nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/#s/1ahaxm

On, on beş dakika sonra nilayla neco geldi, diğer karma gruptan ayrılıp dördümüz kaynatmaya başladık..nilay çok güzelsin bu arada, hele mutluluğu da bulduktan sonra, resmen her geçen gün daha da aydınlanıyorsun, yakında sana bakarken kaynak gözlüğü takmam gerekebilir (: . bunu direkt yüzüne söyledim, gülüşmeler falan filan..kızları kollarımın altına aldım oyuncak bebek gibi sıkıştırıyorum..en sevdiğim insanlardan ikisi bir arada, hayatıma anlam katan beş kadından ikisi (diğeri annem-anneannem ve kız kardeşimdir malumunuz) aynı anda yanımda, pozitif enerji saçmakta, mutlu..onları mutluluğu benim mutluluğum..

“neco sen nilayı istemeye bana gelceksin biliyorsun demi? önce ön eleme turunda beni geçmen lazım x)”

“eyvallah kanka, çiçek çikolatayı yaptırıp dayanıyorum kapınıza ;)”

Kızları sıkıştırmayı bırakıp necoya sardım, sarıldık ettik, küçük bir güreş tuttuk, çok ergenim lan hıhahahaha..keyfim de öyle bir yerinde ki..özlemişim böyle bir anlığına da olsa dertlerimin, tasalarım üzerine perde çekebilmeyi..

O dertler de gerçi, yine kendi yarattığım şeyler..önce kendi elimle huzurumu kaçırıyor, sonra da onu geri kazanmak için zütümü yırtıyorum..her halde ben o aradaki çırpınma, çabalama, züt yırtma kısmını seviyorum..yani mücadele etmekten keyif alıyorum..illa böyle düşmanlarım olacak, ya da durum olarak zor bir durumda olacağım, hep savaşacağım sonra bunu düzeltmek için..iskambilden bir kuleyi, yapıp yapıp yıkmak gibi bir şey bu..

Ünlü bir deyiş vardır, “ingilizler, yüzleri asık olmadıkça mutlu değildirler, irlandalılar savaşmadıkça huzurlu olamazlar,

iskoçyalılar, evlerinden uzak kalmadıkça kendilerini evlerinde hissetmezler” diye..

Ben de aslen Britanyalı mıyım neyim bilmiyorum ama, taka çomak sokmadan duramıyorum bir türlü..hem zorla başıma belaları sarıyorum, hem de onlardan kurtulmak için kendimi telef ediyorum..ne mazoşistlik ama..eğer cinsel sapkınlıklarım olsaydı, kesin kendimi kırbaçlattırır ya da dikenli tel gibmeye çalışırdım..o potansiyel var yani..kendime zarar vermeye bayılıyorum..neyse ki sadece manevi boyutta..eğer olay fiziksele geçerse bir doktora görünmem gerebilir..saykolojik vesaire…anlarsınız ya..

Bu arada doğru sanılan bir yanlışı düzelteyim, pgibolojik olarak zor zamanlarım oldu ama tedavi görmedim..kim uyduruyor lan bunları aq bu ara çok dikkatimi çekmeye başladı bazı yorumlarda…

Ama görmeyi isterdim esasen, kesin çok farklı bir deneyimdir..

Neyse günümüzden, beş yıl öncesine dönelim tekrar..

Ve ben de size otobüsümüz kalkmış, otele doğru yolculuğumuz başlamışken, yol boyunca sıkılmamanız için biraz da son zamanlarda etrafımda olup bitenlerden bahsedeyim ;)