nasıl piç oldum anlatıyorum

..10 dakika sonra avmdeydik..

doğru tahmin etmişim, her yerde süslemeler, dev yapay güller, tavanlardan sarkan kocaman kalpler, elinde yay tutan kanatlı bebek melekler.. vııyyy..tam yılış yılış olmuş be bura (:

bir yandan laflaşıyoruz, bir yandan da adettendir diye mağazalara bakınıyoruz,

"bistro tarzı yerleri sever misin?" dedi,

"yani, az önceki yer de öyle bir yerdi zaten? (:" deyip güldüm,

"ya orası biraz daha farklı, büyük-karmaşık bi de..disko misko hani :p"

"olabilir (:" diyerek onayladım..bu, böyle bir şey sorduğuna buradaki kafelerden birine oturtmayı planlıyor beni ama, yoo.. nayır, benim başka bir planım var (:

"şu tarafa bakalım mı bir?"

"olur? sinemalar var sanırım orda ama pek bir şey yok"

"neler var acaba seanslarda.. sahi, sinemaya girelim mi? (:" dedim suçlu suçlu... eveet, planın yavaş yavaş ortaya çıkma vakti,

bu, durdu, gözlerini dikti, sonra yine yavaş yavaş gülümseyerek,

"buraya sırf bunun için geldik demi?? (:"

ben yine suçlu ve pişkin,

"aynen.."

"hey allahım, ben de diyorum sahilde dolanırken nerden çıktı böyle bu fikir birden bire x)..girelim bakalım..ama neler var ki vizyonda acaba?"

"bakarız?"

gittik salonlara bakıyoruz,

bu sıra sıra inceliyor, ben salon 3 ün önünde durdum, bakıyorum,

"romantik-komedi sever misin?..sevmeyen pek yoktur gerçi (:" dedim,

"hangisi o?" dedi, yanıma gelip baktığım afişe baktı,

beyler öyle çok da matah bir film değil merak etmeyin, 14 şubatın kaymağını yeme amacındaki klişe romantik filmlerden biri muhtemelen işte..ama tabi benim için önemli olan araç değil, amaç (:

"hımm.. bugün gösterime girmiş.." dedi kız düşünceli düşünceli,

"ne dersin? girelim mi buna?" dedim,

"girelim?" sonra gözleri camın üzerindeki bir yazıya kaydı,

"19.30 ve 21.30 seanslarımızdaaa.. biletler tükenmiştir..?" dedi ve "yapcak bir şey yok" der gibi mahsun mahsun baktı yüzüme gülümseyerek,

"kısmet değilmiş :p" diye ekledi..

bense hiç bir şey söylemeksizin sakin bir gülümsemeyle yüzüne bakmaya devam ettim..bir kaç saniye yine bakıştık böyle, sonra bunun kaşları havaya kalkmaya başladı,

"yok canım?"

sırıtmam biraz daha belirgenleşti,

"ciddi misin?" deyip güldü,

elimi cüzdana atıp biletleri çıkardım,

"ne çok seviyor şu insanlar film izlemeyi be (:" diyerek gülmeye başladım, buse,

"bir şey demiyorum artık... yuh ya (: resmen... " bir şey diyecekti burada ama vazgeçti söylemekten,

"her şeyi planlamış mıyım?" diye ben tamamladım söylemeye çekindiği şeyi,

"yani" dedi alçak sesle, yine o ölümcül, sevimli gülümsemesiyle..

"güzel olur diye düşündüm.. sonra, benim gibi düşünen insanların sayısının fazla olabileceğini de düşündüm ve..budur yani (: ..pek de bir numaram yok aslına bakarsan (:"

gözlerini devirip kafasını sağa sola salladı.. gülümsüyor..

"korktum senden valla (:"

"aşk olsun :/"

güldü, imalı-iğneli bir bakışla karşılık verdi..

acaba rahatsız mı oldu lan kız ben böyle her şeyi planlayınca.. hani, ne bileyim.. yapaylaştı mı sanki biraz olay.. daha mı doğaçlama olmalıydım?..pff..hay aq ya..ne düşündüğünü de anlayamıyorum ki yüzünden.. sürekli gülümsüyor... acaba mutlu olduğundan mı, yoksa dalga mı geçiyor??..

filme girdik..

tahmin ettiğim gibi, çok da ahım şahım, senaryo işçiliğine sahip bir film değil ama, çiftleri yakınlaştırma işini görüyor işte 14 şubat vesilesiyle..

o filmi, ben onu izledim seans boyunca.. gülerken birbirimize yaklaştık.. kollarımız, temas etti bir kaç kez.. göz göze geldik, yine bir kaç kez.. sinema perdesinden yansıyan ışığın altında, daha da güzelleşti güzel yüzü.. hepten peri oldu.. ilah oldu gözümde artık..

buse.. harbi harbi seviyorum ben seni be arkadaş.. vallahi yandım ki ne yandım... çoook fena çarpıldım..

çok fena.. çok..

eyda ya güven vermiştim..

nasıl yaptığımı bilmeden, farkında olmadan.. tamamen kontrolümün dışında, bir nevi default olarak. oysa ben başından beri yavşak adamı oynamaya çalışıyordum.. hayatın tadı böyle çıkardı, öyle değil mi? aşık çocuk olmak, iyi çocuk olmak bize göre değildi.. kırıyorlardı sonra.. kalbimizi, ruhumuzu parçalıyorlardı..o kırıp parçaların bir kısmını çalıp zütürüyorlardı.. sonra biz, bir şekilde, hani olmaz ya, ama oldu diyelim, yapıştırsak bile, toparlasak bile kırıklarımızı..bu sefer de ekgibleri fark ediyorduk..hem yamalı..hem ekgib yamalı bir garabet olup çıkıyorduk nihayetinde..

iyiden iyiye klagib olan, tanıdık müzikler çalmaya başlayınca, tıpkı mekan gibi masamız da hareketlendi.."eleee güne karrrşııı yapayalllnızzz böyleeede olmaaaazzz kiiii" ellerimizi havaya attıra attıra, cırtlak seslerle eşlik ettik nakaratlara..

derken ceyda masadan kalktı, beni de peşinden sürüklemeye çalışarak, "gel sahneye doğru yaklaşalım" dedi, çocuklar gibi "yoh ben gelmiim yea" demek istemedim, mecbur gidicem..

ayakta sallana sallana, sarhoş ve sarmaş dolaş insan kalabalığı bizi bekliyordu.. aralarına karıştık..

bir kaç saniye sonra masamızın iki çifti daha bize eşlik etti.. kafamı çevirip geriye baktım.. alper ve ilayda masada kalmıştı.. belli ki onları çözmesi gereken bazı şeyler var hala aralarında..

ceydanın eli belime dolandı.. dönüp gülümsedim, o da ışıl ışıl bana bakıyordu.. dikkatlice inceleyince, aslında bana karşı hareketleri bir süredir, cinsellikten ziyade samimiyet ve duygusallık üzerine kurgulanmış gibiydi..o sarılıştan fesat bir şeyler çıkarmak (tamam benden hoşlandığını biliyorum ama, obaa bana verecek lan buu şeklinde düşünmek sapıklık olur yani..) ancak kötü niyetli bir adamın işi olabilirdi.. yoksa zaten durum fesattı da ben mi kendimi kandırıyordum aq..bilemiyorum.. akşam görücez artık..

"akşam görücez"..diye düşününce, aklıma tuhaf bir imge geldi.. birden bire sallanarak şarkılara eşlik ettiğim pist gözümün önünden kaybolmuş ve bu sabaha karşı buyur edildiğimiz öğrenci evinin geniş salonu aklımda canlandı..

epey geniş..ne bileyim, böyle 4 çiftin grup ciks yapabileceği kadar geniş..

lan birden gülesim geldi aq..hemen o tuhaf sahne gözlerimin önünden kayboldu.. gene pistteydim, ceyda ile kol kola sallanıyorduk...

sonra bir kez daha o salona gittim, alper,

"aga sıkılınca değiştiririz demi?" diyordu.

"ayıpsın kanka, yalnız giblerimize dikkat edelim, girmemesi gereken deliklere girmesin hahahohahahaohohoh"

ahlaya ohlaya gibişen bütün salon kahkahaya boğulmuştu..

sahne tekrar gözlerimin önünden gitti, içimden yükselen korkunç gülme, hatta haykırarak gülme isteğine karşı dudaklarımı ısırmaya başlamıştım..

zaten kalabalığın da arasındayız.. iyice sıcak bastı amk, neler düşünüyorum lan? düşündüğüm şeylerin komikliğine mi güleyim, yoksa bunları yaratan bilinç altımdan mı tırsayım bilemedim..

kalabalık bir kez daha gözden kayboldu..

yeniden salondaydım, noel baba recep, manitasını yere köpekleme yatırmış üzerinde ata biner gibi zıplıyordu.. noel babanın ren geyiği
sonra "deeeh" deyip kızın kıçına bir şaplak attı, bana doğru dönüp uğura ait olduğunu bildiğim ama şu anda onun yüzünde görmekte olduğum mayışık gülümsemeyle (amk herşey birbirine girmiş beynimi gibeyim) yüzüme bakarak "ho ho hooooo, mutlu noellerrr" dedi.

o son sahne de benim kayışımın kopuşu oldu, grup ciks salonu kaybolup bar geri geldiğinde kahkahamı tutmak için geç kalmıştım *

bunlarda baya komikti * devdıbını atıcam şimdi

http://fizy.com/#s/126xpc

planladığım üzere, ebruyla öğle arası çardağa gittik, sonunda öküzün boynuzu zütüme girecekti..daha fazla erteleme yok..

fazla düşünmek ve beklemek iyi değildi, çabuk çabuk konuşmalı ve duraksamalara yer bırakmamalıydım..

ebru,

"hayırdır niye buraya geldik?" diye sordu,

"benim..sana bir şey söylemem lazım ebru" dedim,

gülmeye başladı, "hay allah ya, neymiş çok merak ettim, kızamık çıkarıcaksın valla sonunda" dün geceki duygusal sahneler işe yaramayınca, bu kez hafif alaylı şekilde yaklaşmayı denemişti ağzımdaki baklayı alabilmek için..

"sana yalan söyledim" dedim birden bire..resmen sözler fırlayıvermişti ağzımdan..hapşurmak gibiydi..engelleyemedim..gerçi, engellemek de istiyor değildim..

"nasıl? anlamadım?" dedi ebru..

güzel yüzüne bakmamaya çalışarak devam ettim, susmaksızın,

"arkadaşlarıma gidiyorum dediğim hafta sonu, eskişehirde başka insanlarlaydım..birinci sınıftan bir grupla..onların arkadaşlarına gittik..benim orada tanıdığım sadece 1-2 kişi vardı.."

kısa bir anlığına da olsa susup bir sonraki bölüm için güç topladım, o ara yine ebrunun yüzüne bakmadım, yerdeki karıncıları izliyordum, ebrudan da herhangi bir tepki gelmemişti ilk bölüm için,
devam ettim,

"o grupta benim daha önceden tanıdığım bir kız da vardı..biz, hepimiz aynı evde kalınca, yer sıkıntısı nedeniyle bu kızla aynı odaya düştük..sonra..olmaması gereken bir şeyler oldu..daha başka ne diyebilirim bilmiyorum..açıklayabilmek mümkün değil ama..sanırım ben o kızdan... "

derin bir soluk alış duydum, ister istemez konuşmamı kesmek zorunda kaldım, yapmamam gerektiğini bile bile gözlerimi yerden kaldırıp ebruya baktım..

irileşleşmiş gözler ve donuk bakışlarla karşılaştım..yanakları kızarmaya, gözleri bulutlanmaya başlamıştı..bir eli yüzüne gitti, ağzını, burnunu kapamaya çalıştı..

benim de midem yanmaya başlamıştı aniden..enseme ateş bastı..başım, boynumun taşıyamayacağı kadar ağırlaşmış gibiydi..öne eğildi..

"çok üzgünüm..bunu söylemek zorundaydım sana..çok üzgünüm.."

hıçkırdı,
bir kaç saniyeliğine her şey flulaşmıştı etrafımda..benim de mi gözlerim doluyordu yoksa? neden?
yüzüne baktım bir kez daha refleks olarak,
yeniden hıçkırdı, göz yaşları yanaklarına doğru süzülmeye başlamışken, az önce yüzünü kapayan eli şimdi bir yandan gözlerini silmeye uğraşıyor bir yandan da onlara set çekip benden gizlemeye çalışıyordu..

onu teselli etmek için bir şeyler söylemek istedim...
ama ne diyebilirdim mi? bu duruma sebep olan zaten benim..
yine de ağzımı açtım..
bir ses çıkarmayı başaramadım..
(tsigalko okoronkwo ?, 26.01.2012 00:05)

ebruyla ayrıldıkları partlar