13

Bitireceğin sonu gibeyim. Hiç bi tak anlamadım

PART19
Sıcak iyice basmıştı içimi. Montumu çıkarırken elim cebime takıldı. Katlanmış bir çizgili kağıt. Açtım. içinde beni sevmek isteyip sevemediği, olamayacağı, kendi yoluma bakmam gerektiği yazıyodu.
Taşıncaklarmış. Hemen telefonuma sarıldım, aradım onu; açmadı. içim iyice tuhaf bir hal almıştı. Satırlar anldıbını yitirince evden çıktım, Ezgi'nin kapıyı açması için saymaya başladım.
(... )

FiNAL
Efe iyiye dönmüş, Özge'yle birlikte olmuştu. Efe'nin babasından kalma bir yazlığı vardı Sakarya'da. Kirada olanlar erken çıktığı için LYS öncesi gidelim demiştik. Efe, Özge, ben ve Ezgi. Ezgi mi. Hep ona tutkulu bir gözle bakıp hiç beraber olmadığımı fark etmiştim. Ceren'in yazdıklarından sonra Ezgilerin evinin zilini çalıp kapıyı Ezgi açınca ona reddedemeyeceği bir teklif sunmuştum.
E: Eee ne yapıyıyoruz bugün?
Ö: Bilmem ne yapalım, dedi Efe'nin gözlerine bakarak.
Cilveleşmeleri sevmezdim.
-Cilveleri bırakın da konuşalım.
E: Biz sana bir şey diyor muyuz Nihat Bey? dedi ciddi bir şekilde ama dalga geçerek.
E: Hem dün gece sizin odadan gelen sesler neydi?

Panpalar hikaye bitti. Okuyan herkese teşekkür ediyorum. Kendinize iyi bakın.

PART18
Dedim ya kadınlarla başım yıllardır dertte; şuan bile.
-Neden inanmıyosun bana, dedim.
Bu lafımın ardından anlamsız bir öpücük kondurdu yanağıma.
C: Bu son öpücüğümdü sana, dedi ve arkasını dönerek gitti.
Arkasından yalvaracak birisi değildim. Daha doğrusu şu hayatta kimseye yalvarmadım, yalmarmamda. Sadece arkasından baka kaldım.
Yine tek başıma kalmış ben.
(... )
Otobüsten inmiş, yürüme mesafesi kalmış olan evime gitmek için yürümekteyim. Ne hoş ki indiğim durakta Ezgi'yle karşılaştım. Her yerde karşıma çıkıyor.
E: Hayırdır? Karadeniz'de gemilerin mi battı?
-Kadınlarla başım dertte.
Yine o meşhur kahkahasını attı.
E: Ne derdi?
-Öyle be işte.
E: Pekii, öyle olsun.
Soğuk davradığımdan eve girene kadar benimle konuşmadı daha.
Eve girdiğimde ders çalışasım hiç yoktu. Zaten bu saatten sonra da çalışsam ne olcak. Çantamı bi kenara fırlattım, kanepeme uzandım. Ve düşünmeye başladım geçmişte yaşadıklarımı.

Y A Z A R T I K

Rezerved

Rezerve

PART17
Daha bir lokma alamadan bütün açlığınm gitti; Ceren'de aynı. Klagib o diyalogları yaşadım.
C: Ne diyo bu, dedi bana bakarak.
-Şunu yedikten sonra anlatırım.
-Sende gitsene şurdan, dedim çocuğa.
+Ben kızı düşündüğüm için sordum. Yoksa neden böyle bişey diyeyim mi, dedi olayı birazda dalgaya vurarak ve kendi masasına oturmaya gitti.
Ben de Ceren'e dönerek yemesini söyledim. Ama dinlemedi, gitti yanımdan. Peşinden gitmek istedim, yapmadım. Sırası değildi.
Yiyesim kalmadı, paralar da boşa gitmişti üzüldüğüm şey buydu. Çünkü ona doğruları anlatınca normalleşeceğini biliyodum. Tostları alıp dışarı çıktım. Ekmekleri küçük küçük bölüp yüksek bir yere koyduktan sonra ellerimi birbirine vurarak silkeledikten sonra ellerim cebimde dolaşmaya başladım.
Çıkışta Ceren'e her şeyi anlatmam lazımdı. Bu yüzden Efe'ye gitmesini, ben kendim gideceğimi söylemiştim. Ceren yanında bir iki arkadaşıylaydı. Yanlarına giderek:
-Biraz konuşabilir miyiz, dedim.
Arkadaşlarının ısrarıyla bi köşeye gittik konuşmaya. Ona çocuğun kim olduğundan, neden Özge'ye sevgilim dediğime kadar anlattım, inanmadı.

Akşam iftardan sonra bitireceğim 20-25. partta

PART16
C: Ya dur, dedi fısıldayarak ama gülerek.
Dayanayark Ceren'i öpmüştüm çünkü dudaklarından. Arkada olduğumuzdan bizi görebilen tek kişi yanımızdaki bizden varsa en küçük 1yaş küçük liseliler ve ön koltukta sesimizi duyduğumuzda arkasını dönenler.
-Ne yapıyım dudaklarında vişne tadı var.
C: Yaa öyle mi, dedi neşeli bir şekilde ve bu sefer kendisi dudaklarını bana verdi.
Bir anda salonun gürlemesiyle öpüşürken nefesimiz kesildi. Öpüsmeyi kesip gülmeye başladık. Ki bu gülüşümüzü duymuşlar. Herkes arkasını döndü. Ne yapacağımızı bilemedik. Filme bakınca mezarlık sahnesini görünce sıçtığımızı anladım. Yanımıza en ön saflardan erkek bi hoca geldi ve salondan çıkmamızı söyledi. Ceren göz ucuyla bana bakıyodu.
Dışarı çıkarıldığımızda ne yapacağımızı bilemedik.
-Öpüsmeye devam mı etsek, dedim hafif gülerek.
C: Gerizekâlı.
-Neyse ben açım. Kantine gidicem.
C: iyi beraber gidelim.
Yan yana en üst kattan inmeye başladık. Ders olduğundan koridor boştu. Kantin bahçede olduğundan dışarı çıkmamız normal bir durumdu.
Kantine girince ne yersin diye sorduğumda tost istediğini söyledi; ben de ayvalık alcaktım zaten. Tostları almış elektrikli sobanın yanına kedi gibi yanaşmış olan Ceren'e doğru gittim, yanına oturdum. Yanına oturmamla kulağıma tanıdık gelen bir ses:
+Diğer sevgiline ne oldu lan, dedi.

Panpalarım biraz anlayışlı olun. Oruçlu oruçlu yazabildiğim kadar yazıyorum. Boş zamanım oldukça yazıyorum.

Lise hayatim bir satranc
Ben de bir gemi
Bir daha gelirsem
gibsinler beni

sad story

PART15
Sesinden anlamıştım Ezgi olduğunu.
-Sanane.
Gülmeye başladı yine. Gülmeye başlayınca dayanamadım, gitmek istedim ordan. Öyle de yaptım. Arkamdan "Nereye" diyişlerini duyuyorum sadece. Hızlı adımlarla bir park bulmaya çalışırken cebimdeki telefon kıpırdamaya başladı; açtım.
Ö: Nihat, dedi çekingen bir şekilde.
-Özge. Niye aradığımda telefonuna bskmıyosun lan, diye üste çıktım.
Ö: Ya ne yapmamı bekliyosun. Çok kötüydüm. Halâ da öyleyim.
-Nerdesin. Çık buluşalım bi yerde.
Ö: Beni evin önünden alsana, dedi burnunu çekerek; ama ağlar bi havası yoktu.
Özge'ye olumlu cevabımı verdikten sonra yola koyuldum. Bu saatte otobüs beklemesi de ne iğrenç bişeydir, hele ki soğuk havada.
(... )
Otobüsten inmiş; Özgelerin evine bi kaç dakikalık yürüyüş mesafesi kalmıştı. Soğuk havada hızlı adımlarla yürüdüm. Bu sefer öfkeli olduğumdan değil; belki biraz da olsa içim ısınır diye.
Eve vardığımda Özge'yi arayıp aşağı inmesini söyledim, öyle de oldu. Aşağı iner inmez kötü olduğu zamanlar yaptığı gibi sarıldı bana. Sarılmayı bırakınca şişmiş gözlerini gördüm.
-Noldu sana?
Ö: Oturup konuşalım tamam?
isteğini kırmadım. Bi kaldırıma oturduk.
Ö: Babam hasta. Hep bayılmalar, hafızasını kaybetmeler, demesiyle ağlamaya başladı. O an ne yapacağımı bilemedim. Özge'yi teselli mi ediyim, o kişinin kim olduğunu mu sorayım. Oturduğum soğuk kaldırım taşı beni bırakmıyodu.
-Kim o, diyebildim sadece kekeleyerek.
Ö: Yarın okula gitmek istemiyorum, dedi ağlayarak.
Ozaman jeton yavaş yavaş düşmeye başlamıştı bende.
Özge'yi biraz teselli edip evine gitmesini bekledikten sonra eve doğru yürümeye başladım.
(... )
Özge dediğini yapmış, bugün okula gelmemişti. Şansımıza bugün konferans salonunda film oynatacaklarmış. Ben de Ceren'i alıp konferans salonunun arka taraflarına zütürdüm, beraber izleriz diyerekten.

Hadi artık huur çocuğu bekletmeyin bir kere de.

Rezerved

Bir saat oldu aq. Yazsana

Yaz bremin

Olum col heyecanli lan

PART14
Telefonu açtığımda tanımadığım ama bi yerden kendini hatırlatır gibi olan bir sesti.
+Lan huur çocuğu Özge'ye o kadar mesaj yazıyorum, arıyorum; telefonu neden kapalı lan züt.
Sesiyle semt çocuğu etkisi vermek istemişti dalga geçer bir şekilde. Başardı da.
-Kimsin?
Sükunetimi korumam lazım. Kavgacı birisi olmadım hiç. Ama olduysamda taktan sebepler yüzünden oluşumdur.
+Özge nasıl? dedi üzüntülü ve dalga geçer gibi yaparak.
Özge'yi sorması direk sapık olduğu kanısına varmamı sağladı.
-Kimsin lan sen, dedim sesimin şiddetini yükselterek.
Sesimi bayağı yükseltmiş olmuşumki annem bir anda salona daldı, bana doğru bakmaya başladı telaşlı gözlerle.
+Ya şey galiba ben Özge'ciğimi biraz üzdümde iyi mi acaba?
Bu konuşmalardan sonra küplere binmiştim. Sesini hatırlamaya çalışmama rağmen bulamıyorum.
Sinirdendir telefonu direk kapattım. Annem:
A: Hayırdır oğlum. Kim o?
Sesinde annelerin çocukları için endişelendiği ses tonu.
-Bi şey olduğu yok, dedim inanmasını beklemeyerek.
A: Eğer kavga falansa...
Sözünü keserek öyle bişey olmadığını izah etmek için 10-15 dakikayı anneme ayırmıştım.
Anneme durumu izah ettikten sonra montumu alıp apartmanın girişinde oturmaya başladım. Sigara içen bir insan değilimdir. Genelde böyle durumlarda şınav, barfiks gibi hareketler yaparım. Aynısını yaptım da bir anda yere kapanıp şınav hareketine başladım.
1, 2, 3...
E: Nihat ne yapıyosun burda?

Rezervasyon