1. 226.
    0
    sansür yazısından kör olacağım sanki. biraz mantıklı yere koysaydınız bari
    ···
  2. 227.
    0
    All around me are familiar faces
    Worn out places, worn out faces
    Bright and early for the daily races
    Going nowhere, going nowhere

    Their tears are filling up their glasses
    No expression, no expression
    Hide my head I wanna drown my sorrow
    No tomorrow, no tomorrow

    -Mad World-
    ···
  3. 228.
    0
    sahip olduklarımız en sonunda bize sahip olmaya başlıyor
    ···
  4. 229.
    0
    tüm bu insanlar, tüm bu oyunlar, yetti artık be! Bu kadar aşağılık bir hayata sahip olmak, ilgi çekme çaba (işte tam şuan yaptığım), korkaklık ...

    ve tabi ki gözümüzü kör eden hırs. Her şeyin başlangıcı bu değil mi? Ben, ben, ben... hep ben
    ···
  5. 230.
    0
    buraya ne kadar yazsam da ne bileyim bazen olmuyor işte.

    bilgisayar kapandığında, müzik sona erdiğin de gene yalnızım. sadece tekrar ve tekrar gen yalnızım.

    konuşuyoruz, paylaşıyoruz ama her şeyin yarısını anlatıyoruz. Ağızlarımız yalanlarla, suratlarımız maskelerle dolu. Bana çocukken geleceğimin böyle olacağını söyleselerdi o çocuk aklımda camdan atlardım.

    Günlük yazıyorum sözde... evet, sayfalar dolusu yazdım ama her şey birbirinin laciverti artık. Defter bile isyanları oynayacak bana.
    ···
  6. 231.
    0
    tüm bu dinlenilen şarkılar, okuduğum kitaplar, izlediğim filmler beni her gün biraz daha öldürüyor ve her gün biraz daha yaşatıyor.

    hayat bazen ne ilginç değil mi?

    bazen sırf görebilmek için gözümü kapıyorum, bazen sırf duyabilmek için kulaklarımı takıyorum.

    Hepimizin olayı da bu değil mi zaten?
    ···
  7. 232.
    0
    öğle vakti işte amk zıbarıyorum ben
    ···
  8. 233.
    0
    elektrik faturası yatıracağım bankanın sitemi bozuk. sınava para vereceğim devletin sistemi bozuk. kyk için bankaya gitmem lazım, ben bozuğum

    yarak bir gün işte. sınavda patladı zütümde
    ···
  9. 234.
    0
    bu saatte yazmak olmaz şimdi gece her zaman daha iyi. saklanması daha kolay.

    özledim amk
    ···
  10. 235.
    0
    daha önce pek çok defa denedim sizlere derdimi anlatmayı ama kimse sallamadı beni şimdi bir kaç kişi olsa bile artık bir şeyler biliyorlar benim hayatımla ilgili
    ···
  11. 236.
    0
    varsa bunu gören yarın ki sınav için bana küfür etsin
    ···
  12. 237.
    0
    en azından uykumda olmak istediğim yerdeyim kabusta olsa uyanık olmaktan daha iyi

    sweet dreams
    ···
  13. 238.
    0
    bu başlığı kendim için çık tutacağım ara ara yazarım gene.
    ···
  14. 239.
    0
    sırtı tekrar ürperdi. işte gelen trenin sesi ve soğuk esintiyle beraber tekrar bulutlarda geziyordu.Bu fırsatı geri tepmemeli.

    Ayağa kalkıp ilk adımını attı. işte kendi devriminin sonu. hayatına kendi yön veriyordu. başarmıştı işte.

    2. adımını attı cesaret onu terkediyordu. Gözlerinden yaşlar süzülüyor ve daha uzağa gidiyordu benliği. Tüm karmaşanın sonu bu olsa gerek.
    bu bir pes etmek miydi? oyuna başlamayı hiç istememişti. beyaz ya da siyah olmayı seçmedi. hamleleri bile kendi yapmadı.

    Ancak şimdi taşları vermekte özgürdü. işte kral
    ···
  15. 240.
    0
    yanında kimsesi yoktu ama ilk defa bunu düşünmüyordu. metro istasyonuna vardı. telefonunu kapatıp kulağı kulağında sadece müziği dinleyerek merdivenleri çabukcak indi.

    tren geliyor. Bunu yerden hissediyordu. yaklaştıkça heyecanı artmaya başladı. olmak istediği kişi olamadı. Yapabilecekken o ve diğerleri her zaman başka yollara saptı, sapmak zorunda kaldı.

    tren geliyor.O sesi duymalıydı, kulaklığını çıkarıp müzikle vedalaştı.
    ···
  16. 241.
    0
    artık kabullendiği şeyler vardı. O da sizler kadar emindi buraya hiç bir şey veremeyeceğine. Ne bir düzen, ne eşitlik, ne sevgi, ne yardım, ne de sıcak bir gülümseme.

    bu hayatı o seçmedi ama noktayı koyabilirdi.

    yürümeye devam etti.
    ···
  17. 242.
    0
    telefonu kapadıktan sonra bir gülücük belirdi yüzünde. Bir yandan da kanayan kalbini teselli etmeye çalıştı. hava hiç bu kadar boğucu olmamıştı.

    Yürümeye devam etti. Onları aramak mantıksızdı. Eskiden aileden biriydi. şimdi ise her konuda olduğu kadar kararsızdı. Onları seviyordu ancak bunu yapmak gereksizdi.

    -zamanı biraz ileriye alıyorum.

    sonunda bir sırıtma ile ekledi.
    ···
  18. 243.
    0
    öldükten sonra da yaşamak inanmak istiyordu. Belik cevapları hiç bulamayacaktı belki de doğrularla yüz yüze gelecekti ama kesin olan şey soruları terk edecek olmasıydı.

    karar verdiği gibi bugün başkasıydı.

    köşeyi döndükten sonra telefonunu çıkardı. işte günün ilk adımı bu da.

    numarayı hızla çevirdi. her çıkan çalma sesiyle sanki beyninin içi sarsılıyor kalbi duruyordu. Soğuk soğuk terliyor ve etrafı göremiyordu.
    bekledi.
    -alo.
    .
    .
    .
    -alo, orada mısın?

    bu sözleri işitirken hayallere dalmıştı bile. her olasılık gözlerinin önüne geliyordu. Cesaretini toplayıp

    -Seni seviyorum.
    .
    .
    .
    ···
  19. 244.
    0
    -bugün ayın 5'i, 5 şubat işte bugün ben doğdum. bugün benim için bir doğum günü olduğu kadar da bir devrimin günü.

    yataktaki umudu iyice kaybolmuştu. Bunca yıl boyu nereye adım atacağını bilmeden sadece gitmişti. Onu yollara başkaları sokmuştu.Çocukken bir hayale sahipti, gözleri onun üstündeydi. Bir tutkuya bir hırsa sahipti onu hayata bağlayan.
    ···
  20. 245.
    0
    her zaman olduğundan şıktı bugün. Onu görecek ona sarılacakmış gibi hissediyordu. Kokusunu işine bir kez daha çekmeliydi ve bu yozlaşmış, kokuşmuş dünyadan bir daha uzaklaşmalıydı. Kısa bir duraksamadan sonra kendine geldi, eline şemsiyesini alıp dışarı çıktı. Artık serin ve yağmur bir havanın altında içine işleyen bir soğukta yürüyordu. Titremeleri soğuktan çok duygularına aitti.

    etrafta insanlar günlük yaşantılarına odaklanmış, bir gün öleceğini düşünmeden bu yılları umursamaz bir hava içinde harcıyorlardı. herkes birar mahkumdu ama kimse elinde ki zincirleri göremiyordu.
    ···