Halâ hissediyorum. Sadece birkaç organım kaldı fakat duyabiliyorum. Burası çok karanlık ve sıkıcı. Çıkmak istiyorum kaslarım hareket etmiyor. Bari konuşacak birileri olsa... Kendi kendime düşünmeten yoruldum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Beni buraya zorla tıktılar itiraz edemedim. Denedim fakat olmadı. Ağlıyorlar yanıma gelip. Ağlamaları çok saçma. Buradan çıkarsalar beni hayatıma devam edeceğimi bilmiyorlar. Sabırlıyım ama bir gün sabrım tükenecek ve o zaman gerçekten buraya layık biri olacağım..