kahveyi, içenler bilir en iyi kahve şekersiz kahvedir. ee napıyosun faslından sonra kahvemiz geldi içtik kahveleri, bir yandan içiyor bir yandan da sohbet ediyoruz yorgun gibi gozukuyosun dedi tugba oyle ya bugun yoruldum dedim sen pek oyle gozukmuyosun ama dedim evet bugun kendime tatil izni verdim biraz gezmek istedim dedi iyi yapmıssın dedim muhabbet havadan sudan devam ederken telefonum çaldı, annem 'oğlum acil eve gelmen lazım baban rahatsızlandı ' dedi, gene mi kalp spazmı lan yeter diyip bi hışımla çıktım ama eve nerdeyse 600-700 metre var arabam da yok tugba kotu bişe mi var dedi babam rahatsızlanmış dedi b-bende araba var hadi gidelim dedi, o an tugbaya tapabilme noktasına geldim evi tarif ederek geldik

evet, çok iyisin devam et, devam et.

işten çıkmışım eve doğru yuruyorum, osmaniyeyi bilenler bilir istasyon caddesinde anasının amı kadar kafe vardır kafenin birinde de ara sokağa giren bir yer var benimde ordan geçmem gerekli neyse gule oynaya geçiyorum gomlek pantolon deri ceket uçlemesiyle kendimi adeta kuullukların sınırlarında zorladım neyse geçtim ordan bi kafenin onunden geçerken 'hey, şşt' gibisinden bi ses duydum nerden geldiğini bilmediğim için etrafa mal mal bakmak istemedim bir daha seslenir duşuncesiyle hem temkinliyim hem de sesin nerden geldiğini analiz edicem