1. 251.
    0
    çok değil 6 saat sonra insanlara yalanlar söylemeye gideceğim, içimdekileri saklamaya gideceğim tekrar.

    onların iyi niyetin şüphem olmasa bile korku beni iliklerime kadar sarıyor, içimde bir çığ gibi büyüyor. bu bir gerçek evet.

    edit:entry metinleri silinecektir, okuyan yazarlar varsa mesajla yerlerini bildirsinler.
    ···
  2. 252.
    0
    sayfalar bir bir geride kalıyor her zaman ki gibi ama bir gün burası benim günlük gibi kendini çöpün içinde bulacak.
    ···
  3. 253.
    0
    tekrar görüyorum ki benim devrimim yalanlar üzerine kurulu.

    içimde hala aynı duygular var, boş, umutsuz, saf ve temiz duygular ve onların yanı başında kendime olan güçlü nefretim var.

    ben kendime yalan söylemeye, kendimi inandırmaya devam edeceğim. elbet bir gün gelecek yalanlar benim de gerçeklerim olacak.
    ···
  4. 254.
    0
    The world seems not the same
    Though I know nothing has changed
    It's all my state of mind
    I can't leave it all behind
    Have to stand up to be stronger

    Have to try
    To break free
    From the thoughts in my mind
    Use the time that I have
    I can say goodbye

    within temptation-pale
    ···
  5. 255.
    0
    amk evim dediğim yer evim olmaktan çıkmış, ne oraya ne de buraya aitim artık. huzuru nerede aramalıyım ki.

    yalnız olmanın verdiği acı ve huzur tartışılmaz bir ölçüt oldu artık.
    ···
  6. 256.
    0
    eve uğramayalı uzun zaman oldu bu bir gerçek ama şu da bir gerçek ki böylesine bir zaman beni bu sevdiğim yerden belki sonsuza kadar kopardı.

    daha önce de dediğim gibi mutlu bir hayat düşünmek bile bana acı verirken nasıl mutlu bir hayatın işkencesine katlanabilirim ki.
    belki bir gün tüm bunlar sonsuza kadar biter.

    belki bir gün ben de özgürler kadar hiçbir şeye sahip olurum.
    ···
  7. 257.
    0
    en kısa zamanda burayı da temizlemek istiyorum.

    keşke eski zamanlarda yaşamış biri olsaydım belki bir görev adamı olurdum. hayatımı inandığım bir şeye adayabilirdim.

    jack london'ın dediği gibi, bu kahramanlık ölçüsü olurdu heralde.
    ···
  8. 258.
    0
    bunları etrafıma ne kadar anlatsam da kimse dinlemiyor beni. herkes politik en az benim kadar. hoş eni bu hale sokanlar da ta kendileri aslında.

    siyaset, para, gelenekler, değişmeyen tavırlar, ön yargılar, inançlar.
    zincirlerimiz ve aynı zamanda kanatlarımız.
    ···
  9. 259.
    0
    bugün gene buraya yazmak zorunda bırakan aileme, arkadaşlarıma, diğer akraba eş dosta ve sol frame'i bu hale sokan herkese teşekkürlerimi sunuyorum.

    bu arada küçük devrimime devam ediyorum, bakalım yalanlar nereye kadar gidecek.
    ···
  10. 260.
    0
    kitaba başlamak ve kitabı bırakmak ne kadar zor geliyor şimdi.

    ulan bugünde yapmam gerekenleri yapmadım.

    yarında geçmişi hatırlamaya gidiyorum. şansa ihtiyacım var. kim bilir insanlar hala hangi duygularla doludur.

    herkes ben gibiyse vay halime valla
    ···
  11. 261.
    0
    ulan şu televizyonun haline bak. insanların ilgisi çeken şeylere bak amk. şu ülkenin haline bak. birbirimize nasıl baktığımıza bir göz atın.

    sonra bana şöyle söyleyin: beğenmiyorsan gibtir git.

    gidebilsem bu dünyadan giderdim. hiç bir yer beyaz bir sayfa değil. herkes ben sen kadar kirli.

    en iyi seni kimsenin tanımadığı ve hiç bir zaman tanımayacağı bir yerde olabilmek. hem sen temiz olursun hemde başkasını kirletmezsin.
    konuşurken politik düşünmene gerek kalmaz. içinden geçenlerle yaşarsın. kısacası olmak istediğin gibi olursun ama her zaferin bir bedeli vardır tabi.

    her sabahın bir gecesi, her barışın bir savaşı vardır.

    bunun bedeli de ömür boyu gerçek yalnızlığa mahkum kalmaktır.
    ···
  12. 262.
    0
    burada herkes bir nevi yalnız. kimsesiz değil ama. sadece kabuğunda saklanıyor çoğu, kısacası ben gibi.

    bu muhtaçlık duygusuna kapılmamızın sebebi de bir zamanlar bizlere yalnız olmadığımızın gösterilmesidir. bizleri bu duruma sokan alışkanlıklardan başka bir şey değil. dar bakış açılarımızla bu duruma kendimizi sürüklüyoruz.

    mesela düşünün şimdi.
    ···
  13. 263.
    0
    bir aile masada kahvaltı yapıyor. Anne masa da reçel bittiğini görüp buzdolabından reçel almak için kalkıyor. masada oturan baba anne arkasını döndükten sonra bir anda havalanıp tavanda dönmeye başlıyor, bunu gören yeni doğmuş çocuk babayı görüp gülmeye başlıyor. anne arkasını döndüğün de ise büyük bir şok geçirip, pgibolojik tedavi görüyor.(sofinin dünyası)

    işte alışkanlık bu. çocuk dünyayı bilmiyor, ona bazı şeyler duvara çivi çakılır gibi kafasının içine sokulmamış.

    bizlerde böyleyiz işte, varlığa o kadar inanmışız ki yokluğun da kendimizi harap ediyoruz.
    ···
  14. 264.
    0
    istemsizce çüküm kalktı
    ···
  15. 265.
    0
    @215 istemsiz olduysa bir şey diyemem. insanlar istemsizce neler yapıyor.
    ···
  16. 266.
    0
    şimdi kalk çalış yiyorsa, gözlerimden uyku akıyor ama yatsam uyuyamam kesin. amk böyle işin.
    ···
  17. 267.
    0
    yalan yok özledim.
    sabahları karşılaşmayı, benle alay etmesini, dertlerimi dinlemesini, yer yer giblememesini her taku özledim.

    meğer ne kadar da boş günler geçirmişim, keşke zamanım varken yapabilseydim. neyse kendime bir söz verdim tabi ki. azıcık onurlu olabilmeli insan.
    ···
  18. 268.
    0
    bugün yaptığım ziyaret beni sandığım gibi geçmişe zütürmedi, hatta yalnız başıma akşam bir sokakta yürürken bile o aklımda değildi.
    yani şimdi aklıma geldi ancak bence iyi gidiyorum yani.

    bu evde olmak bile zor amk. gitsem bi dert kalsam bir dert. sinirden kafayı yer insan.
    ···
  19. 269.
    0
    valla sinirlenmemek elde değil. bi bırakın aq. bi bırakın.
    ···
  20. 270.
    0
    cidden bu kadar sinirlenmek kötü olmalı. adamlar bilgisayara yumruk attırdı. bir seferde bırakın beim dediğim gibi kalsın. iyi niyetiniz de sizin olsun karşılığında istedikleriniz de sizde kalsın.

    kimsesiz daha güçlü olabilirim.
    ···