nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/#s/3woyhn bu şarkıyı bu gecenin başındaki gaza gelişim için kendime armağan etmek istiyorum eheh..

...

…bahsettiğim yerin neresi olduğunu sizler biliyorsunuz..zamanında ilk kez alperle gittiğim, aynı zamanda ayça ile tanıştığım, dahası, geçtiğimiz sevgililer gününde buse ile henüz sevgili değilken gitmiş olduğumuz şu kafe-bar-disko karışımı mekana gidiyorum gene..

Gecenin bu vakitlerinde, yanımda böylesine fizikli ve cüretkar kıyafetli bir kadınla dolanmak ne derece mantıklıdır tartışılır olduğu için, “yorulmayalım” bahanesiyle taksiye bindirdim neslihanı..eh, bulunduğumuz şehir ne kadar ülkenin en modern görünüşlü ve özgür şehri olsa da, zaman çok kötü..pislik her yere yayıldığı ve önü alınamadığı için, insan böyle şeyleri düşünmek zorunda kalıyor işte..

Mekana gelince, kasadaki sarışın kadınla yine gülümseyerek selamlaşıp (ah evet unutulmaz biriyim :p) arka-alt tarafa doğru yöneldim, neslihanı, kalabalık masaların arasından yolunu bulmakta sıkıntı çekmesin diye bileğinden tutmuş peşimden yürütüyorum..

Bara geçince, önce biraz oturduk, birer ellilik söyledik, müziğin yükselen sesine rağmen konuşmaya çalışınca epey yaklaştık birbirimize..

“güzelmiş burası ya, daha önce hiç gelmemiştim? (:”

“aynen, ben de kısa süredir biliyorum, bir arkadaşım getirmişti, sonradan ben de arkadaşlarımı getirince çok beğendiler filan..ha bak bir de bu bilinmeyen hali yani, bir de bilinse ne yapıcaz bilmem, belediye otobüsü gibi tıkış tıkış doluşuruz her halde :p”

Güldü,

“siz begümle sene başından beri tanışıyordunuz demi?”

“hı hı, hatta okulun ilk günleriydi (:”

“bizim kantinde tanışmışsınız öyle mi?”

“evet, basket takımından arkadaşlarla oturuyordum o ara ortak muhabbet oldu filan, ben de laf attım, kaynaştık x)”

“hehe (: öyle tanışıcan zaten ya, kenarda sus pus duran sonsuza kadar bekler yani (:”

“yok, maalesef ki öyle kenarda durabilme huyum yok :p”

"niye maalesef? belli, epey girişkensin :p”

“ya..her zaman seni anlayabilecek insanlara denk gelmeyebiliyorsun o yüzden..misal ben orda konuşma başlatmaya çalıştığımda, begüm böyle ketum, mal bir tip olsaydı (güncel tabirle kezban) yanlış anlayabilirdi, asılıyorum filan sanabilirdi..ne bileyim, kasılırdı…abuk subuk şeyler işte yeaa (: neyse ki sık denk gelmiyorum öyle tiplere”

“öff çok salak öyle kızlar var biliyorum..gerçi öyle erkekler de var..ya da işte gerçekten askıntı olan tipler var, hiç haddine olmadığı halde..”

“tabi canım..bizim de suçumuz var (: biraz da kendi hemcinslerim yüzünden kızlar bu durumlara sürükleniyor..askıntı olmak için haddine olması mı gerekiyormuş :p”

“(: ya, demek istediğimi anladın işte sen..”

“yoo..valla anlamadım :p senin ağzından duyayım x)”

“davul dengi dengine çalar diyorum yaniii insan önce bir kendine bakıcak (:” dedi artan müzik sesine karşı sesini duyurabilmek için kulağıma bağırarak..

“haaa…yani eğer karşındaki kız için yeterince yakışıklı, zengin, popi bir tipsen, asılmak hakkın öyle mi? x)”

“(: nasıl yapacağına da bağlı tabii” deyip güldü..

“valla ben genelde telefondan mesaj atıp dışarıda bir şeyler içmeye davet ediyorum :p nasıl iyi mi? xd” dedim sırıtarak,

Gülmeye başladı, kolunu omzuma yarım atıp sırıtarak baş parmağı havada, onaylama işareti yaptı, “süper ;) :p”

Gecenin devamı da benim ara sıra böyle imalarım, karşılıklı espriler ve genelde bu tarz konular üzerinden gitti..bu derece rahat muhabbet edebiliyor olmam, “dirty talking” in sınırlarında böylesine profesyonelce gezinebiliyor olmam beni başta şaşırtsa da, sonradan bu durumun aslında doğal olduğunu kavradım..ee..prim peşinde geçen 3 yıl..dile kolay..demek ki artık kaşarlanmışız..

Aradaki onca olaya rağmen, yavşaklık bilinç altıma işlemiş demek ki inceden inceye…kendimi dışarıdan görsem-duysam, şu anki kafa yapımla bile “bak bak, pekekente bak” derim, sinir olurum kendime…