0
esin: devdıbını başka zaman anlatsam olur mu, kendimi oldukça kötü hissediyorum, başım ağrıyor,
ben: sen bilirsin
esin: kahve var mı ?
ben: var
esin: iyi o zaman içelim, ben yaparım zahmet etme sen
kahveyi getirdi, 2-3 dakika sustuk, ardından konuştu
esin: ne düşünüyorsun ?
ben: hangi konuda ?
esin: benim hakkımda ?
ben: bilmiyorum
esin: kahve uykuyu açar derler ama nedense benim uykum geldi , ben yatmaya gidiyorum
ben: peki iyi geceler
yanağıma bir öpücük kondurdu yatak odasına gitti. kapıyı açtım, yatıyordu , yanına gittim, uyuyordu, derin derin nefes alıyordu, odanın içi oldukaç sıcaktı, biraz pencereleri açtım, sokak lambasının ışığı bembeyaz tenini aydınlatıyordu, ilk önce baktım yüzüne, ardından yanağına küçük bir öpücük kondurdum, uyandı ve bana hem şaşkınlık hem korkuyla baktı
esin: ne oldu ?
ben: hiç
ellerim göğüslerinin arasında gidip geliyordu, kalbim sanki yerinden çıkacak gibi küt küt atıyordu, bana şaşkınlıkla bakarak sırası değil lütfen dedi, erkeklik değil mi amk dinlemedim tabi sırası değil lütfen lütfen bedeni korkunç derecede titriyordu, en sonununda titremeler hayli arttı, sinir krizleri geçirdi, bir şey yapmadım beyler aslında sadece teni tenime değsin sevdiğim kızla birlikte olayım istedim... her türlü erkekle birlikte olmuş sevdiği erkekle mi birlikte olmayacak diye düşündüm, 2-3 kere sinir krizleri geçirdi, uykuya daldı , uyandı yine sinir krizleri geçirdi , yaptığımdan o kadar pişman oldum ki, en sonunda sinir nöbetleri bitince
beni çok çok korkuttun iyi misin diye sordum
tiksiniyorum,şu lanet şeyden tiksiniyorum, beni anla anla tamam mı anla, o kadar sıradan bir şey ki bu anla diye bağırmaya başladı... tekrardan sinir krizlerinin başladığını düşündüm odadaki pencereyi, vazoyu , fincanları yere attı, kırılan cam parçalarından birini alıp bileğini kesmeye kalktı, zor kurtardım kendisini... ertesi gün pgiboloğa zütürmeye karar verdim. doktor durumunun oldukça kötü olduğunu söyledi, akıl ve sinir hastalıkları hastanesinde tedavi alması gerektiğini söyledi yoksa zamanla sinir krizleri daha da artacakmış, kendini öldürmesi delirmesi an meselesiymiş
işte sevdiğim kızı akıl hastanesine yatırdım, yedi yirmi dört hastanelerde onu bekledim, gözlerinin altı çökmüş, zayıflamış, bitmişti resmen arada sırada sinir krizleri geçiriyordu hastanede, çığlıkları koridorun sonuna kadar geliyordu, kulaklarımı kapadım duymamak istedim ama o kadar tiz çığlıkları vardı ki...
alnıma duvarlara vurdum, benim yüzümden oldu diyerek kendimi yiyip bitirdim.
devamı gelecek
Tümünü Göster
