namusunla para kazanmak zor

bakkal'da ciraktim. calistigim bakkalin sahibi ückagitci , namussuz, haramzadenin tekiydi . tartiya agirlik koymus. mallari tartigi terazinin tarafi 150 gram fazla cekiyordu. bunu fark etmem uzun sürmedi. hani ben üstüme düseni yapiyim , belki beni dinler yaptigindan utanir diye " usta bu yaptigin dogru mu , mahalleli hep bizden alisveris yapiyor , hepsinide yillardir taniyoruz, hergün yüzüne baktigimiz insanlara kazik atmak dogru mu dedim." bana binbir türlü laf söyledi. sonrada isyerimi terk et dedi. sinirlerim bosaldi o an, diyarbakir'dan yeni gelen ufak karpuzlardan birini siddetlice kafasina firlattim. karpuz kafada parcalaninca sarsildi , yere düstü. bende firsat bu firsat topukladim. halen bakkalin önünden gecemiyorum.

not: babamin yastik altindaki parasiyla cay ocagi actik sanayiye, ekmegimi namusumla kazaniyorum.

simdiye kadar anlattigim tek gercek hikaye bu.digerleride girgir amacli yazilan hikayelerdi

ama panpalar size demek istedigim birsey daha var ; biz hep birbirimize kazik atacak olursak , mazota su katarlarsa , manav cürük mal posetlerse , cayci eski cay satarsa , biz nasil insanliktan , kardeslikten, adaletten bahsedecegiz ? bizde onlar gibi bi oyun yapip millete kazik atarsak , ne farkimiz kalir onlardan ?
size diyecegim su panpalarim; siz siz olun , cevreniz düzenbazlarla dolu olsa bile , dogru olandan vazgecmeyin. dürüstlük belki insana pek birsey kazandirmaz , ama bogazindan gecen her lokma helaldir , bereketlidir.