yazık bu entriye verilen değere bak

ne diyon awk

adam olun adam

Kör oldum

Hmm peki

Kör oldum panpa

enter yap oç

Bugün bir Türk daha Türkiye’ye fazla geldi, kardeşler. Adı Sebahattin Yılmaz’dı yaşı 63’dü; biliyorum çok da genç değildi. Fakat o bir Türk’dü, Türk’ün böyle aşağalayıcı şekilde ölmesi içimi ayrı bir burktu. Sebahattin amca evsizdi. istanbul’da yaşamaya çalışıyordu. Pek bir güvencesi yoktu, belki de tek güvencesi iETT duraklarıydı. Yine bir gün uyandı aç bitap dolandı; belki yardım istedi belki istemedi. Bence Türklüğünden dolayı isteyemedi. O bir Arap değildi, soydaşı da olsa ağız eğmezdi: Zaten o bir Türk’dü! Türk! Aç bir hitap dolandı Beyoğlu’nu belki de dolanamadı. Tophane yakınlarına geldi. Havada evvelki günlere nazaran daha soğuktu, istanbul’un soğuğundan ne olucaksa? Hava puslandı, karardı. Geçti yine Tophane’ye bir bank aramadı, üstündeki montta pek bir işe yaramıyordu. Biliyordu ya istanbul’un havası, ne olabilir ki! Sabah yavaştan şafak atmıştı, gün aydınlanıyordu. O mışıl mışıl durakta uyurken bir daha uyanmamak üzere, bir istanbul ayazında öldü. Bu şehir, bu memleket bir Türk’e daha fazla gelmişti. Halbuki bizim beş milyon mülteciyi koyacak yerimiz bol bol vardı değil mi? Bizim dünya liderimiz vardı! Biz Türk idik! Karanlığın üstüne aydınlık gibi doğardık. Ya şimdi! Eşkiyalar bile ondan daha iyi durumdayken... 18 yıldır bir adanın sahibi olanı da var. Bir diğerleri Silivri’de ya da Sincan’da sıcak bir odada yatabiliyorlardı. Türk’e bir hain kadar değer veremedik. Artık Kara Kağan bir ulusumuzu peşkeş çekmediği kaldı. Buradan Türk olmayan Müslümanlara selamlar, bir Türk’ü daha öldürdünüz!
Cüp cüp(çifte)gözler yanar kararır
Güya matem saldı dile
Bizi başla tan menzile
(başa geç, bizi aydınlığa zütür)
Hani Kök-büre, Kök-büre
(Hani bozkurt)
Asuman(gökyüzü) kara, alem kara
Dost yakınlar gönlü kara
Gökyüzü kara, alem kara
Atalar bağrı oldu yara
Hani Kök-büre, Kök-büre
Ağa-ini(büyük-küçük), tartar(çeker) nice(esrar)
Sinil (kızkardeş) Ayşe oldu fahişe
Balalar dalığa(düşünceye), salar endişe
Hani Kök-büre, Kök-büre
Ak alvvasti(düşman), kara alvvasti
Güya zulmet kara tün(gece) bastı
Analar yine sözü adaştı(sessiz/çaresiz kaldı)
Hani Kök-büre, Kök-büre
Atalar yine sözü adaştı
Hani Kök-büre, Kök-büre
Hani Kök-büre, Kök-büre