Bildiğimiz bir karabasan hikayesi gibi gelecek hepinize ama değil.

Hep başıma gelmesi istemişimdir böyle şeyler. Sürekli okumuş. hikayeler dinlemiş ama hep yaşamak istemişimdir. Korkacagımı da hiç düşünmezdim. Çünkü böyle varlıklar varsa bize zarar veremiyeceğini onlardan güçlü olduğumu ve en önemlisi onlara bişi yapmadığım için buna çaba harçamıyacaklarını düşünmüşümdür.

Hala da onların bana zara veremiyeceklerini düşünüyorum. Kendi bünyemin onlara karşı güçlü olduğunu ve hep bir gücün beni koruduğunu hissederim. Bazen dedemin cinleri vardı, bana verdi diye arkadaşlarımla dalga bile geçerim hatta (onların hayatlarıyla ilgili bazı şeyleri içgüdüsel olarak yüzlerine söylediğimde. sosyal bir yetenek sadece)

Ancak korkmayacağım yalanını söyleyemem size yaşadıklarımdan sonra...

Gözlerimi açtım. Sağ kolumun üstünde cenin pozisyonundaydım. kımıldayamıyordum. boynum kazık gibi olmuştu ve hareket edemiyordu. arkamda duvar vardı ve o tarafa dönmek için çabalıyordum. boynum kırılacaktı sanki zorladıkça. Aklımdan sadece işte o an bu beklediğim o an. Karabasan dediğimiz şey bu diye düşünüyordum. Ama tüm duyduğum bildiğim şeylerle uyuşmuyordu. Arkamda birinin olduğunu hissediyordum. Yan yatmıştım. kara basan genelde sırtüstü şekilde meydana gelen bir olaydı(ben hep öyle okudum) ve karanlıktan bahsederdi herkes. Sırtında birini hisseden bir kişi de duymamıştım hiç. Öte yandan bunun yorgunluktan ve beyin fonksiyonlarıyla ilgili ortaya çıktıgını da biliyordum. Bi an acaba bir cin mi bu dedim. kalbim yerinden çıkacak gibi oluyordu. bana zarar veremezsin. Bana dokunamıyacağını biliyorum diye sürekli içimden tekrarlıyordum kafamı arkama çevirmeye çalışırken. besmele çekmeyi de ihmal etmiyordum tabi.

kafamı çeviremesem de göz ucumla omuz başımı görebiliyordum. Korkuyordum göreceğimden ama istemsizce bakmak istiyordum. Omzuma bakarken bir şeyin yavaşça sırtıma yaklaştığını hissettim. Yavaş yavaş yaşlı bir insan eli omuz başımı kavrar gibi daha belirgin oluyordu. Tırnakları çok uzun ve pisti. sanki çürümüş gibi ama canlıydı. Derisi çok kırışmıştır. BiR KADINDI. Saçlarının yastığa sürtündüğnü hissettiğimde kadın olduğunu anladım. Tek düşündüğüm şey Allah izin vermedikçe bana zarar veremezsindi. sürekli bunu düşünüyordum.
Birden bedenim gevşedi. o an arkamı döndüm ve kimseyi göremedim. yatağın içinde kıvrılıp battaniyeyi kafama kadar çektim. Ama odanın ortasında bana bakan biri olduğunu hissediyordum. Bildiğim tüm duaları okudum. Bir süre yatakta böyle bekledim. Tek bildiğim olan Allah ın buna müsade etmeyeceğiydi. Tamamen ona sığınmıştım. Tüm cesaretimi topladım ve birden kafamı kaldırıp odayı kontrol ettim. tTabi ortada hiçbir şey yoktu. benim kuruntumdu orada olup beni izlemisi. Ama bu kuruntu 3 4 gün peşimi bırakmadı. özellikte banyoda varlığını hisediyordum. Birinin bakışları üzerinizde olduğunu hissetmişssinizdir. Bundan farkı yoktu. Beni rahatlatan izlemekten başka bir şeye gücü yetmediği ve o gece onla başaçıkabildiğimdi.

tek başıma başaçıkmadığımı bir kaç hafta sonra fark edecektim.

Meraklı bir kaç kişi varsa son bir part daha var başlıktaki fotografla ilgili onu yazıcam.